به گزارش مشرق، کاروان پنج نفره اسکی ایران کار خود را در المپیک زمستانی سوچی در حالی به پایان رساند که به باور بسیاری از کارشناسان عملکرد آنان با توجه به بضاعت موجود در این رشته ورزشی قابل قبول بود.
بازیهای المپیک زمستانی سوچی 2014 روسیه برای کاروان 5 نفره ایران شب گذشته (شنبه) به پایان رسید و ورزشکاران کشورمان در حد بضاعتی که اسکی کشور دارد، نتایج قابل قبولی را به دست آوردند.
نوزدهم بهمن ماه بود که از ساعت 20 به وقت سوچی بازیهای زمستانی با پیام ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه در ورزشگاه 40 هزار نفری «فیشت» شهر سوچی آغاز شد. در مراسم افتتاحیه، ایران 11 نماینده در رژه داشت. حسین ساوهشمشکی( پرچمدار)، محمدکیادربندسری، فروغ عباسی، ستار صید و فرزانه رضا سلطانی پنج ورزشکار به همراه مربیان علیداد ساوهشمشکی و مصطفیمیرهاشمی، ناصرطالبی سرپرست فدراسیون، موسیساوهشمشکی مدیرتیمهای ملی، مهین ساوهشمشکی مربی تیم و بهاره خیرخواه نایب رئیس فدراسیون در تیم رژه حضور داشتند.
یکی از مشکلات اصلی اسکیبازان اعزامی کشورمان به روسیه نوع برف بود. ورزشکاران ایران روی برف طبیعی تمرین میکنند اما اسکی بازان حرفهای روی برف مصنوعی که بیشتر یخی است این کار را انجام میدهند. اسکی بازان ایران تا پیش از شروع مسابقاتشان 12 روز فرصت تمرین کردن روی پیستهای استاندارد این بازیها را داشتند.
نخستین نماینده ایران که به روی پیست رفت فرزانه رضا سلطانی بود که در رشته صحرانوردی روی پیست رفت. وی پیش از آغاز رقابت خود گفت: چند روزی است که در این پیست تمرین میکنم و کمی با شیبهایش عادت کردهام اما خیلی نگرانم. درست است که کسی انتظار ندارد من نتیجه بگیرم ولی من دوست ندارم خیلی ضعیف باشم. هر کسی از خودش انتظاری دارد و من میترسم انتظاری را که از خودم دارم، نتوانم برآورده کنم.
بیست و چهارم بهمن نخستین ورزشکار کشورمان روی پیست رفت. فرزانه رضاسلطانی در بین 76 اسکی باز صحرانورد در رده 73 قرار گرفت. وی مسافت مقرر مسابقه را در 43 دقیقه و 31 ثانیه و 3 صدم ثانیه اسکی کرد. وی پس از پایان رقابت خود اظهار داشت که بد شروع کردم. برف شل بود و اسکی روی چنین برفی خسته کننده است.
مصطفی میرهاشمی سرمربی تیم ملی اسکی صحرانوردی و بهاره خیرخواه نایب رئیس امور بانوان فدراسیون اسکی از عملکرد فرزانه رضا سلطانی در بازی های المپیک زمستانی سوچی رضایت داشت.
بیست و پنجم بهمن ماه بود که مسابقات اسکی صحرانوردی مردان در 15 کیلومتر کلاسیک برگزار شد و سیدستار صید نماینده کشورمان در این بخش بود. او با زمان 47 دقیقه و 16 و یک صدم ثانیه در این ماده هفتاد و نهم شد. هشت نفر دیرتر از او به خط پایان رسیدند و پنج نفر هم مسابقه را نیمه تمام رها کردند. البته صید در ونکوور در پاتیاژ نفر هشتاد و نهم بود.
با انجام این مسابقه، سوچی برای اسکی بازان بخش صحرانوردی کشورمان تمام میشود تا کار برای سه نماینده آلپاین ایران آغاز شود.
سیام بهمن ماه و در ادامه بازیهای المپیک 2014 سوچی، دو ورزشکار کشورمان در ماده آلپاین و رشته مارپیچ بزرگ به روی پیست رفتند که در پایان دو مرحله از این رقابتها محمدکیا دربندسری و حسین ساوه شمشکی به ترتیب در جایگاههای 51 و 55 قرار گرفتند. این رقابت با حضور 109 اسکیباز آغاز شده بود.
