به گزارش مشرق، مرحله پلی آف لیگ برتر والیبال باشگاه های کشور عصر روز گذشته با انجام دو دیدار پیگیری شد که طی آن کاله آمل توانست انتقام بازی نخست برابر شهرداری ارومیه را بگیرد و کار تعیین فینالیست این دوره از مسابقات را به بازی سوم بکشاند؛ متین ورامین هم برای دومین بار میزان خراسان را مغلوب کرد و راهی فینال شد تا روز سه شنبه منتظر مشخص شدن حریفش در دیدار پایان بین تیم های کاله و شهرداری ارومیه باشد.

نکته ای که در این بین بیش از هر چیزی به چشم می آمد و البته از چشم ناظران و برخی از مسئولان فدراسیون افتاد حاشیه هایی بود که در مسابقات اخیر لیگ برتر و مخصوصا بازی های تیم متین ورامین رخ داد بود؛ جایی که برخی چهره های ملی پوش برای گرفتن تنها یک امتیاز دست به هر کاری زدند.

سازمان لیگ و کمیته داوران فدراسیون والیبال پس از مسایل بوجود آمده در دیدار نخست تیم های متین ورامین و میزان مشهد در مرحله نیمه نهایی لیگ برتر والیبال در نشستی چند ساعته به بررسی مسائل به وجود آمده در دیدارهای رفت نیمه نهایی پرداختند.

در پایان این نشست مقرر شد با توجه به گزارش ناظران سازمان لیگ و فدراسیون و بر اساس مصوبه کمیته داوران، مسعود یزدان پناه و بهروز جعفری داوران اول و دوم دیدار رفت مرحله نیمه نهایی لیگ برتر والیبال که بین متین ورامین و میزان مشهد برگزار شد، به علت عدم مدیریت بازی و عدم اجرای قوانین و مقررات در این بازی به مدت یک سال (پایان سال 1393) از قضاوت تمام مسابقات والیبال محروم شدند.

همچنین با توجه به اینکه تماشاگران چهار باشگاه کاله مازندران، شهرداری ارومیه، میزان مشهد و متین ورامین اصول اخلاقی و اجتماعی را در دور مرحله نیمه نهایی رعایت نکردند، چنانچه در بازی های آتی این مسایل دوباره تکرار شود، علاوه بر حذف آن باشگاه ها از لیگ برتر در سال آینده، در صورتی که قهرمان شوند به مسابقات باشگاه های آسیا در سال 93 اعزام نخواهند شد و تیم دیگری نماینده ایران در مسابقات والیبال باشگاه های آسیا خواهد بود.

خوشبختانه این تصمیم فدراسیون والیبال که پس از مدت ها یک واکنش قاطع از خود نشان داد موجب شد تا در بازی های دوم شاهد حاشیه های کمتری حداقل از سوی تماشاگران باشیم، اما برخی از بازیکنان و مربیان همچنان راه کجی را که در پیش گرفته بودند ادامه دادند.

برای نمونه در جریان بازی نخست تیم های متین ورامین و میزان خراسان سعید معروف می‌خواست توپی را که به خارج از زمین می‌رفت را جمع کند و تلاش کرد از روی تابلوهای تبلیغاتی بپرد، اما موفق نشد. به دنبال این موضوع وی به تابلوی تبلیغاتی مسابقه لگد زد و 3 تابلو تبلیغاتی روی زمین افتاد که این حرکت وی را در اتفاقی عجیب داور اول، داور دوم و حتی ناظر بازی هم ندیدند که بخواهند حداقل تذکری به کاپیتان تیم متین بدهند.

در صحنه ای دیگر و در جریان مسابقه معروف بارها به داور معترض شد. وی به همراه احسن‌الله شیرکوند، لیبروی تیم متین در جریان مسابقه فحاشی کردند که البته سعید معروف در توضیح رفتار خود در جمع خبرنگاران گفت: به زبان آذری فحش دادم و کسی متوجه آن نمی‌شد! این در حالی است که پس از بازی متین و میزان تیم های شهرداری ارومیه و کاله آمل قرار بود به مصاف هم بروند و تعداد زیادی از تماشاگران آذری زبان ارومیه در سالن مسابقه حضور داشتند. ضمن اینکه این اظهارات،‌ توجیه مناسبی برای سرپوش نهادن روی اشتباهات به نظر نمی رسد.

منوچهر پورحسن، رئیس سازمان لیگ درمورد این اتفاقات اظهار نظر جالبی انجام داده و گفته که ما پیش از این دوبار سعید معروف را به کمیته انضباطی دعوت کردیم و از او توضیح خواستیم. اما او منکر رفتارش شد. گفتیم که خود ما رفتار تو را در زمین شاهد بودیم. او هم استدلال کرد که "داور مسابقه که نزدیک‌تر بود چرا کارت نداد و ناظر چرا گزارشی نکرد!"

این نشان می دهد که ضعف اول ما برای کنترل بازی به داور و ناظر بازمی گردد؛ وظیفه ناظر چیست؟ چرا هیچ کدام از بی اخلاقی هایی که در بازی های اخیر لیگ برتر والیبال انجام شده گزارش نمی شود؟ رئیس سازمان لیگ در پاسخ به این پرسش که چرا با بازیکنان خاطی هیچ برخوردی نشد، گفت: از داور بازی بپرسید!؟ رفتار ناشایست بازیکنان را انکار می‌کند! وقتی مجری مسابقه انکار می‌کند ما به چه چیزی استناد کنیم؟! ممکن است من به عنوان مسئول سازمان لیگ درگیر باشم و تمام صحنه‌های بازی را نبینم، اما باید داور و ناظر کاملا بازی را مدیریت کنند.

