چند روز دیگر سالگرد ورود ارتش عربستان به خاک بحرین است. آنچه در بحرین جریان دارد تظاهرات مسالمت‌آمیزی است که توسط حکومت سرکوب می‌شود اما آیا مردم و دولت آمریکا از واقعیت‌های بحرین مطلع هستند؟

من تا کنون نتوانسته‌ام حتی یک نظرسنجی از شهروندان آمریکایی درباره بحرین در رسانه‌های آمریکا پیدا کنم. امیدوارم که من اشتباه کرده باشم. تا کنون چیزی پیدا نکرده‌ام و مسلماً اگر هم نظرسنجی انجام شده باشد، بسیار انگشت‌شمار است بنابراین نمی‌توانم با قاطعیت بگویم که نظر مردم آمریکا درباره بحرین چیست اما می‌توانم بگویم که در رسانه‌های آمریکایی پوشش خبری از وضعیت بحرین بسیار بسیار کم است.

اما همان پوشش اندکی که وجود دارد در صفحات آخر روزنامه‌ها و در پستوی خبرگزاری‌ها نوشته شده است اما هیچ‌کدام تا جایی که من می‌دانم در صفحه اول روزنامه‌ها نیستند، هیچ‌کدام در رسانه‌های مهمی مثل تلویزیون پخش نمی‌شود. تجربه من از گفت‌وگو با مردم کوچه و خیابان در آمریکا نشان می‌دهد که اکثر آنها اگر هم بدانند بحرین کجاست، نمی‌دانند در این کشور چه اتفاقاتی دارد می‌افتد.

وضعیت در دولت آمریکا بسیار متفاوت است. دست‌کم وزارت خارجه می‌داند که در بحرین چه خبر است. به ویژه آنجا که پایگاه نظامی آمریکا هست، مسلماً مقامات این کشور می‌دانند چه اتفاقاتی در حال رخ دادن است اما مردم آمریکا نمی‌دانند. و تا زمانی که مردم آمریکا مطلع نشوند، تا زمانی که اخبار بحرین هر روز در تلویزیون پخش نشود و مردم مجاب نشوند که موضع‌گیری کنند، فعالان آمریکایی هم نمی‌توانند آموزش‌های لازم را بدهند و سؤالات مهم در این‌باره بپرسند و به مردم بیاموزند چگونه بدرستی به این سؤالات پاسخ دهند.

رسانه‌های دولتی در آمریکا اگرچه رسانه‌های آزاد نامیده می‌شوند، اما کاملاً مطیع دولت هستند. تا زمانی هم که این رسانه‌ها در آمریکا فعالیت می‌کنند، برای ما فعالان دشوار است که مردم را درباره موضوعی بیدار کنیم که درباره آن هیچ چیز نمی‌دانند.

رسانه‌های جمعی غربی دفاتر زیادی در همه جای دنیا دارند، اما چرا هیچ اخباری از بحرین مخابره نمی‌کنند؟ اگر در آمریکا گربه‌ای بالای درخت گیر کند و یا خرسی به مدرسه ای در چین حمله کند بلافاصله خبرگزاری‌های مختلف غربی همه دنیا را خبردار می‌کنند، اما وقتی مردم هر روز در بحرین شکنجه و کشته می‌شوند، هیچ یک از رسانه‌های جمعی غرب گزارشی در این‌باره تهیه نمی‌کند. چرا چنین سیاستی وجود دارد؟

تا آنجا که به سیاست مربوط می‌شود، رسانه‌های آمریکایی تنها آن دسته اخبار سیاسی را پوشش می‌دهند که دولت آمریکا از آنها می‌خواهد. بخشی از اخبار هم از تضاد بین دو حزب داخلی آمریکا ساخته می‌شود، اما از آنجا که نه دموکرات‌ها بر سر مسئله بحرین از جمهوری‌خواهان انتقاد می‌کنند و نه جمهوری‌خواهان سیاست‌های دموکرات‌ها درباره بحرین را محکوم می‌کنند، هیچ لایحه و قانونی هم مطرح نمی‌شود و بنابراین اخباری هم درباره بحرین در آمریکا منتشر نمی‌شود. به علاوه این‌که پوشش خبری درگیری‌ها در بحرین برای هیچ گروه مستقلی نمی‌تواند درآمد مالی داشته باشد، بنابراین از نظر اقتصادی به صرفه نیست.

