به گزارش مشرق، استان زنجان یکی از استان‌های زیبای شمال غرب کشور و در همسایگی استان‌های همدان، قزوین، تهران، آذربایجان غربی و شرقی و اردبیل قرار دارد.
استان زنجان با تاریخ و پیشینه کهن از جمله مناطق مهم کشور در عرصه گردشگری و میراث تاریخی است، که آثار زیبای تاریخی این استان همچون نگینی در میان آثار تاریخی کشور می‌درخشد.
در میان صنایعی دستی کشور نیز هنرمندان زنجانی با پرداختن به هنرهای دستی زیبا و مهم نام و آوازه‌ای بزرگ در عرصه صنایع دستی کشور دارند.
بسیاری از آثار هنرمندان زنجانی امروز در موزه‌های مهم کشور و جهان نگهداری شده و زینت بخش موزه‌های مهم هستند.
صنایعی دستی استان زنجان
چاقو، چاروق، گیوه، نمد، ملیله‌کاری، فرش، گلیم، جاجیم، چاقو، منبت، منجوق‌دوزی، گل‌دوزی، نان اردک، شیرینی پیچ انگشتی و... از جمله ساخته هنرمندان زنجان است.
سوغات زنجان صنایع دستى و سوغاتى‌هاى مهم زنجان عبارتند از انواع چاقو (قلم تراش، جیبى، دسته ملیله، کارد آشپزخانه و...) ملیله (انواع پایه‌هاى استکان، سینى، قاشق و چنگال غذا و چایخورى، کاسه، گلدان، قاب عکس و ...) چارق (نوعى کفش روفرشى بسیار زیباى زنانه) و فرش و گلیم دستباف.
چاقو شاهکار هنرمندان زنجان
هر گاه نام زنجان به میان می‌آید، یاد هنرمندان چاقوساز این شهر از جمله استاد یعقوب زنجانی، استاد محمدعلی زنجانی و استاد یحیی قدومی در اذهان زنده می‌شود.
زنجان در قرن دهم قمری یکی از مراکز مهم صنعتی ایران به شمار می‌رفت و کارگاه‌های بی‌شمار اسلحه‌سازی در آن دایر بود.
بعدها به دلایل سیاسی و اجتماعی این کارگاه‌ها رو به اضمحلال نهاد، اما به رغم مشکلات فراوان با پایمردی استادکاران سخت‌کوش، این صنعت به حیات خود ادامه داده و تا حدودی راه ترقی را پیموده است.
چاقوهای زنجان تنوع فراوان دارد و ظرافت، تناسب، شیوه آب‌کاری و قدرت برش از ویژگی‌های آن‌ها است. تیغه این چاقوها معمولاً از جنس فولاد سخت است و پس از برش و حرارت دادن در کوره، با مهارت چکش‌کاری، ساییده و صیقل داده می‌شوند.
آستر چاقو از جنس آهن یا برنج است و رویه آن نیز غالباً از شاخ حیوانات، به ویژه شاخ گوزن تهیه می‌شود. انواع چاقوهای زنجان عبارتند از: چاقوهای مخزنی یا قلم‌تراش، چاقوهای ضامن‌دار، چاقوهای شکاری، چاقوهای صحرایی، چاقوهای آشپزخانه، دشنه و قداره که هر یک به شکل‌های گوناگون تولید می‌شوند.
گیوه
گیوه یکی از پا‌پوش‌های سنتی ایران است و به دلایل مختلف از جمله راحتی، سبکی و جلوگیری از تعریق پا مورد استفاده عشایر، روستاییان و گروهی از شهر‌نشینان است، رویه گیوه توسط زنان و دختران و با استفاده از قلاب و انواع نخ‌های پنبه‌ای و ابریشمی بافته می‌شود.
کف یا زیره آن نیز معمولاً از جنس چرم است و به وسیله صنعتگرانی که اصطلاحاً «تخت‌کش» نامیده می‌شوند، آماده می‌شود. کار دوخت رویه به تخت نیز به عهده گیوه‌دوزها است. مناطقی مانند زنجان، کردستان، کرمانشاه، آباده و شیراز جزء مهم‌ترین مراکز تولید گیوه در ایران هستند.
قالی‌بافی
قالی‌بافی در استان زنجان یکی از صنایع دستی عمده مناطق روستایی محسوب می‌شود و اغلب توسط زنان روستایی و در کنار کار کشاورزی و دامپروری تولید می‌شود. طرح‌ها و نقش‌های به کار رفته در قالی زنجان با توجه به اعتقادات، باورها و خواهش‌های باطنی بافندگان به صورت ذهنی و تجریدی است.
نقوش رایج در قالی زنجان بسیار متنوع است. برخی از این نقوش عبارتند از: ریز ماهی، سه‌متن‌ماهی، لچک ترنج، شکارگاه، لچک و ترنج، ایلونی مهاجر، ساوه مهاجر، شاه‌عباسی، بوته ترمه، گل افشار، طرح بید گینه، قلتوق.
