در ادامه سلسله گزارش‌های خود با نگاهی متفاوت به وقایع جام جهانی در ادوار مختلف نگاه کرده و با کمک از حروف الفبا به نتایج جالبی رسیده‌ایم و قصد داریم در بخش‌هایی جداگانه این وقایع را شرح دهیم به این صورت که به ترتیب از A تا Z که هر کدام حرف اول یک رویداد جالب یا اول اسم یک شخصیت هستند را به صورت تفصیلی تقدیم شما خواهیم کرد:

 بخش پانزدهم::

One of the most controversial ( يكی از بحث برانگيزترين‌ها)

به گزارش مشرق، یکی از بحث برانگیزترین تصمیمات مربیگری در جام جهانی به "آدمار پیمنتا" (Ademar Pimenta) مربوط می شود؛ مربی برزیلی در جام جهانی 1938 لئونیداس ستاره تیمش را که 5 گل به ثمر رسانده بود در دیدار نیمه نهایی برابر ایتالیا نیمکت نشین کرد. او می خواست به ستاره تیمش برای فینال استراحت بدهد اما برزیل بازی را باخت! لئونیداس در رده بندی دو گل به ثمر رساند و برزیل سوم شد و لئونیداس هم با 7 گل آقای گل و بهترین بازیکن مسابقات شد.

به همین بهانه به معرفی "الماس سیاه" فوتبال برزیل که شاید برای بسیاری ناشناخته باشد پرداخته ایم:

مبدع حرکت قیچی برگردان در فوتبال حرفه ای

به گزارش مشرق، لئونیداس داسیلوا (Leonidas da Silva) نخستین مهاجم افسانه ای تیم ملی برزیل که به "الماس سیاه" ملقب بود بعد از آرتور فریدنریک (که نتوانست خود را به بقیه نشان دهد) ستاره فوتبال برزیل شناخته می شود.

داسیلوا در سال 1913 در ریودوژانیرو به دنیا آمد. علت اصلی شهرت داسیلوا، ابداع ضربه برگردان (قیچی: bicycle kick) یا به قول برزیلی ها "چیودنا" از سوی وی است. داسیلوا نخستین کسی بود که در فوتبال با ضربه برگردان یا همان قیچی عقب، دروازه حریفان را می گشود. انجام این حرکت از سوی لئونیداس جوان در جام های جهانی 1934 و 1938، محبوبیتی چشمگیر را برای وی در همان ایام پدید آورد.

حرکت قیچی برگردان بارها و بارها توسط پله انجام شد و عموم مردم این حرکت را با نام وی می شناختند اما جنگ جهانی و وقفه در بازیهای جام جهانی و ظهور پله 20 سال پس از لئونیداس داسیلوا در عالم فوتبال باعث شده بود که بسیاری از مردم حتی خود لئونیداس را هم فراموش کنند چه رسد به برگردانهای او را.

سرگذشت تلخ برزیل و لئونیداس در جام جهانی 1938 فرانسه

به گزارش مشرق، برای اولین بار در جام جهانی 1938، برزیل توانست با بهترین بازیکنانش به این بازیها بیاید، قبل از این، یعنی در جامهای جهانی 1930 و 1934 به دلیل مشکلات داخلی نمی توانست تمام بازیکنان حرفه ای اش را به جام بیاورد و اولین بار بود که برزیل برای بازی در این جام دارای برنامه بود.
تمام بازیکنان برای مدت یک ماه، در شهر " کاکسامبو " جمع شدند که به واسطه چشمه شفابخشش معروف بود و در منطقه میناس گرایس که از توابع کاکسامبو بود بازیکنان برای تمرینات آمادگی جسمانی باید کنده های بزرگ چوب را جابجا می کردند و به این طرف و آن طرف می بردند.

مثل سال 1934 برزیل برای شرکت در بازیها با کشتی عازم اروپا شد، مسافرت 15 روز طول کشید و در پانزدهم ماه می، 20 روز قبل از اولین بازیش در مقابل لهستان، برزیل به فرانسه رسید، آنها فرصت داشتند تا قدمی در اطراف استراسبورگ بزنند.

برزیل اولین بازی خود را در روز یکشنبه، پنجم ژوئن سال 1938 و در یک روز بارانی در مقابل لهستان برگزار کرد و جهان با اولین اسطوره فوتبال برزیل آشنا شد : " لئونیداس داسیلوا "

او در 1934 هم در ترکیب برزیل حاضر بود اما برزیل در آن سال فقط یک بازی انجام داد و نتوانست آنطور که باید خود را در آن جام نشان دهد و تنها یک گل زد.

لئونیداس 25 ساله در این بازی تماشایی سه گل به ثمر رساند. گل سوم وی یکی از زیباترین گلهای تاریخ جام جهانی است چرا که لئونیداس توپ را در وسط زمین تحویل گرفت و به تنهایی تا دروازه لهستان پیشروی کرد و سرانجام دروازه بان لهستانی ها را مغلوب کرد.

" لئونیداس دا سیلوا " به دلیل استعدادش و اینکه اولین سیاه پوستی بود که در جام جهانی درخشید، فرانسویها به او لقب " الماس سیاه "دادند. او می دانست که چطور از رنگ پوستش استفاده کند: در بازی با لهستان او با پای برهنه بازی می‌کرد زیرا از کودکی به این نوع بازی عادت داشت و به دلیل گل آلود بودن زمین و رنگ پوستش داور متوجه این امر نشد که او جوراب و کفش نپوشیده است.