ناوگان پنجم دریایی آمریکا در بحرین حضور دارد. آیا این می‌تواند دلیلی برای انکار اخبار بحرین باشد، تا دولت آمریکا بتواند بدون دردسر اهداف نظامی خود را پیش ببرد و هزینه‌های هنگفتی را انجام دهد که در حال حاضر صرف پایگاه نظامی واشینگتن در بحرین می‌شود؟

مثل همه سؤالات دیگر شبیه به این، دلیل قانع‌کننده و درستی برای هیچ یک از این سیاست‌های واشینگتن وجود ندارد. دولت آمریکا کشورهای دیگر را بمباران می‌کند، به آن‌ها حمله می‌کند، در کار دولت‌ها دخالت می‌کند و انتخابات‌های کشورها را دستکاری می‌کند، و همه این‌ها را به نام دموکراسی تمام می‌کند. اما دموکراسی در کار نیست، بلکه صرفاً توهمی است که اندکی به دموکراسی شباهت دارد.

تا به حال هیچ‌گاه از مردم آمریکا پرسیده نشده که آیا می‌خواهند ناوگان پنجم کشورشان در بحرین حضور داشته باشد یا نه؟ آیا وضعیت حقوق بشر در بحرین برای آن‌ها اهمیتی دارد یا نه؟ هیچ‌گاه چنین سؤالاتی از مردم آمریکا پرسیده نمی‌شود. چون زمانی که مردم در جریان جزئیات بودجه و هزینه‌های دولت قرار می‌گیرند، اکثریت آن‌ها خواستار کاهش بخش عمده بودجه نظامی و به کارگیری آن در بخش‌های مفید می‌شوند. اما متأسفانه ما در حال حاضر هنوز توان آن را نداریم که این سیاست‌ها را به چالش بکشیم.

دولت آمریکا فوق‌العاده فاسد است. رئیس‌جمهور و اعضای کنگره را پول‌هایی انتخاب می‌کنند که سازندگان اسلحه، پیمان‌کاران نظامی و کمپانی‌هایی خرج می‌کنند که منافعشان در ادامه جنگ‌طلبی است. هیچ نامزدی نمی‌تواند با تکیه بر پول‌هایی انتخاب شود که گروه‌های حقوق بشر یا حامیان صلح و عدالت در بحرین خرج تبلیغات تلویزیونی برای آن نامزد می‌کنند. بنابراین دولتی در آمریکا سر کار است که ماهیتاً فاسد است و تنها تحت نفوذ کمپانی‌های نفتی، تسلیحاتی و بانک‌ها است. و این دولت تنها در صورتی رویه خود را تغییر می‌دهد که مردم درون آمریکا و کشورهای دیگر مطلع شوند و به پا خیزند و بتوانند فشار زیادی به واشینگتن تحمیل کنند. اما درباره بحرین چنین اتفاقی در حال حاضر نمی‌افتد.

 آمریکا به نام دموکراسی و حقوق بشر کشورهایی مثل ایران را تحریم می‌کند و این بهانه را می‌آورد که تهران "ممکن است" بخواهد از برنامه هسته‌ای خود برای اهداف نظامی استفاده کند. حتی مطمئن هم نیستند، فقط می‌گویند ممکن است. در حالی که عربستان و نظام‌های دیگر پادشاهی در خاورمیانه نه به دموکراسی پایبند هستند و نه حقوق بشر، اما آمریکا هیچ واکنشی نسبت به این موضوع نشان نمی‌دهد. چرا این‌گونه است؟

دلیلش این است که انگیزه مقامات رده بالای دولت آمریکا... البته منظورم همه کارمندان دولت، یا شهروندان آمریکایی نیست، اما مقامات بالا و تصمیم‌گیران مثل رئیس‌جمهور، وزیر به اصطلاح دفاع، سناتورها و اعضای کنگره، انگیزه‌شان در واقع حقوق بشر نیست، بلکه براندازی حکومت سوریه است، براندازی حکومت ایران است، حفظ تسلط بر همه دولت‌ها در همه کشورهای روی کره زمین است. بنابراین بارها و بارها درباره حقوق بشر در ایران و سوریه بحث می‌شود، اما وقتی در بحرین، عربستان، مصر، اسرائیل، یا اردن حقوق بشر زیر پا گذاشته می‌شود کسی درباره آن صحبت نمی‌کند.