دوم اسفند ماه، مسابقات اسکی مارپیچ کوچک زنان در بازیهای المپیک آغاز میشود، جایی که از بین 88 نفر فقط 49 نفر به خط پایان رسیدند. عباسی در مجموع دو دور با زمان 2 دقیقه و 35 و 69 ثانیه در رده چهل و هشتم قرار گرفت. او یک رده بالاتر از آخرین نفری که به خط پایان رسیده بود قرار گرفت. عباسی جایگاه ایران را در مقایسه با چهار سال قبل بالاتر برد. در بازی های ونکوور مرجان کلهر با اختلاف زمان 35/71 ثانیه شصتم شده بود.
فروغ عباسی با اینکه 12 رده، جایگاه ایران را در بازی های زمستانی ارتقاء داده، اما خیلی راضی نبود چرا که اعتقاد دارد می توانست بهتر باشد.
مرجان کلهر در المپیک ونکور کانادا که در سال 2010 برگزار شد در مارپیچ کوچک رتبه 55 و در مارپیچ بزرگ رتبه 60 را به دست آورد. سید ستار صید هم در 15 کیلومتر صحرانوردی هشتاد و نهم شده بود.حسین ساوه شمشکی هم با ایستادن در رتبه چهلم مارپیچ کوچک بهترین عنوان را به دست آورد.
آخرین شب مسابقات ورزشکاران ایرانی در بازیهای المپیک زمستانی در سوچی روسیه با کسب بهترین مقامها برای آلپاین کارهای ایران به پایان رسید. محمد کیادربندسری و حسین ساوه شمشکی این بار توانستند با کسب مقامهای 30 و 31 المپیک با عملکردی قابل قبول به کار ایرانی ها در سوچی پایان دهند. رقابت این بخش با 117 نفر آغاز شده بود.
*بهترین رتبه نمایندگان ایران در دورههای مختلف المپیک زمستانی به شرح زیر است:
مارپیچ کوچک آقایان:
حسن شمشکی (رتبه 30 در المپیک 1998)
مارپیچ کوچک بانوان:
مرجان کلهر (رتبه 55 در المپیک 2010)
مارپیچ بزرگ آقایان:
علیداد ساوه شمشکی (رتبه 36 در المپیک 2010)
مارپیچ بزرگ بانوان:
مرجان کلهر (رتبه 60 در المپیک 2010)
سرعت آقایان:
بنیک امیریان (رتبه 44 در المپیک 1956)
صحرانوردی (15 کیلومتر):
سیدستار صید (رتبه 89 در المپیک 2010)
هر چند کارشناسان کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش باید براساس معیارهای خود در مورد نتایج کاروان کشورمان نظر بدهند اما با توجه به نتایج ثبت شده توسط ورزشکاران کشورمان باید گفت نتایج قابل قبولی توسط اسکیبازان ایران با توجه به امکانات موجود رقم خورده است. گفتن این نکته نیز حائز اهمیت است که ورزشکارانی که غالبا مدالهای این مسابقات را از آن خود میکنند متعلق به اروپا و کشورهای شمالی آن، خصوصا کشورهای نزدیک به رشته کوه آلپ هستند.
به گفته کارشناسان کسانی میتوانند در بازیهای المپیک زمستانی مدال بگیرند که امکان اسکی در 10 ماه از 12 ماه سال را داشته باشند. اینکه بخواهیم با توجه به شرایط اقلیمی کشورمان نتیجهای به مراتب بهتر از نتایج کنونی آن هم در خوشبینانهترین حالت تنها با 3 ماه اسکی کردن داشته باشیم، انتظاری عبث و بیهوده است.
در مورد نتایج اسکیبازان ایران همین بس که بگوئیم «چه چیزی کاشته شده که به دنبال برداشت آن هستیم؟ ورزشکاران ایران برای حضور در این رویداد بزرگ در چند رقابت برون مرزی شرکت کردهاند؟ مراحل آمادهسازی این تیم چگونه بود؟ واقعا چه انتظاری میتوان از ورزشکاران یک رشته ورزشی داشت وقتی فدراسیون مطبوع آن حتی یک پیست تخصصی برای خود و ملیپوشانش جهت تمرین ندارد.
