به گزارش مشرق، پديده فوتباليست- نويسنده منحصر به کشور و يا قاره خاصي نيست و اين گزارش سعي دارد نمونه هايي ازاين بازيکنان را در اروپا، آمريکاي جنوبي و آسيا معرفي نمايد.
ابندا به سراغ آلمان مي رويم. کشوري که خود را "سرزمين شعرا و فلاسفه" مي داند و گوته ، شيلر، برتولد برشت و هاينريک هاين را به دنيا معرفي کرده است. به نظر مي رسد بازيکنان سابق فوتبال آلمان علاقه خاصي به نگارش افکار دروني و خاطرات خود دارند هرچند از نظر سبک و نوع اندکي از فاوست و رنجهاي ورتر جوان پايين تر باشد! و مانند اَبَرماريو و موفقيت دروني مخاطب عام را نشانه گرفته باشد.

اليور کان از زمان خداحافظي با فوتبال حرفه اي ثابت کرده که فرد سختکوشي درراستاي اعتلاي ادبيات جهان بوده است. او تاکنون سه جلد کتاب قطور با نام هاي شماره يک،‌ من. موفقيت دروني است و جديد ترين آنها چگونه آنچه مي خواهيد به دست آوريد را به رشته تحرير درآورده است. محور اصلي اين کتابها بررسي عواملي است که موجب مي شود افراد هيچگاه ايمان به توانايي هاي خود را از دست ندهد. دروازه بان برتر جهان در سالهاي 1999،‌2001 و2002 به طور قطع وجهه لازم جهت پرداختن به موضوعاتي چون انگيزه و موفقيت را دارد.

ظاهراً الهه شعر و هنر فقط بالاي سر دروازه بانان آلماني پرواز ميکند و ديگر فوتباليست هاي آلماني که به جرگه نويسندگان وارد شده بازهم ازدروازه بانان هستند. کتاب در زمين بودن ديوانگي است نوشته ينس لمان و وقت استراحت نوشته اولي اشتاين دروازه بان سابق هامبورگ از اين دست هستند.

ماريو باسلر هافبک تيم ملي آلمان هم کتابي به نام اَبَرماريو نوشته که در آن وقايع مهم دوران بازيگري خود را بيان کرده است.

فوتبال در انگلستان به صورت سنتي الهام بخش ادبياتي است که پديد آورندگان آن رده هاي مختلفي فوتبال حرفه اي را تشکيل مي دهند. کاپيتان سابق منچستريونايتد و سرمربي فعلي ساندرلند استيو بروس نويسنده سه رمان به نامهاي مهاجم!، مدافع پوششي! و مدافع! است.

مهاجم! داستان استيو بارنز بازيکن سابق و مربي فعلي است که ناخواسته متهم اصلي پرونده قتل بازيکن تيم خيالي لدرزفورد تاون مي شود. رجي شارپ از مقامات انتشارات پاراگون، ناشر مهاجم، در اين خصوص ميگويد: " استيو مانند ساموئل بکت يا تي اس اليوت نيست اما کتابش بسيار خواندني است."
در سوي ديگر کانال ، فرانسوي ها به آشپزي و مُد شهرت بيشتري دارند تا ميزباني فوتباليستهاي حرفه اي دست به قلم. ليليان تورام، برترين بازيکن فرانسه در سال 1997، درزماني که هنوز بازيکن بود به شدت با تبعيض نژادي مبارزه مي کرد وپس ازکناره گيري از فوتبال حرفه اي در سال 2008 بنياد "ليليان تورام-آموزش عليه نژادپرستي" را پايه گذاري کرد. ستاره هاي سياه من عنوان کتابي است که تورام در آن به رکورد 142 بازي درلباس تيم ملي فرانسه پرداخته و زندگي شخصيت هاي سياه پوست ازلوسي اسکلت نخستين انسان گونه تا باراک اوباما را بررسي مي کند.
انگيزه ورود به ادبيات تنها منحصر به فوتباليستهاي اروپايي نمي شود. خوان پابلو سورين آرژانتيني به نبوغ در فوتبال شهرت دارد. نخستين باري که او به تيم ملي بزرگسالان آرژانتين فرا خوانده شد با اتوبوس به کمپ تمرين رفت تا بتواند کتابي را که مشغول خواندن آن بود به پايان برد.

سال 2005 سورين کتاب پسران بزرگ را با هدف جمع آوري پول براي ساخت بيمارستان، مدرسه و بهبود وضعيت زندگي مردم در دو منطقه محروم آرژانتين نوشته و منتشر کرد. سورين موفق شده گروهي از مولفين اسپانيايي زبان را نيز با خود همراه کند.

در آن سوي کره زمين و در چين سون ون (Sun Wen) که از سوي فيفا بهترين بانوي فوتباليست قرن لقب گرفته مشهورترين نويسنده دنياي فوتبال محسوب مي شود. پس از پايان دوران بازيگري ون به روزنامه عصر شهر محل تولدش يعني شانگهاي پيوست و درمقام گزارشگر تمام وقت مشغول به کار شد.