این موضوع بر خلاف ظاهر ماجرا، به هیچ عنوان یکی از رمانهای دن براون نیست! بلکه موضوعی کاملا واقعی است و این هفت نفر هفت کلید در اختیار دارند که دستگاهی را فعال می کند که کلیدی را که امنیت سیستم DNS را تأمین می کند، تغییر می دهد.

بر اساس گزارش گاردین (The Guardian) این کلیددارها عضو موسسه تخصیص نام ها و شماره های اینترنت (Internet Corporation for Assigned Names and Numbers) یا به اختصار آی.سی.اس.ان.ان (ICANN) بوده و سالی چهار باردر آمریکا با یکدیگر دیدار می کنند.

این هفت نفر به دلیل اختلاف محل جغرافیایی شان انتخاب شده‌اند و موجب می شود تا در این قاعده هیچ کشوری بیش از یک کلید در اختیار نداشته باشد؛ البته باید توجه نمود که تمام این کلیدها در ایالات متحده جمع شده و اقتدار مطلق از آن آمریکایی ها می باشد.

با این وجود باید توجه داشت که پیش بینی غرب برای نیاز به قطع کردن اینترنت در صورت لزوم، مساله ای است که اینترنت را بیش از آنکه ابزاری آزاد برای اطلاعات نشان دهد، وسیله‌ای برای نفوذ به جوامع و اسبابی در راستای استعمار نوین معرفی می سازد.