وی در ادامه مصاحبه اش خاطرنشان کرد: در گزارش ناظر بازی آمده، بارها و بارها شیرکوند و سعید معروف به داور اعتراض کردند و داور سهل انگاری کرد. این گزارش مبنایی برای جریمه بازیکن نیست. اگر من هم حالا جریمه کنم می‌گویند نظر شخصی داشته‌ام. وقتی داور و ناظر چیزی نمی‌گویند بر چه استنادی ورود کنیم؟ حالا جلسه کمیته انضباطی هم تشکیل شود، بازیکنان توجیه می‌کنند که اگر ما رفتار خطایی داشتیم چرا داور جریمه نکرد. مثل روز برایم روشن است که بازیکنان متین ورامین محروم نمی‌شوند!

به هر حال کاش این پایان ماجرا بود؛ در بازی روز گذشته هم اتفاقات از این دست کم نبود. پس از بازی تیم های کاله آمل و شهرداری ارومیه که با حساب 3 بر یک به سود آمل خاتمه پیدا کرد، مدیر روابط عمومی فدراسیون والیبال از بازیکنان و کادر فنی ارومیه درخواست کرد که از میکسدزون عبور کنند و به رختکن بروند تا نظم سالن برای بازی بعدی بین تیم های متین و میزان بهم نریزد که یکی از اعضای کادر فنی ارومیه در کمال بی ادبی لفظ رکیکی را خطاب به مدیر روابط عمومی فدراسیون به زبان آورد و بدون توجه به صحبت های وی به مسیرش ادامه داد.

این بی حرمتی و بی ادب اگر چه از دید دوربین های تلویزیونی دور ماند و در پایان مسابقه صورت گرفت، اما از دید خبرنگاران مکتوب جا نماند. حال سال اینجاست که چه اتفاقی می افتد که به راحتی مربی یک تیم در اوج بی اخلاقی کلمه رکیکی را مقابل هزاران هوادار به زبان می آورد؟ به راستی چه زمانی فدراسیون والیبال می خواهد مقابل این اهانت ها ایستادگی کند و چه زمانی مربیان و ورزشکاران متوجه جایگاه واقعی خود خواهند شد؟ چرا این افراد فکر می کنند که می توانند بدون هیچ نظارتی هر کاری که دلشان می خواهد در چارچوب زمین ورزش، آنهم یک ورزش دانشگاهی و خانوادگی مانند والیبال انجام دهند؟ به راستی اگر مدیر روابط عمومی خودش و شرایط را کنترل نمی کرد چه اتفاقی رخ می داد و حالا که اوضاع را مدیریت کرده چه کسی از حق و آبرویش دفاع می کند؟

این در شرایطی است بازیکن باسابقه و ملی پوش به طور علنی فحاشی می کند و پس از اینکه مورد انتقاد قرار می گیرد، خبرنگاران را به برخورد فیزیکی تهدید می کند و این سوال پیش می آید که آیا یک خبرنگار برای گرفتن پاسخ سوالاتش باید تهدید شود؟ آیا این تهدیدها را هم ناظران بازی ها باید گزارش دهند تا کسی پیدا شود و از حق خبرنگاران دفاع کند یا اینکه بازهم این قشر باید مظلوم واقع شود؟

حرف برای گفتن زیاد است، اما صحبت را کوتاه کنیم؛ والیبال در چند سال اخیر رشد زیادی داشته و این تنها در یک نفر خلاصه نمی شود و بدون شک زنجیره ای بهم متصل موجب شده تا والیبال ایران به این جایگاه برسد؛ حال شرایط نباید به گونه ای پیش برود که بازیکنان و مربیان جایگاه خود را فراموش کنند و از موضع قدرت با خبرنگاران و مدیر روابط عمومی و... صحبت کنند. امید می رود که مسئولان فدراسیون با استفاده از ناظران و داوران قوی تر و همچنین استفاده بجا از تشویق و تنبیه بتوانند حاشیه ها را مدیریت کنند تا حداقل به والیبال ملی مان لطمه ای وارد نشود.

فدراسیون والیبال، همان فدراسیونی است که ادعا می کند که داورانش بین المللی هستند و حرف های زیادی برای گفتن دارند؛ اما این ادعا را هم ملی پوشان تیم های باشگاهی مختلف برای خراب کردن داوری ها بیان می کنند. از طرفی پیش از فصل اعلام می شود که کوچکترین بی احترامی و فحاشی از سوی تماشاگران موجب اتمام بازی با رای ناظر می شود، اما به نظر می رسد این حرف ها در حد شعار باقی مانده است.

از طرفی بازیکنان هم ادعای حرفه ای گری می کنند، اما هیچ نشانه ای از حرفه ای بودن در کار برخی شان دیده نمی شود. کاش این ادعاها، حرف ها و شعارها تمام شود و روزی شاهد برگزاری بازی های کاملاً حرفه ای در لیگ ایران باشیم.