بازیهای المپیک زمستانی سوچی 2014 روسیه برای کاروان 5 نفره ایران شب گذشته (شنبه) به پایان رسید و ورزشکاران کشورمان در حد بضاعتی که اسکی کشور دارد، نتایج قابل قبولی را به دست آوردند.
نوزدهم بهمن ماه بود که از ساعت 20 به وقت سوچی بازیهای زمستانی با پیام ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه در ورزشگاه 40 هزار نفری «فیشت» شهر سوچی آغاز شد. در مراسم افتتاحیه، ایران 11 نماینده در رژه داشت. حسین ساوهشمشکی( پرچمدار)، محمدکیادربندسری، فروغ عباسی، ستار صید و فرزانه رضا سلطانی پنج ورزشکار به همراه مربیان علیداد ساوهشمشکی و مصطفیمیرهاشمی، ناصرطالبی سرپرست فدراسیون، موسیساوهشمشکی مدیرتیمهای ملی، مهین ساوهشمشکی مربی تیم و بهاره خیرخواه نایب رئیس فدراسیون در تیم رژه حضور داشتند.
یکی از مشکلات اصلی اسکیبازان اعزامی کشورمان به روسیه نوع برف بود. ورزشکاران ایران روی برف طبیعی تمرین میکنند اما اسکی بازان حرفهای روی برف مصنوعی که بیشتر یخی است این کار را انجام میدهند. اسکی بازان ایران تا پیش از شروع مسابقاتشان 12 روز فرصت تمرین کردن روی پیستهای استاندارد این بازیها را داشتند.
نخستین نماینده ایران که به روی پیست رفت فرزانه رضا سلطانی بود که در رشته صحرانوردی روی پیست رفت. وی پیش از آغاز رقابت خود گفت: چند روزی است که در این پیست تمرین میکنم و کمی با شیبهایش عادت کردهام اما خیلی نگرانم. درست است که کسی انتظار ندارد من نتیجه بگیرم ولی من دوست ندارم خیلی ضعیف باشم. هر کسی از خودش انتظاری دارد و من میترسم انتظاری را که از خودم دارم، نتوانم برآورده کنم.
بیست و چهارم بهمن نخستین ورزشکار کشورمان روی پیست رفت. فرزانه رضاسلطانی در بین 76 اسکی باز صحرانورد در رده 73 قرار گرفت. وی مسافت مقرر مسابقه را در 43 دقیقه و 31 ثانیه و 3 صدم ثانیه اسکی کرد. وی پس از پایان رقابت خود اظهار داشت که بد شروع کردم. برف شل بود و اسکی روی چنین برفی خسته کننده است.
مصطفی میرهاشمی سرمربی تیم ملی اسکی صحرانوردی و بهاره خیرخواه نایب رئیس امور بانوان فدراسیون اسکی از عملکرد فرزانه رضا سلطانی در بازی های المپیک زمستانی سوچی رضایت داشت.
بیست و پنجم بهمن ماه بود که مسابقات اسکی صحرانوردی مردان در 15 کیلومتر کلاسیک برگزار شد و سیدستار صید نماینده کشورمان در این بخش بود. او با زمان 47 دقیقه و 16 و یک صدم ثانیه در این ماده هفتاد و نهم شد. هشت نفر دیرتر از او به خط پایان رسیدند و پنج نفر هم مسابقه را نیمه تمام رها کردند. البته صید در ونکوور در پاتیاژ نفر هشتاد و نهم بود.
با انجام این مسابقه، سوچی برای اسکی بازان بخش صحرانوردی کشورمان تمام میشود تا کار برای سه نماینده آلپاین ایران آغاز شود.
سیام بهمن ماه و در ادامه بازیهای المپیک 2014 سوچی، دو ورزشکار کشورمان در ماده آلپاین و رشته مارپیچ بزرگ به روی پیست رفتند که در پایان دو مرحله از این رقابتها محمدکیا دربندسری و حسین ساوه شمشکی به ترتیب در جایگاههای 51 و 55 قرار گرفتند. این رقابت با حضور 109 اسکیباز آغاز شده بود.