بنابراین معلوم می‌شود که اهمیتی به تخطی از حقوق بشر داده نمی‌شود، بلکه تخطی از حقوق بشر دستاویزی است برای توجیه جنگ‌هایی که به دلایل دیگر به راه انداخته می‌شود. مثل روز روشن است که حقوق بشر درون خود آمریکا هم زیر پا گذاشته می‌شود، اما هیچ‌کس از کشورهای دیگر درخواست نمی‌کند که ما را بمباران کند یا به ما حمله کند. هیچ‌کس حتی به چنین موضوعی فکر هم نمی‌کند.

آمریکا در بحرین نیروهای دریایی مستقر کرده و می‌گوید این نیروها مسئول کشورهایی مثل ایران، افغانستان، لبنان، قرقیزستان، قزاقستان، و غیره هستند. اما این کشورها چنین چیزی را نخواسته‌اند. چه کسی به آمریکا این حق را می‌دهد که به جای پرداختن به مشکلات داخلی خود، به یک منطقه دیگر دنیا وارد شود و ادعای مسئولیت کشورهای منطقه را داشته باشد؟

بی‌شک هیچ نهاد قانونی بین‌المللی چنین حقی را برای آمریکا قائل نیست، حتی فاسدترین نهادهای بین‌المللی هم چنین حقی به آمریکا نمی‌دهند. واشینگتن به زور این حق را به خود می‌دهد و خود این کشورها هم اکثراً چنین چیزی را نمی‌خواهند. اما متأسفانه این سیاست چیزی است که اکثریت مردم آمریکا کم و بیش از آن حمایت می‌کنند. متأسفانه اغلب مردم آمریکا تصور می‌کنند کشورهای دیگر، به ویژه کشورهایی که به زبان‌های دیگر صحبت می‌کنند، دین دیگری دارند، و دیدگاهشان با دیدگاه مردم آمریکا متفاوت است، غیرمنطقی هستند و بدون هیچ دلیلی جنگ به راه می‌اندازند، و به همین خاطر آمریکا مجبور است نقش پلیس را برای تمام دنیا بازی کند. و باید حواسش به این کشورهای غیر منطقی باشد تا بدون دلیل اقدام شرورانه مرتکب نشوند. یا اگر چنین اقداماتی انجام دادند، موضوع را حل و فصل کند.

اما در هیچ یک از این دیدگاه‌ها نقش آمریکا در ایجاد درگیری‌ها، مسلح کردن گروه‌های مجرم، و تأثیر منفی در سیاست‌های این کشورها، و حضور بی‌دلیل ارتش آمریکا در اکثر کشورهای دنیا نشان داده نمی‌شود. در حالی که "دخالت" آمریکا در کشورها معنی ندارد، چون آمریکا از مدت‌ها قبل خودش بخشی از مشکل این کشورها است. اما بخش بزرگی از مردم آمریکا این دروغ‌ها را باور می‌کنند و این مشکل بسیار بزرگی است.

اگر ایران روزی اعلام کند که می‌خواهد ناوگان دریایی و ناوبرهای عظیم خود را در دریای کارائیب مستقر کند و مسئولیت آمریکای شمالی و آمریکای جنوبی را به عهده بگیرد، این دو قاره خواهند گفت: ابداً چنین چیزی را نمی‌خواهیم. دیوانه شده‌اید!؟ برگردید به کشور خودتان. اما آمریکا همین کار را در غرب آسیا انجام می‌دهد و انتظار دارد همه آن را بپذیرند.

