کد خبر 290303
تاریخ انتشار: ۱۲ اسفند ۱۳۹۲ - ۱۲:۴۵

دیوید ایروینگ (David Irving) و روبر فوریسون (Robert Faurisson) دو مورخ و استاد دانشگاه به خاطر بیان عقیده‌شان درباره قتل‌عام یهودیان در جنگ جهانی دوم (هولوکاست) اخراج شدند و بارها مورد آزار و ضرب و شتم قرار گرفتند.

گروه فرهنگی مشرق - گاهی واضح‌ترین حقایق درست به دلیل بداهتشان مورد غفلت قرار می‌گیرند، یک از این حقایق وجه ترسان دولت‌هایی است که بیشتر بر قدرت خود تاکید می‌کند. در دل آنچه که در جوامع سرمایه‌داری با هیبتی «باثبات» رخ می‌نماید، «بی‌ثباتی» هولناکی نهفته است که هول آن می‌تواند هر آن ثبات و نظم  شکل گرفته را از درون  فرو بپاشد. ترک‌ها و شکاف‌های موجود در بطن سیاست‌های تمامیت‌خواهانه آمریکایی - اسرائیلی، در لایه‌های مختلفی زاینده وحشت بنیادینی شده که در هر موقعیتی با عکس‌العملی خشونت‌بار و غیرانسانی ظهور می‌کند.
 
اینکه عکس‌العمل‌های خشونت‌بار آمریکایی، چه آگاهانه باشد چه ناخودآگاه، نماد بارزی از تناقض بنیادین موجود در ذات مدرنیته اروپایی - آمریکایی است که هر روز صورت جدیدی به خود می‌گیرد. شعار «آزادی مطلق»  که در دل تمدن غربی سر برآورد، امروزه خود به بزرگترین مسئله تبدیل شده است، آگاهی‌ و تحقیق علمی دردسر شده و به نظر می‌رسد پنهان کاری و عوام‌فریبی منسوخ قرون وسطایی تنها راهی است که پیش پای عده‌ای از سیاست‌بازان غربی و صهیونیستی شده است.
 
ادای احترام اوباما (با کلاه یهودی) به سنگ یادبود هولوکاست!
 
این‌ها تنها چند نمونه از تناقضات نهفته در بطن مدرنیته و نظام سرمایه‌داری غربی است که یادآور این گفته هوشمندانه والتر بنیامین است که: «همه مدارک و نشانه‌های تمدن، همان مدارک و نشانه‌های توحش‌ اند». به نظر می‌رسد «آزادی مطلق» و «پژوهش‌محوری» غربی در حال بلعیدن خویش است. صورت‌های انضمامی‌تر این تناقضات در برخورد صهیونیستی سیاست‌مداران غربی و تندروان افراطی با دو پژوهشگر طراز اول تاریخ غرب قابل مشاهده است که ارزش یادآوری دارد:
 
دیوید ایروینگ (David Irving) نویسنده، پژوهشگر و مورخ انگلیس مدت‌ها در زمینه تاریخ جنگ جهانی دوم پژوهش کرده است و از متخصصان تاریخ این جنگ به شمار می‌رود که ثار زیادی در این حوزه نوشته و منتشر کرده است. او در آغاز کار آکادمیک‌اش هیچ حاشیه سیاسی‌ای نداشت اما پس از مدتی به عنوان دیوید ایروینگ استاد تاریخ دانشگاه در انگلستان با حکم دادگاه این کشور یک نژادپرست، یهودستیز و مروج افکار نئونازیسم خوانده شد.



این تاریخدان انگلیسی که مدت‌ها در زمینه تاریخ جنگ جهانی دوم کار آکادمیک کرده است، یکی از مشهورترین منکران هولوکاست در روزگار ماست. و به همین دلیل بارها مورد تعرض و ضرب و شتم قرار گرفته است.
 
چهره ایروینگ پس از کتک خوردن از یهودیان تندرو

 
از سال 1988 میلادی بارها ادعا کرده که «هولوکاست یک افسانه است». او می‌گوید مدارکی در دست دارد که بر اساس آن نسل‌کشی آلمان نازی هیچگاه اتفاق نیفتاده است. وی همچنین در همان سال مدعی شد که با وجود همه تاکیداتی و جریان‌سازی رسانه‌ای که در همه این سال‌ها درباره کشتار یهودیان در آشویتس شده، در آشویتس-برکناو (Auschwitz-Birkenau) اصلا اتاق گازی وجود نداشته است.
 