دوم اسفند ماه، مسابقات اسکی مارپیچ کوچک زنان در بازیهای المپیک آغاز میشود، جایی که از بین 88 نفر فقط 49 نفر به خط پایان رسیدند. عباسی در مجموع دو دور با زمان 2 دقیقه و 35 و 69 ثانیه در رده چهل و هشتم قرار گرفت. او یک رده بالاتر از آخرین نفری که به خط پایان رسیده بود قرار گرفت. عباسی جایگاه ایران را در مقایسه با چهار سال قبل بالاتر برد. در بازی های ونکوور مرجان کلهر با اختلاف زمان 35/71 ثانیه شصتم شده بود.
فروغ عباسی با اینکه 12 رده، جایگاه ایران را در بازی های زمستانی ارتقاء داده، اما خیلی راضی نبود چرا که اعتقاد دارد می توانست بهتر باشد.
مرجان کلهر در المپیک ونکور کانادا که در سال 2010 برگزار شد در مارپیچ کوچک رتبه 55 و در مارپیچ بزرگ رتبه 60 را به دست آورد. سید ستار صید هم در 15 کیلومتر صحرانوردی هشتاد و نهم شده بود.حسین ساوه شمشکی هم با ایستادن در رتبه چهلم مارپیچ کوچک بهترین عنوان را به دست آورد.
آخرین شب مسابقات ورزشکاران ایرانی در بازیهای المپیک زمستانی در سوچی روسیه با کسب بهترین مقامها برای آلپاین کارهای ایران به پایان رسید. محمد کیادربندسری و حسین ساوه شمشکی این بار توانستند با کسب مقامهای 30 و 31 المپیک با عملکردی قابل قبول به کار ایرانی ها در سوچی پایان دهند. رقابت این بخش با 117 نفر آغاز شده بود.
*بهترین رتبه نمایندگان ایران در دورههای مختلف المپیک زمستانی به شرح زیر است:
مارپیچ کوچک آقایان:
حسن شمشکی (رتبه 30 در المپیک 1998)
مارپیچ کوچک بانوان:
مرجان کلهر (رتبه 55 در المپیک 2010)
مارپیچ بزرگ آقایان:
علیداد ساوه شمشکی (رتبه 36 در المپیک 2010)
مارپیچ بزرگ بانوان:
مرجان کلهر (رتبه 60 در المپیک 2010)
سرعت آقایان:
بنیک امیریان (رتبه 44 در المپیک 1956)
صحرانوردی (15 کیلومتر):
سیدستار صید (رتبه 89 در المپیک 2010)
هر چند کارشناسان کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش باید براساس معیارهای خود در مورد نتایج کاروان کشورمان نظر بدهند اما با توجه به نتایج ثبت شده توسط ورزشکاران کشورمان باید گفت نتایج قابل قبولی توسط اسکیبازان ایران با توجه به امکانات موجود رقم خورده است. گفتن این نکته نیز حائز اهمیت است که ورزشکارانی که غالبا مدالهای این مسابقات را از آن خود میکنند متعلق به اروپا و کشورهای شمالی آن، خصوصا کشورهای نزدیک به رشته کوه آلپ هستند.
به گفته کارشناسان کسانی میتوانند در بازیهای المپیک زمستانی مدال بگیرند که امکان اسکی در 10 ماه از 12 ماه سال را داشته باشند. اینکه بخواهیم با توجه به شرایط اقلیمی کشورمان نتیجهای به مراتب بهتر از نتایج کنونی آن هم در خوشبینانهترین حالت تنها با 3 ماه اسکی کردن داشته باشیم، انتظاری عبث و بیهوده است.
در مورد نتایج اسکیبازان ایران همین بس که بگوئیم «چه چیزی کاشته شده که به دنبال برداشت آن هستیم؟ ورزشکاران ایران برای حضور در این رویداد بزرگ در چند رقابت برون مرزی شرکت کردهاند؟ مراحل آمادهسازی این تیم چگونه بود؟ واقعا چه انتظاری میتوان از ورزشکاران یک رشته ورزشی داشت وقتی فدراسیون مطبوع آن حتی یک پیست تخصصی برای خود و ملیپوشانش جهت تمرین ندارد.