اما در موضعی که توجهها را به خود جلب کرد، ریاض، "داعش" و النصره را که وابسته به القاعده هستند و همچنین حزبالله در عربستان و اخوانالمسلمین را در لیست سازمانهای تروریستی ممنوع الفعالیت در عربستان قرار داد.
پس از این تصمیم پادشاهی عربستان، توجهها به سمت آگاهی از دلایل این اقدام و پیامدهای آن جلب شد، به ویژه آنکه این تصمیم از خلاء اتخاذ نشده بود، بلکه در شرایط حساسی صادر شد که کشورهای حوزه خلیج فارس با تحولات سیاسی روبرو هستند که در صورتی که حل و فصل نشود، این تحولات سیاسی به درگیریهای امنیتی تبدیل میشود. این تصمیم در سایه درگیریهای پنهان میان کشورهای شورای همکاری خلیج فارس و همچنین تنشها در داخل عربستان صورت گرفت، چرا که در عربستان درگیریها میان جناحهایی وجود دارد که برای رسیدن به قدرت با هم رقابت دارند.
سه دلیل اصلی در پشت این تصمیم قرار دارد، علت نخست این است که فروپاشی این گروهها در بیشتر جبههها در سوریه آغاز شده است و اعتقاد راسخی نسبت به این مساله وجود دارد که پیامدهایی که سقوط یبرود (شهری در ریف دمشق) بر عربستان برجای میگذارد، مشابه پیامدهای سقوط القصیر (شهری در استان حمص) بر قطر خواهد بود که این مساله را به زبان دیپلماتیک میتوان این گونه بیان کرد که در این صورت، هیچ پرونده مهمی برای ریاض باقی نمیماند که بخواهد در خصوص آن مذاکره کند.
نکته جالب توجه این است، عربستانی که حمایت علنی خود را از مخالفان سوری اعلام میکرد، اکنون گروههایی را تروریست خوانده که خود حامی آنها بوده است.
عربستان داعش و اخوانالمسلمین را چه در داخل و چه در خارج این کشور ممنوعالفعالیت اعلام کرد، اما حزبالله را تنها در داخل عربستان یک گروه تروریستی خواند و این مساله بدان معناست که حزبالله از معادله عربستان دور شده است.
علت دوم دادن پیامی شدیداللحن به قطر و هشداری به این کشور به دلیل حمایتش از برخی گروهها از جمله اخوان المسلمین است، چرا که بیش از یک گروه که در فهرست سازمان تروریستی عربستان ذکر شده است، از حمایت مالی قطر برخوردار هستند و از سوی سازمان اطلاعات قطر آموزش دیده میشوند و این مساله دیگر بر کسی پوشیده نمانده است، بلکه تبدیل به واقعی شده است که همه آن را میدانند.
علت سوم که مهمترین علت است، هراس عربستان از اوضاع داخلی در این کشور است، چرا که آتش بهار عربی به عربستان نیز کشیده شده است و سعودیهایی که در درگیریهای سوریه از لحاظ فنون جنگیدن حرفهای شدهاند و عقیده تکفیری آنها نیز ثابتتر شده است، در صورتی که به کشورشان باز گردند خطری علیه اوضاع داخلی شکننده در این کشور به شمار میآیند.»