گروه فرهنگی مشرق، روز پنج شنبه لیست نهایی فیلم های بخش مسابقه جشنواره بین المللی فیلم کن مشخص خواهد شد. به همین مناسبت نگاهی انداخته ایم به شانس های اصلی حضور در این لیست. از بین بیش از 1800 فیلمی که به طور میانگین سالانه برای جشنواره کن فرستاده می شود، مسئولان برگزاری فقط 20 عنوان را انتخاب می کنند. فقط بیست فیلم می توانند لوگوی جشنواره کن را در اکران عمومی روی پوستر خود بزنند و از این میان فقط یک پوستر نشان طلایی کن 2014 را روی مواد تبلیغی خود درج خواهد کرد
جشنواره بین المللی فیلم کن جشن سینمای روشنفکری جهان است که البته در سال های اخیر رابطه خوبی با مراسم اسکار داشته است. هر چند که در مجموع این دو مراسم در واقع رقیب یکدیگر هستند. یکی سردمدار سینمای روشنفکری و دیگری طلایه دار سینمای تجاری است.
چهره هایی نظیر ریان گوسلینگ، وودی آلن، کن لوچ، مریل استریپ، جرارد دوپاردیو، رابرت پتینسون و ژان لوک گدار تنها چند تن از مهم ترین چهره هایی هستند که روی فرش قرمز جشنواره کن امسال قدم خواهند گذاشت.
کن لوچ امسال می تواند با فیلم «سالن جیمی» شانس خودش را برای کسب یک نخل طلای دیگر امتحان کند. کارگردان «در جست و جوی اریک» که در جشنواره شصت و پنجم با فیلم «سهم فرشتگان» آخرین حضورش در جشنواره کن را داشته در سال 2006 و با فیلم «بادی که کشتزار جو را تکان می دهد» موفق شد نخل طلا را از آن خودش کند. این جایزه تا کنون آخرین نخل طلایی بوده که برای یک فیلم بریتانیایی به دست آمده است. کن لوچ که سال 2007 جزو هنرمندانی که خواستار بایکوت فرهنگی اسرائیل شده بود، سال 2014 را با یک خرس طلای افتخاری از جشنواره فیلم برلین آغاز کرده و امیدوار است بتواند یک نخل طلای دیگر را هم کنار خرس طلایی اش در ویترین افتخاراتش قرار دهد.
ریان گوسلینگ که او را با بازی در شماری از مهم ترین فیلم های هالیوودی می شناسیم، امسال نخستین تجربه کارگردانی اش را داشته است. بازیگر «نیمه ماه مارس» آخرین بار سال گذشته و پس از موفقیت های «درایو» یک بار دیگر با فیلمی از نیکلاس ویندینگ رفن در کن حاضر بود. او اما این بار نتوانست خاطرات خوبش از فیلم قبل را با «فقط خدا می بخشد» تکرار کند. او در کن تا به حال به افتخاری نرسیده و شاید مهم ترین افتخارش به سال 2012 بازگردد که نامزد دو جایزه گولدن گلوب شد. «چگونه یک هیولا بگیریم؟» نام نخستین فیلمی است که ریان گوسلینگ را در مقام کارگردان دارد.
اما امسال بازیگران دیگری را هم در قامت کارگردان خواهیم دید. تامی لی جونز بازیگر برنده اسکار آمریکایی هم یکی دیگر از بازیگرانی است که امسال با کارگردانی یک وسترن ممکن است به لیست شرکت کنندگان در بخش رقابتی جشنواره کن شصت و هفتم برسد. فیلم تازه او «The Homesman» نام دارد که با بازی خودش، هیلاری سوانک و مریل استریپ ساخته شده و تهیه کننده آن هم لوک بسون است.
یکی دیگر از فیلم هایی که به نظر می رسد شانس بالایی برای حضور در لیست نهایی کن دارد، «نقشه راه ستاره ها» است. فیلمی از دیوید کراننبرگ که سال 2012 با «کاسموپولیس» در جشنواره کن حاضر شده بود. او که در آن فیلم همکاری با رابرت پتینسون را تجربه کرد، از این بازیگر جوان بار دیگر برای فیلم جدیدش هم دعوت به عمل آورده. به جز پتینسون، جان کیوزاک، جولین مور و میا واسیکوفسکا مهم ترین بازیگر ساخته جدید کارگردان «سابقه خشونت» هستند.
