به گزاش مشرق - پرویز پرستویی بازیگر سینما با گفتن این جمله و تبریک به سال نو به مردم ایران از انتظارش برای جمعآوری امضاء در کمپین حمایت از سربازان اسیر ایرانی میگوید.
این نخستین باری نیست که پرویز پرستویی، پیگیر یک موضوع ملی است. پیش از این نیز او بارها و بارها در پی روز اتفاقات و حوادث ملی، آستینهایش را بالا زده تا گرهی از کار گشوده شود.
حالا هم نوبت مرزبانان اسیر ایرانی است که دوباره این بازیگر کهنهکار را به روی صحنه بیاورد. چند روز پیش هنرمندان در بیانیهای حمایت خود را از مرزبانان اسیر ایرانی اعلام کردند و بنا شد که با راه انداختن یک کمپین، و جمعآوری یک میلیون امضای ایرانیان، سازمان ملل مستقیما وارد ماجرا شود.
این بیانیه که برای امضای روی سایت موزه صلح تهران قرار داده شده اما تا به حال توانسته فقط ۲۰۰ هزار امضا جمع کند.
پرستویی میگوید: «سال نو را به مردم ایران تبریک میگویم و امیدوارم سالی پربار و پربرکت داشته باشند اما یادشان باشد که این آرامش به یمن حضور همین سربازان مرزی است که بیجیره و مواجب از مرزهای کشور دفاع میکنند.»
هنوز آن رایی که باید تامین شود، تامین نشده. نماینده سازمان ملل هفته آینده به ایران میآید و قرار است این امضاها توسط او به سازمان ملل ارجاع شود تا این سازمان هم وارد عمل شود.
پرستویی میگوید: «از قول من به مردم بگویید بهرحال شب عید است. همه در کوچه و بازار دنبال رخت و لباس برای بچههایمان هستیم. سربازهایمان به مرخصی میآیند ولی ۵ سرباز ما در وضعیت نامعلومی به سر میبرند.»
پرویز پرستویی به همراه هنرمندان، اهالی فرهنگ و رسانه و ورزشکاران، تنها به یک میلیون رای نیاز دارند: «بیش از ۷۰ میلیون نفر ایرانی هستیم، از بین این همه ما تنها به یک میلیون امضا نیاز داریم که صحت اقامه دعوی خود را ثابت کنیم. من از مردم خواهش میکنم، شب عیدی، به یاد بیگناهترین افراد این جامعه باشند.»
او ادامه میدهد: «اگر این سربازها جزو نیروی انتظامی، نظامیِ و ... بودند یا مثلا دیپلمات بودند میتوانستیم وظیفه پیگیری کارشان را به خود آن نهاد مربوط بدانیم ولی اینها سربازند. سرباز همین آب و خاک. میتوانستند از خانواده من باشند یا خانواده شما.»
پرستویی منتظر آن خیزش ملی است که گاهی اوقات در مردم ایران بروز پیدا میکند: «آن همه آدم به احمدینژاد رای دادند که بعد هشت سال عذاب بکشند. بعد از آن ما هرگز تصور نمیکردیم مردم برای رای دادن از خانههایشان بیرون بیایند ولی غیرت مردمی و غرور ملی که جریحهدار شده بود کاری کرد که مردم برای سرنوشت مملکت یک بار دیگر به پای صندوقهای رای بیایند. حالا در این دولت تدبیر و امید، یادتان باشد که ۵ نفر از این هفتاد و اندی میلیون نفر در اسارت ایادی ریگی در پاکستان به سر میبرند. پس این ملت ایران کجایند؟»
او همچنین میگوید: «در این شب عید که همه مشغول خریدن هفتسین و چیدن آن و ۱۳ روز تعطیلییی هستند که در طولش تازه باید با سیلی صورت خود را سرخ نگه دارند، کمی هم به یاد آن سربازان بینام و بیتوقعی باشند که نه حقوقی داشتند نه تامینی، و فقط برای انجام وظیفه و پاسداری از مرزهای ایران به چنین روزی افتادند.»
همه شما میتوانید برای پیوستن به این کمپین و امضای بیانیه حمایت از مرزبانان ایرانی، به سایت موزه صلح تهران به آدرس ttp://www.tehranpeacemuseum.org/index.php/fa/ بروید و در این کار خیر شرکت کنید.