گلیم بافی
کارگاه‌های گلیم‌بافی با توانایی بافت انواع گلیم‌های پشمی با نقوش متنوع از جمله نقوش حیوانی، گیاهی و هندسی در اکثر مناطق استان زنجان دایر است و روستاهای «قره پشتلو» و انگوران از مراکز مهم گلیم‌بافی در استان هستند.
جاجیم بافی
جاجیم بافته‌ای از پشم تابیده الوان است و اغلب برای پیچیدن رختخواب و مانند آن به کار می‌رود. تولیدکنندگان آن بیش‌تر عشایر هستند، اما بسیاری از ساکنان روستاهای استان زنجان نیز به بافت آن اشتغال دارند.
عرض جاجیم معمولاً بیست و پنج الی سی سانتی‌متر تار و پود آن از پشم است. گاهی نیز از نخ پنبه‌ای خام برای پود آن استفاده می‌کنند. امروزه علاوه بر پشم، از نخ ابریشمی و کاموا نیز استفاده می‌نمایند. رنگ‌های جاجیم روشن و زنده و طرح آن ساده و محدود است.
جوراب و دستکش بافی
بافتن جوراب، دستکش از سرگرمی‌های اغلب زنان روستایی در اوقات فراغت است. آن‌ها با استفاده از پنج میل، نخ ابریشمی این بافته‌ها را که اکثراً اکثراً خود رنگ هستند، می‌بافند. این محصولات بیش‌تر جنبه مصرف داخلی و محلی دارد و گاهی مازاد آن در مناطق دیگر عرضه می‌شود.
حکاکی
حکاکی عبارت است از هنر خراشاندن و ایجاد نقوش ساده سطحی و کم عمق بر روی فلز به کمک ابزار و وسایل ساده فلزی. بدین طریق که با استفاده از قلم‌های مختلف و ضربات چکش به قلم، نقوش را ایجاد می‌کنند.
از مهم‌ترین مراکز این هنر در حال حاضر اصفهان، زنجان، تبریز و تهران است. در زنجان استاد ابراهیم عیوقی آثار بسیار با ارزشی را روی مس حکاکی کرده است.
مسگری
براساس شواهد و مدارک باستان‌شناسی، شمال و مرکز ایران به دلیل وجود ذخایر فراوان کانی‌های معدنی، جزء قدیمی‌ترین مراکز فلز‌کاری جهان بوده است. زنجان نیز یکی از مراکز مسگری ایران است و راسته مسگری‌های بازار زنجان مرکز فعالیت این صنعتگران است.
انواع ظروف مسی از جمله مجمعه، دیگ، کاسه، آفتابه لگن در استان زنجان تولید می‌شود.
استان زنجان با تاریخ و پیشینه کهن از جمله مناطق مهم کشور در عرصه گردشگری و میراث تاریخی است، که آثار زیبای تاریخی این استان همچون نگینی در میان آثار تاریخی کشور می‌درخشد.
در میان صنایعی دستی کشور نیز هنرمندان زنجانی با پرداختن به هنرهای دستی زیبا و مهم نام و آوازه‌ای بزرگ در عرصه صنایع دستی کشور دارند.
بسیاری از آثار هنرمندان زنجانی امروز در موزه‌های مهم کشور و جهان نگهداری شده و زینت بخش موزه‌های مهم هستند.
صنایعی دستی استان زنجان
چاقو، چاروق، گیوه، نمد، ملیله‌کاری، فرش، گلیم، جاجیم، چاقو، منبت، منجوق‌دوزی، گل‌دوزی، نان اردک، شیرینی پیچ انگشتی و... از جمله ساخته هنرمندان زنجان است.
سوغات زنجان صنایع دستى و سوغاتى‌هاى مهم زنجان عبارتند از انواع چاقو (قلم تراش، جیبى، دسته ملیله، کارد آشپزخانه و...) ملیله (انواع پایه‌هاى استکان، سینى، قاشق و چنگال غذا و چایخورى، کاسه، گلدان، قاب عکس و ...) چارق (نوعى کفش روفرشى بسیار زیباى زنانه) و فرش و گلیم دستباف.
چاقو شاهکار هنرمندان زنجان
هر گاه نام زنجان به میان می‌آید، یاد هنرمندان چاقوساز این شهر از جمله استاد یعقوب زنجانی، استاد محمدعلی زنجانی و استاد یحیی قدومی در اذهان زنده می‌شود.
زنجان در قرن دهم قمری یکی از مراکز مهم صنعتی ایران به شمار می‌رفت و کارگاه‌های بی‌شمار اسلحه‌سازی در آن دایر بود.
بعدها به دلایل سیاسی و اجتماعی این کارگاه‌ها رو به اضمحلال نهاد، اما به رغم مشکلات فراوان با پایمردی استادکاران سخت‌کوش، این صنعت به حیات خود ادامه داده و تا حدودی راه ترقی را پیموده است.
