به گزارش مشرق، متن اين شعر به شرح زير است:
بهمن ما چقدر زايش داشت
مکتب عشق آزمايش داشت
داد زد بر سر جهان ستم
سايه شاه شد ز ايران کم
آمدآمد امام خوبي‌ها
دستش از گل لبش ز اعطينا
سوره نصر را تلاوت کرد
از شهيدان خود حمايت کرد
آمد آن پيررفته در تبعيد
يعني آمد پس از زمستان عيد
عيد شد ميهن ستمديده
شد بهار آن خزان رنجيده
پرده يک سو زدند و ماه آمد
دشمن ظلم و جور شاه آمد
آمد آن پير و از ولايت گفت
از خداوند و ترک عادت گفت
گفت بايد ولي شناس شوي
ورنه نامرد و ناسپاس شوي
کردکار شب و ظلام تمام
گفت از انفجار نور امام
پير ما با عصا و نور رسيد
شد زمستان ما طراوت عيد
زايش انقلاب ما امروز
شده در مصر شعله افروز
***
اين همان انقلاب ايران است
اين همان هيبت شهيدان است
شک نکن اين قيام شورانگيز
از کرامات فهم قرآن است
انقلابي که نور مي‌ديدي
جانب مصر گوهر افشان است
نامبارک شده است بخت عدو
که مبارک دگر پريشان است
مردم مصر بهمني شده‌اند
موسم بذل و بخشش جان است
رفته اسلام در تمام جهان
کفر از دست دين گريزان است
گيج گرديده است استکبار
شده بيمار و فکر درمان است
رهبري را خدا نگه دارد
که پر از نغمه هاي عرفان است
خطبه‌اش روز جمعه غوغا کرد
معني اقتدار ايران است