این نخستین باری نیست که پرویز پرستویی، پیگیر یک موضوع ملی است. پیش از این نیز او بارها و بارها در پی روز اتفاقات و حوادث ملی، آستینهایش را بالا زده تا گرهی از کار گشوده شود.
حالا هم نوبت مرزبانان اسیر ایرانی است که دوباره این بازیگر کهنهکار را به روی صحنه بیاورد. چند روز پیش هنرمندان در بیانیهای حمایت خود را از مرزبانان اسیر ایرانی اعلام کردند و بنا شد که با راه انداختن یک کمپین، و جمعآوری یک میلیون امضای ایرانیان، سازمان ملل مستقیما وارد ماجرا شود.
این بیانیه که برای امضای روی سایت موزه صلح تهران قرار داده شده اما تا به حال توانسته فقط ۲۰۰ هزار امضا جمع کند.
پرستویی میگوید: «سال نو را به مردم ایران تبریک میگویم و امیدوارم سالی پربار و پربرکت داشته باشند اما یادشان باشد که این آرامش به یمن حضور همین سربازان مرزی است که بیجیره و مواجب از مرزهای کشور دفاع میکنند.»
هنوز آن رایی که باید تامین شود، تامین نشده. نماینده سازمان ملل هفته آینده به ایران میآید و قرار است این امضاها توسط او به سازمان ملل ارجاع شود تا این سازمان هم وارد عمل شود.
پرستویی میگوید: «از قول من به مردم بگویید بهرحال شب عید است. همه در کوچه و بازار دنبال رخت و لباس برای بچههایمان هستیم. سربازهایمان به مرخصی میآیند ولی ۵ سرباز ما در وضعیت نامعلومی به سر میبرند.»
پرویز پرستویی به همراه هنرمندان، اهالی فرهنگ و رسانه و ورزشکاران، تنها به یک میلیون رای نیاز دارند: «بیش از ۷۰ میلیون نفر ایرانی هستیم، از بین این همه ما تنها به یک میلیون امضا نیاز داریم که صحت اقامه دعوی خود را ثابت کنیم. من از مردم خواهش میکنم، شب عیدی، به یاد بیگناهترین افراد این جامعه باشند.»
او ادامه میدهد: «اگر این سربازها جزو نیروی انتظامی، نظامیِ و ... بودند یا مثلا دیپلمات بودند میتوانستیم وظیفه پیگیری کارشان را به خود آن نهاد مربوط بدانیم ولی اینها سربازند. سرباز همین آب و خاک. میتوانستند از خانواده من باشند یا خانواده شما.»
پرستویی منتظر آن خیزش ملی است که گاهی اوقات در مردم ایران بروز پیدا میکند: «آن همه آدم به احمدینژاد رای دادند که بعد هشت سال عذاب بکشند. بعد از آن ما هرگز تصور نمیکردیم مردم برای رای دادن از خانههایشان بیرون بیایند ولی غیرت مردمی و غرور ملی که جریحهدار شده بود کاری کرد که مردم برای سرنوشت مملکت یک بار دیگر به پای صندوقهای رای بیایند. حالا در این دولت تدبیر و امید، یادتان باشد که ۵ نفر از این هفتاد و اندی میلیون نفر در اسارت ایادی ریگی در پاکستان به سر میبرند. پس این ملت ایران کجایند؟»
او همچنین میگوید: «در این شب عید که همه مشغول خریدن هفتسین و چیدن آن و ۱۳ روز تعطیلییی هستند که در طولش تازه باید با سیلی صورت خود را سرخ نگه دارند، کمی هم به یاد آن سربازان بینام و بیتوقعی باشند که نه حقوقی داشتند نه تامینی، و فقط برای انجام وظیفه و پاسداری از مرزهای ایران به چنین روزی افتادند.»
همه شما میتوانید برای پیوستن به این کمپین و امضای بیانیه حمایت از مرزبانان ایرانی، به سایت موزه صلح تهران به آدرس ttp://www.tehranpeacemuseum.org/index.php/fa/ بروید و در این کار خیر شرکت کنید.