اگر چه ایروینگ در سال 2006 تحت فشارها و تحدیدات امنیتی ادعا کرد که افکارش تغییر کرده و حتی در یک دادگاه اتریشی ادعایش درباره هولوکاست را پس گرفت، اما هرگز نتوانست از وظیفه‌ای که دانسته‌هایش بر دوشش می‌گذاشت، فارغ شود؛ او با وجود اقرار به هر آنچه مطلوب دادگاه اتریشی بود و خلاف خواندن ادعاهایش که درباره آن‌ها کتاب علمی نگاشته است، در همان سال 2006 در اتریش به سه سال زندان محکوم شد. این سهمی بود که این استاد دانشگاه انگلیسی از آزادی بیان غربی برد.



اما ایروینگ خیلی هم تنها نبوده و نیست؛ از وبر و گارودی که بگذریم، چهره شناخته شده دیگری را می‌توان نام برد که مقاومت‌اش در مسیر اعلام حقایق تاریخی غرببرای او هزینه‌های گزافی داشته است: روبر فوریسون (Robert Faurisson) مورخ و استاد سابق دانشگاه‌های سوربن و لیون فرانسه است که از زمان اظهار نظراتش درباره تاریخ جنگ جهانی دوم (هولوکاست) از دانشگاه‌های فرانسه اخراج شد. او مهمترین چهره مخالف هولوکاست در جمع دانشگاهیان فرانسه است.
 
فوریسون بررسی علمی و دقیقی درباره اردوگاه‌های کار اجباری نازی‌ها انجام داد وه ناگزیر به مسئله واقعی بودن یا موهوم بودن هولوکاست؛ اعتبار علمی و تاریخی هولوکاست در روند تحقیقات این مور،خ  به تدریج کم‌رنگ و بی‌اساس شد؛ بدین‌ترتیب او با جدیت برای یافتن حقیقت درباره مسئله هولوکاست تلاش کرد و آنگونه که خود می‌گوید در تحقیقات‌اش به مدارکی دست یافت که از نظر وی نشان می‌داد هولوکاست واقعه‌ای زاده تخیل و ابزاری برای توجیه نسل‌کشی اعراب ساکن فلسطین توسط صهیونیسم و مشروع نمودن اقداماتشان برای ایجاد دولتی نژادپرست است.
 
فوریسون در دادگاه
 
فوریسون در 2006 با شبکه «سحر 1» مصاحبه‌ کرد و به دلیل اظهاراتش در انکار  قتل‌عام یهودیان و وجود اتاق‌های گاز در آشویتس در این مصاحبه– مقصر شناخته و به سه ماه زندان و پرداخت 7500 یورو محکوم شد. او همچنین به خاطر بیان عقیده‌اش، بارها از سوی گروه‌های تندروی صهیونیستی مورد آزار و ضرب و شتم قرار گرفته است.
 


ضرب و شتم فوریسون توسط گروه‌های تندروی یهودی
 
این موخ فرانسوی در کنفرانس «بررسی هولوکاست، چشم انداز بین‌المللی» که آذر ماه 1385 در تهران برگزار شد، شرکت داشت. اما بعد از بازگشت‌اش به فرانسه مورد اعتراض بسیار قرار گرفت و ژاک شیراک، رئیس جمهور وقت فرانسه به دلیل سخنرانی فریسون در نشست تهران خواستار گشودن پرونده‌ای قضایی علیه وی شد.

فوریسون گفته است که نازی‌های آلمانی حتی یک اتاق گاز هم نداشته‌اند و این که هر ساله میلیون‌ها توریست از آشویتس دیدن می‌کنند و به آن‌ها القا می‌شود که 2، یا 4 یا 6 میلیون یهودی در این اردوگاه سوزانده شده‌اند دروغی بیش نیست؛ دروغی که برای یک فریببزرگ و یک سوء استفاده بزرگتر سازماندهی شده است.



به هر حال آنچه روشن است، یک چالش و تناقض بزرگ برای غرب است چالشی که میان دو حوزه آگاهی و آزادی: بنیادهای فردی و اجتماعی جامعه‌شناسی غرب، وجود دارد؛ پژوهش و آگاهی‌یابی از واقعه‌ای تاریخی تنها تا جایی مجاز است که علیه منافع خاصی نباشد، از این نظر آگاهی‌یابی و آزادی‌خواهی که مطلقا مطلوب خوانده می‌شود، به دادگاه و محکومیت می‌انجامد و در کنار منافع غیرانسانی برخی دولت‌ها، کاملا نسبی است. شاید نیازی به یادآوری نباشد که همین امروز در بسیاری از کشورهای اروپایی انکار و یا اغراق‌شده خواندن هولوکاست جرم تلقی می‌شود. کشورهای اتریش، بلژیک، جمهوری چک، فرانسه، آلمان، رژیم اشغالگر فلسطین، لیتوانی، لهستان، رومانی، اسلواکی، سوئیس و... دارای قوانینی علیه انکارکنندگان هولوکاست هستند.