در روز بعد برزیلی ها برای بازی با چکسلواکی با قطار به سمت تولوز حرکت کردند که تقریبا 1000 کیلومتر با استراسبورگ فاصله داشت. بازی اول دو تیم با نتیجه 1 بر 1 به پایان رسید و حتی پس از 30 دقیقه وقت اضافه هم نتوانستند گلی به هم بزنند.
در بازی اول، لئونیداس با تمام خشونتی که بازیکنان چک نشان دادند توانست یک گل بزند، طبق قوانین بازیها در صورت تساوی دو تیم، آنها باید بعد از وقفه ای دو روزه دوباره با هم بازی می‌کردند.

مربی برزیل در آن زمان " آدمار پیمنتا " تصمیم گرفت به تمام بازیکنان اصلی به غیر از دروازه بان و لئونیداس استراحت بدهد، البته تیم ذخیره هم دست کمی از تیم اصلی نداشت، در ابتدا تیم چک با 1 گل پیش افتاد اما در نهایت با 2 گلی که " لئونیداس" و "مارتیم" به ثمر رساندند بازی را به برزیل واگذار کرد.

برزیل با یک سفر طولانی دیگر مواجه بود و این بار باید با قطار به "مارسی" یکی دیگر از شهرهای فرانسه می رفت. برزیل در این مرحله باید با ایتالیا بازی می کرد.

پایان تلخ آقای گل جام جهانی 1938 روی نیمکت

به گزارش مشرق، برزیل که امید اول قهرمانی بود، در نیمه نهایی به مصاف ایتالیا رفت. همه پیشاپیش برزیل را برنده این بازی می دانستند و کسی شانسی برای ایتالیا قائل نبود. در کمال تعجب سرمربی برزیل "پیمنتا" از سر غرور و یا از فرط اندیشیدن به بازی فینال، ترجیح داد که به داسیلوا و مارتیم، دو ستاره تیم خود، استراحت دهد تا آنها را در بازی فینال در کمال آمادگی در اختیار داشته باشد. (البته برخی می گفتند لئونیداس مصدوم بوده!) وی دست به تغییراتی زد و ترکیب جدیدی را به زمین فرستاد، برزیل در سه مسابقه با سه ترکیب مختلف بازی کرده بود و این اتفاق خوبی نبود، نیمه اول بازی بدون گل به پایان رسید.

در نیمه دوم Gino Colaussi اولین گل را برای ایتالیا زد و سپس یک صحنه بحث برانگیز؛ Domingos da Guia که یکی از بهترین مدافعان تاریخ فوتبال برزیل تاکنون است می گوید: که یکی از بازیکنان ایتالیا در محوطه جریمه برزیل به روی او خطایی انجام داده و به جای اینکه داور خطای او را بگیرد یک ضربه پنالتی به نفع ایتالیا اعلام کرد.


به این ترتیب، گل دوم هم از روی نقطه پنالتی توسط "جوزپه مه آتزا " به ثمر رسید، برزیل با گل رومئو توانست چند دقیقه قبل از اتمام بازی جواب یکی از گلها را بدهد اما در انتها بازی را به ایتالیا واگذار کردند.


اما غیبت این دو بازیکن گره در کار برزیل انداخت؛ ایتالیا 2 بر 1 از برزیل پیش افتاده بود و داسیلوا و مارتیم نیز بر روی نیمکت ذخیره ها نشسته بودند. اما آنها باید بر روی نیمکت می ماندند چرا که در آن زمان هنوز قانون تعویض در فوتبال وجود نداشت! بدین ترتیب در شرایطی که یاران درون زمین داسیلوا نیاز فراوانی به کمک وی داشتند، ستاره بی بدیل برزیل ناچار بود در عین سلامت و آمادگی، بازی را از کنار زمین تماشا کند و در عزای از دست دادن فینال بگرید.
بعد از اتمام بازی، برزیلی ها از مسائلی مانند دوری راه و سفرهای طولانی با قطار و بی عدالتی در بازی و اشتباه داور شکایت داشتند.

در بازی رده بندی دوباره لئونیداس به ترکیب اصلی برزیل بازگشت و 2 گل به ثمر رساند و برزیل با نتیجه 4 به 2 سوئد را شکست داد و در جایگاه سوم قرار گرفت.
ایتالیا هم با نتیجه 4 به 2 مجارستان را شکست داد و برای دومین بار پیاپی قهرمان جهان شد.

 لئونیداس افسانه ای معروف ترین گزارشگر فوتبال برزیل

به گزارش مشرق، داسیلوا تا سال 1951 در باشگاه سائوپائولو بازی کرد و پس از آن به کار گزارش بازیهای فوتبال پرداخت. لئونیداس در گزارش فوتبال را نیز همانند بازی فوتبال مهارت داشت و به تدریج به معروف ترین گزارشگر فوتبال در برزیل بدل شد.
 
داسیلوا برای تیم ملی برزیل 25 بازی انجام  داد و 24 گل به ثمر رساند. وی در دو جام جهانی 34 و 38، مجموعاً 8 بار به میدان رفت و 8 گل نیز به ثمر رساند.

وی در سالهای پایانی عمر خود دچار بیماری آلزایمر شد و ده سال سخت را در این وضع سپری کرد و سرانجام در 24 ژانویه 2004 در سن 91 سالگی  چشم از جهان فروبست. 

لئونیداس داسیلوا در نظرسنجی برای بهترین بازیکن قرن برزیل به همراه دیدی در رده هفتم برترین بازیکنان قرن برزیل ایستاد. پله، گارینشا، زیکو، زیزینهو، آرتور و توستائو بالاتر از او انتخاب شدند.

**شما مخاطبان عزیز هم اگر مطلبی اضافه بر گزارش فوق به ذهنتان می رسد می توانید در بخش نظرات بیان کنید. لازم به ذکر است فقط نظرات مرتبط با گزارش نمایش داده خواهد شد.