ژان پیر و لوک داردن، کارگردانان بلژیکی سال 2011 با «کودکی با دوچرخه» در جشنواره کن حاضر بودند. سالی که جایزه گرند پریکس این جشنواره را از آن خود کردند و کنار دو نخل طلایی گذاشتند که سال های 1999 و 2005 با فیلم های «رزتا» و «کودک» از این جشنواره گرفته بودند. آنها امسال می توانند با «دو روز، یک شب» در کن 67 حاضر باشند. فیلمی با بازی ماریون کوتیار که می تواند از امیدهای کسب جایزه بازیگری هم باشد.
«ابرهای سیلز ماریا» نام فیلمی فرانسوی به کارگردانی الیویر آسایاس است که می تواند در بخش رقابتی جشنواره امسال حاضر باشد. ژولیت بینوش و کریستین استوارت مهم ترین بازیگران این فیلم هستند. از بین «A Pigeon Sat on a Branch Reflecting on Existence» ساخته روی اندرسون از سوئد، «رستگاری» ساخته کریستین لورینگ از دانمارک و «سرنا» اثر سوزان بیر که با بازی بردلی کوپر و جنیفر لاورنس ساخته شده هم یک فیلم می تواند نماینده اسکاندیناوی در جشنواره بین المللی فیلم کن باشد. خدا را چه دیدید؟! شاید هر سه هم به بخش رقابتی رسیدند!
سال 1985 آندره تشینه موفق شد جایزه بهترین کارگردانی را از جشنواره کن دریافت کند. سال 2003 تبدیل به آخرین حضور وی در جشنواره فیلم کن شد و حالا او می تواند دوباره با فیلم «L’Homme que l’on Aimait Trop» به این مراسم بازگردد.
عبدالرحمن سیسوکو از موریتانی با «اندوه پرندگان»، الخاندرو گونزالز ایناریتو با فیلم «بردمن» و فاتح آکین از آلمان با فیلم «برش» دیگر کسانی هستند که شانس حضور در این فستیوال سالانه را دارند.
آسیا در سالی که سینمای کشورمان عملا نمی تواند نماینده قدرت مندی داشته باشد امیدش به فیلمسازان شرقی اش است. اگرچه آخرین باری که یک فیلمساز ایرانی در بخش رقابتی جشنواره کن حاضر شده همین سال گذشته بود که اصغر فرهادی با «گذشته» روی فرش قرمز این جشنواره راه رفت اما آخرین فیلمی که نام ایران را به عنوان کشور سازنده یدک می کشید «پنج عصر» سمیرا مخملباف است که سال 2003 در این جشنواره حاضر شد که تازه آن هم محصول مشترک ایران و فرانسه است. آخرین فیلم تماما ایرانی شرکت کننده در بخش رقابتی جشنواره کن «ده» ساخته عباس کیارستمی است که سال 2002 به کن رفته بود. فیلمی از فیلمسازی که تا کنون اولین و آخرین نخل طلای کشورمان را با فیلم «طعم گیلاس» در سال 1997 برایمان به ارمغان آورد. «کواکی» از تتسویا ناکاشیما، «قبیله توکیو» از سونو سیون، «Still The Water» از ناومی کواسه و «داستان یک قطع کننده بامبو» از ایسائو تاکاهاتا شانس های اصلی حضور در لیست نهایی جشنواره کن از آسیا هستند. اگرچه نمی شود «رز جذاب» ساخته اریک خو از سنگاپور، «بازگشت به خانه» اثر ژانگ ییمو از چین، «قاتل» هو هسیائو هسین از تایوان و «گورستان پادشاهان» ساخته آپیچاتپونگ ویرسثاکول از تایلند را هم نادیده گرفت.
اما اگر بخواهیم لیستمان را با نام های بزرگ ببندیم باید از جدیدترین فیلم وودی آلن یاد کنیم. آلن که جدیدا سالی یک فیلم را می سازد بعد از موفقیت «جاسمین غمگین» در فصل جوایز گذشته سراغ «جادو در نور ماه» رفته است. یک کمدی دیگر با حضور کالین فرث و اما استون. فیلمی که اتفاقا در شهر نیس هم فیلمبرداری شده که با ماشین تنها چند دقیقه با کن فاصله دارد و اگر مسافر کن هستید، بهترین مسیر این است که در فرودگاه این شهر پیاده شوید. کنی ها هم نشان داده اند که توجه خاصی به فیلم هایی که لوکیشنشان فرانسه است دارند. البته که تعجبی هم ندارد. این فیلم را بگذارید در کنار یک فیلم آمریکایی دیگر: «به نیویورک خوش آمدید» به کارگردانی آبل فررا که در آن جرارد دوپاردیو بازیگر نقش دومینیک استروس کان، رئیس فرانسوی سابق بانک جهانی است.