عربستان چگونه چنین حقی را به خود می‌دهد و ارتشش را وارد بحرین می‌کند؟ منطقی است که رسانه‌های آمریکایی درباره مسائلی که به سود دولت این کشور نیست چیزی نگویند، اما چرا درباره زیر پا گذاشتن حقوق بشر در عربستان و سایر نظام‌های پادشاهی خلیج فارس و دخالت آن‌ها در کشورهای دیگر خبری منتشر نمی‌کنند؟

حکومت عربستان هم کاملاً فاسد است و علی‌رغم برخی اختلاف‌نظرها با واشینگتن، در مسائلی مثل سوریه و بحرین و امثال آن با دولت آمریکا همکاری می‌کند. آمریکا مقادیر بسیار بزرگی سلاح را به عربستان می‌فروشد که درآمد هنگفتی برای واشینگتن به دنبال دارد. از سوی دیگر، عربستان هم مقادیر زیادی نفت به آمریکا می‌فروشد و به نیروهای این کشور اجازه می‌دهد درون خاک عربستان و در منطقه فعالیت کنند. و با حمایت از دولت فاسد بحرین که اجازه استقرار ناوگان آمریکا در این کشور را صادر کرده، سیاست‌های واشینگتن را تقویت می‌کند.

بنابراین دو کشور مسلماً با یک‌دیگر همدست هستند. نوعی از همدستی که نشان می‌دهد عربستان و آمریکا کاملاً دروغ می‌گویند که اقدامات‌شان در کشورهای دیگر به خاطر دفاع از حقوق بشر است. چرا که اگر آمریکا واقعاً به دنبال حقوق بشر بود، باید عربستان را یکی از اولویت‌های خود در برقراری حقوق بشر می‌دانست و اگر تنها رویکرد واشینگتن... اگرچه که اشتباه، غیرقانونی، غیر اخلاقی، و بحران‌زا است و نتیجه معکوس می‌دهد، اما اگر تنها رویکرد واشینگتن بمباران کشورهایی است که حقوق بشر را زیر پا می‌گذارند، پس اول از همه باید عربستان را بمباران کند.

مردم بحرین که هیچ‌کس صدای آن‌ها را از رسانه‌های غربی نمی‌شود، چه باید بکنند؟

به نظر من بسیاری از مردم بحرین دقیقاً همان کاری را دارند انجام می‌دهند که باید انجام دهند. مردم بحرین باید به دنبال راه‌هایی باشند تا صدای خود را به مردم دیگر دنیا برسانند و باید از مردم غرب بخواهند تا اگر می‌توانند در این جنبش مسالمت‌آمیز شرکت کنند. همچنین باید با جنبش‌های مسالمت‌آمیز در کشورهای دیگر اظهار همبستگی کنند، کشورهایی مثل افغانستان، کره جنوبی، فیلیپین که آمریکا دوباره نیروهایش را وارد آن کرده، استرالیا، گوام و همه کشورهای دیگر از جمله کشورهای غربی مثل ایتالیا که مردمش به شدت مقابل استقرار نیروهای آمریکایی در این کشور مقاومت می‌کنند. اعضای این جنبش‌ها باید همکاری نزدیک‌تری با هم داشته باشند تا صدای‌شان بلندتر شود و بتوانند کمک رسانه‌هايی مثل شما را جذب کنند.

مردم دنیا در مقابل این ظلم‌ها و بی‌عدالتی‌ها چه کاری می‌توانند بکنند؟ به‌ویژه مردمی که تمام وقت خود را صرف سرگرمی می‌کنند و هیچ اطلاعی از اخبار وقایع دیگر کشورها ندارند.

مردم باید وقت بگذارند و اطلاعات خود را درباره این کشورها افزایش دهند. نه‌تنها برای رفاه، بلکه برای نجات فرزندان خودشان. چرا که خطراتی مثل گسترش سلاح‌های هسته‌ای و جنگ‌افروزی‌ها، و اختلافات بین کشورهایی مثل آمریکا و روسیه و کشورهای دیگر، و تخریب طبیعت در اثر این نظامی‌گری‌ها تهدیدی جدی علیه حیات انسان‌ها و حتی سایر موجودات روی زمین است. بنابراین دیگر نمی‌توان یک فعال داخلی بود و در عین حال به مسائل خارجی اهمیت نداد. بنابراین اگر نقطه‌ای که در آن زندگی می‌کنید برایتان اهمیت دارد، مجبور هستید به تمام کره زمین اهمیت بدهید. و این یعنی اهمیت دادن به این‌که آیا مسائل موجود را از راه مسالمت‌آمیز حل می‌کنیم یا همچنان از راه جنگ برای حل و فصل آن‌ها استفاده می‌کنیم که البته مسلماً وضعیت را وخیم‌تر می‌کند.