چاقوهای زنجان تنوع فراوان دارد و ظرافت، تناسب، شیوه آب‌کاری و قدرت برش از ویژگی‌های آن‌ها است. تیغه این چاقوها معمولاً از جنس فولاد سخت است و پس از برش و حرارت دادن در کوره، با مهارت چکش‌کاری، ساییده و صیقل داده می‌شوند.
آستر چاقو از جنس آهن یا برنج است و رویه آن نیز غالباً از شاخ حیوانات، به ویژه شاخ گوزن تهیه می‌شود. انواع چاقوهای زنجان عبارتند از: چاقوهای مخزنی یا قلم‌تراش، چاقوهای ضامن‌دار، چاقوهای شکاری، چاقوهای صحرایی، چاقوهای آشپزخانه، دشنه و قداره که هر یک به شکل‌های گوناگون تولید می‌شوند.
گیوه
گیوه یکی از پا‌پوش‌های سنتی ایران است و به دلایل مختلف از جمله راحتی، سبکی و جلوگیری از تعریق پا مورد استفاده عشایر، روستاییان و گروهی از شهر‌نشینان است، رویه گیوه توسط زنان و دختران و با استفاده از قلاب و انواع نخ‌های پنبه‌ای و ابریشمی بافته می‌شود.
کف یا زیره آن نیز معمولاً از جنس چرم است و به وسیله صنعتگرانی که اصطلاحاً «تخت‌کش» نامیده می‌شوند، آماده می‌شود. کار دوخت رویه به تخت نیز به عهده گیوه‌دوزها است. مناطقی مانند زنجان، کردستان، کرمانشاه، آباده و شیراز جزء مهم‌ترین مراکز تولید گیوه در ایران هستند.
قالی‌بافی
قالی‌بافی در استان زنجان یکی از صنایع دستی عمده مناطق روستایی محسوب می‌شود و اغلب توسط زنان روستایی و در کنار کار کشاورزی و دامپروری تولید می‌شود. طرح‌ها و نقش‌های به کار رفته در قالی زنجان با توجه به اعتقادات، باورها و خواهش‌های باطنی بافندگان به صورت ذهنی و تجریدی است.
نقوش رایج در قالی زنجان بسیار متنوع است. برخی از این نقوش عبارتند از: ریز ماهی، سه‌متن‌ماهی، لچک ترنج، شکارگاه، لچک و ترنج، ایلونی مهاجر، ساوه مهاجر، شاه‌عباسی، بوته ترمه، گل افشار، طرح بید گینه، قلتوق.
گلیم بافی
کارگاه‌های گلیم‌بافی با توانایی بافت انواع گلیم‌های پشمی با نقوش متنوع از جمله نقوش حیوانی، گیاهی و هندسی در اکثر مناطق استان زنجان دایر است و روستاهای «قره پشتلو» و انگوران از مراکز مهم گلیم‌بافی در استان هستند.
جاجیم بافی
جاجیم بافته‌ای از پشم تابیده الوان است و اغلب برای پیچیدن رختخواب و مانند آن به کار می‌رود. تولیدکنندگان آن بیش‌تر عشایر هستند، اما بسیاری از ساکنان روستاهای استان زنجان نیز به بافت آن اشتغال دارند.
عرض جاجیم معمولاً بیست و پنج الی سی سانتی‌متر تار و پود آن از پشم است. گاهی نیز از نخ پنبه‌ای خام برای پود آن استفاده می‌کنند. امروزه علاوه بر پشم، از نخ ابریشمی و کاموا نیز استفاده می‌نمایند. رنگ‌های جاجیم روشن و زنده و طرح آن ساده و محدود است.
جوراب و دستکش بافی
بافتن جوراب، دستکش از سرگرمی‌های اغلب زنان روستایی در اوقات فراغت است. آن‌ها با استفاده از پنج میل، نخ ابریشمی این بافته‌ها را که اکثراً اکثراً خود رنگ هستند، می‌بافند. این محصولات بیش‌تر جنبه مصرف داخلی و محلی دارد و گاهی مازاد آن در مناطق دیگر عرضه می‌شود.
حکاکی
حکاکی عبارت است از هنر خراشاندن و ایجاد نقوش ساده سطحی و کم عمق بر روی فلز به کمک ابزار و وسایل ساده فلزی. بدین طریق که با استفاده از قلم‌های مختلف و ضربات چکش به قلم، نقوش را ایجاد می‌کنند.
از مهم‌ترین مراکز این هنر در حال حاضر اصفهان، زنجان، تبریز و تهران است. در زنجان استاد ابراهیم عیوقی آثار بسیار با ارزشی را روی مس حکاکی کرده است.
مسگری
براساس شواهد و مدارک باستان‌شناسی، شمال و مرکز ایران به دلیل وجود ذخایر فراوان کانی‌های معدنی، جزء قدیمی‌ترین مراکز فلز‌کاری جهان بوده است. زنجان نیز یکی از مراکز مسگری ایران است و راسته مسگری‌های بازار زنجان مرکز فعالیت این صنعتگران است.
انواع ظروف مسی از جمله مجمعه، دیگ، کاسه، آفتابه لگن در استان زنجان تولید می‌شود.