اما در میان لیست فیلم هایی که ممکن است به جشنواره کن برسند نام های بزرگی هستند که ممکن است وارد بخش رقابتی شوند و ممکن است در بخش خارج از مسابقه جشنواره اکران شوند. در میان این نام ها فیلم «چشمان بزرگ» ساخته جدید تیم برتون با حضور کریستوف والتز و امی آدامز شاید مهم ترین باشد. فیلمی که از الان گفته می شود یکی از شانس های اصلی فصل جوایز پایان سال خواهد بود و احتمال دارد که حتی در بخش بهترین فیلم نامزد اسکار شود. فیلم ضد ایرانی «گلاب» نخستین تجربه کارگردانی جان استوارت، «خواب زمستانی» از نوری بیگله چیلان، «شوالیه جام ها» از ترنس مالیک با بازی کریستین بیل، «معاون ذاتی» از پل توماس اندرسون و «فاکس کجر» از بنت میلر دیگر فیلم های این فهرست هستند.
جشنواره بین المللی فیلم کن جشن سینمای روشنفکری جهان است که البته در سال های اخیر رابطه خوبی با مراسم اسکار داشته است. هر چند که در مجموع این دو مراسم در واقع رقیب یکدیگر هستند. یکی سردمدار سینمای روشنفکری و دیگری طلایه دار سینمای تجاری است.
چهره هایی نظیر ریان گوسلینگ، وودی آلن، کن لوچ، مریل استریپ، جرارد دوپاردیو، رابرت پتینسون و ژان لوک گدار تنها چند تن از مهم ترین چهره هایی هستند که روی فرش قرمز جشنواره کن امسال قدم خواهند گذاشت.
کن لوچ امسال می تواند با فیلم «سالن جیمی» شانس خودش را برای کسب یک نخل طلای دیگر امتحان کند. کارگردان «در جست و جوی اریک» که در جشنواره شصت و پنجم با فیلم «سهم فرشتگان» آخرین حضورش در جشنواره کن را داشته در سال 2006 و با فیلم «بادی که کشتزار جو را تکان می دهد» موفق شد نخل طلا را از آن خودش کند. این جایزه تا کنون آخرین نخل طلایی بوده که برای یک فیلم بریتانیایی به دست آمده است. کن لوچ که سال 2007 جزو هنرمندانی که خواستار بایکوت فرهنگی اسرائیل شده بود، سال 2014 را با یک خرس طلای افتخاری از جشنواره فیلم برلین آغاز کرده و امیدوار است بتواند یک نخل طلای دیگر را هم کنار خرس طلایی اش در ویترین افتخاراتش قرار دهد.
ریان گوسلینگ که او را با بازی در شماری از مهم ترین فیلم های هالیوودی می شناسیم، امسال نخستین تجربه کارگردانی اش را داشته است. بازیگر «نیمه ماه مارس» آخرین بار سال گذشته و پس از موفقیت های «درایو» یک بار دیگر با فیلمی از نیکلاس ویندینگ رفن در کن حاضر بود. او اما این بار نتوانست خاطرات خوبش از فیلم قبل را با «فقط خدا می بخشد» تکرار کند. او در کن تا به حال به افتخاری نرسیده و شاید مهم ترین افتخارش به سال 2012 بازگردد که نامزد دو جایزه گولدن گلوب شد. «چگونه یک هیولا بگیریم؟» نام نخستین فیلمی است که ریان گوسلینگ را در مقام کارگردان دارد.
اما امسال بازیگران دیگری را هم در قامت کارگردان خواهیم دید. تامی لی جونز بازیگر برنده اسکار آمریکایی هم یکی دیگر از بازیگرانی است که امسال با کارگردانی یک وسترن ممکن است به لیست شرکت کنندگان در بخش رقابتی جشنواره کن شصت و هفتم برسد. فیلم تازه او «The Homesman» نام دارد که با بازی خودش، هیلاری سوانک و مریل استریپ ساخته شده و تهیه کننده آن هم لوک بسون است.
یکی دیگر از فیلم هایی که به نظر می رسد شانس بالایی برای حضور در لیست نهایی کن دارد، «نقشه راه ستاره ها» است. فیلمی از دیوید کراننبرگ که سال 2012 با «کاسموپولیس» در جشنواره کن حاضر شده بود. او که در آن فیلم همکاری با رابرت پتینسون را تجربه کرد، از این بازیگر جوان بار دیگر برای فیلم جدیدش هم دعوت به عمل آورده. به جز پتینسون، جان کیوزاک، جولین مور و میا واسیکوفسکا مهم ترین بازیگر ساخته جدید کارگردان «سابقه خشونت» هستند.
