به گزارش مشرق به نقل از ایراس؛ در پی استقلال اوکراین از اتحاد جماهیر شوروی، خصوصی سازی دارایی های دولتی آغاز شد و به دنبال آن، یک طبقه اقلیت و قدرتمند از تجار در این کشور شکل گرفت. این اقلیت ثروتمند نقش بسیار مهمی در سیستم سیاسی این کشور از زمان تأسیس آن دارند به طوری که بحران سیاسی ارتباط نزدیکی با این اقلیت حاکم بر اوکراین دارد. این امر در دیدار رییس جمهور جدید اوکراین، "ویتالی کلیتچکو" که در تاریخ ۹ مارس در دونتسک با ثروتمندترین مرد این کشور، "رینات آخمتوف" انجام شد، قابل مشاهده است. آنها در مورد وضعیت کنونی کشور گفتگو کردند.
 
وظیفه این اقلیت حاکم این است که به عنوان پل میان دولت موقت که به سمت غرب متمایل است و منافع روسیه در این کشور به خصوص در شرق اوکراین، ارتباط برقرار کند. آنها نقش کلیدی در مذاکرات بر سر آینده سیاسی اوکراین دارند و در عین حال در شکل دادن به رابطه هر دولتی که در اوکراین بر روی کار باشد با روسیه، محوری ثابت خواهند بود.
 
همانند روسیه، در اوکراین نیز انتقال سریع به سوی سامانه سرمایه داری، این اجازه را به افراد نزدیک به قدرت داد تا به ثروت بسیار زیادی دست یابند به طوری که بهره برداری از معادن فلزات کشور، مواد شیمیایی و صنعت توزیع انرژی در انحصار تعداد محدودی قرار گرفت. اما از آنجایی که قدرت متمرکز در روسیه پیشینه ای طولانی دارد، مسکو با حذف این افراد ثروتمند از کانون قدرت، باعث شد تا کرملین دوباره قدرت خود را به دست آورد. در حال حاضر کی یف از هیچ قدرت سیاسی برخوردار نیست. اقلیت سرمایه دار اوکراین هرگز به طور کامل به دولت وابسته نشدند و قدرت آنها به تنهایی گسترش یافت.
 
نتیجه آن است که نظام سیاسی در اوکراین به گونه ای ادامه خواهد یافت که به شدت به پشتیبانی این اقلیت سرمایه دار نیاز خواهد داشت. همه احزاب سیاسی اصلی و کاندیداهای پست های مهم در پارلمان و هیات دولت، طرفدار این گروه اقلیت هستند. برای نمونه، پشتیبانی چهره هایی همچون آخمتوف که دارای موقعیت عالی در صنعت فولاد و تولیدات ذغال سنگ کشور است و دمیتری فیرتاش که از چهره های اصلی در زمینه نیرو و مواد شیمیایی صنعتی است از ویکتور یانکوویچ، رییس جمهور سابق اوکراین باعث شده است تا سرمایه داران از حزب یانکوویچ حمایت کنند. از دیگر اعضای اقلیت طرفدار حکومت می توان به ایگور کولومویسکی اشاره کرد که بانکدار و از بزرگان صنعت این کشور است که از عرصه سیاست مستقیم خود را کنار کشیده و تنها به پیمان هایی کوتاه مدت با سیاستمداران مختلف اکتفا می کند.