ژان پیر و لوک داردن، کارگردانان بلژیکی سال 2011 با «کودکی با دوچرخه» در جشنواره کن حاضر بودند. سالی که جایزه گرند پریکس این جشنواره را از آن خود کردند و کنار دو نخل طلایی گذاشتند که سال های 1999 و 2005 با فیلم های «رزتا» و «کودک» از این جشنواره گرفته بودند. آنها امسال می توانند با «دو روز، یک شب» در کن 67 حاضر باشند. فیلمی با بازی ماریون کوتیار که می تواند از امیدهای کسب جایزه بازیگری هم باشد.
«ابرهای سیلز ماریا» نام فیلمی فرانسوی به کارگردانی الیویر آسایاس است که می تواند در بخش رقابتی جشنواره امسال حاضر باشد. ژولیت بینوش و کریستین استوارت مهم ترین بازیگران این فیلم هستند. از بین «A Pigeon Sat on a Branch Reflecting on Existence» ساخته روی اندرسون از سوئد، «رستگاری» ساخته کریستین لورینگ از دانمارک و «سرنا» اثر سوزان بیر که با بازی بردلی کوپر و جنیفر لاورنس ساخته شده هم یک فیلم می تواند نماینده اسکاندیناوی در جشنواره بین المللی فیلم کن باشد. خدا را چه دیدید؟! شاید هر سه هم به بخش رقابتی رسیدند!
سال 1985 آندره تشینه موفق شد جایزه بهترین کارگردانی را از جشنواره کن دریافت کند. سال 2003 تبدیل به آخرین حضور وی در جشنواره فیلم کن شد و حالا او می تواند دوباره با فیلم «L’Homme que l’on Aimait Trop» به این مراسم بازگردد.
عبدالرحمن سیسوکو از موریتانی با «اندوه پرندگان»، الخاندرو گونزالز ایناریتو با فیلم «بردمن» و فاتح آکین از آلمان با فیلم «برش» دیگر کسانی هستند که شانس حضور در این فستیوال سالانه را دارند.
آسیا در سالی که سینمای کشورمان عملا نمی تواند نماینده قدرت مندی داشته باشد امیدش به فیلمسازان شرقی اش است. اگرچه آخرین باری که یک فیلمساز ایرانی در بخش رقابتی جشنواره کن حاضر شده همین سال گذشته بود که اصغر فرهادی با «گذشته» روی فرش قرمز این جشنواره راه رفت اما آخرین فیلمی که نام ایران را به عنوان کشور سازنده یدک می کشید «پنج عصر» سمیرا مخملباف است که سال 2003 در این جشنواره حاضر شد که تازه آن هم محصول مشترک ایران و فرانسه است. آخرین فیلم تماما ایرانی شرکت کننده در بخش رقابتی جشنواره کن «ده» ساخته عباس کیارستمی است که سال 2002 به کن رفته بود. فیلمی از فیلمسازی که تا کنون اولین و آخرین نخل طلای کشورمان را با فیلم «طعم گیلاس» در سال 1997 برایمان به ارمغان آورد. «کواکی» از تتسویا ناکاشیما، «قبیله توکیو» از سونو سیون، «Still The Water» از ناومی کواسه و «داستان یک قطع کننده بامبو» از ایسائو تاکاهاتا شانس های اصلی حضور در لیست نهایی جشنواره کن از آسیا هستند. اگرچه نمی شود «رز جذاب» ساخته اریک خو از سنگاپور، «بازگشت به خانه» اثر ژانگ ییمو از چین، «قاتل» هو هسیائو هسین از تایوان و «گورستان پادشاهان» ساخته آپیچاتپونگ ویرسثاکول از تایلند را هم نادیده گرفت.
اما اگر بخواهیم لیستمان را با نام های بزرگ ببندیم باید از جدیدترین فیلم وودی آلن یاد کنیم. آلن که جدیدا سالی یک فیلم را می سازد بعد از موفقیت «جاسمین غمگین» در فصل جوایز گذشته سراغ «جادو در نور ماه» رفته است. یک کمدی دیگر با حضور کالین فرث و اما استون. فیلمی که اتفاقا در شهر نیس هم فیلمبرداری شده که با ماشین تنها چند دقیقه با کن فاصله دارد و اگر مسافر کن هستید، بهترین مسیر این است که در فرودگاه این شهر پیاده شوید. کنی ها هم نشان داده اند که توجه خاصی به فیلم هایی که لوکیشنشان فرانسه است دارند. البته که تعجبی هم ندارد. این فیلم را بگذارید در کنار یک فیلم آمریکایی دیگر: «به نیویورک خوش آمدید» به کارگردانی آبل فررا که در آن جرارد دوپاردیو بازیگر نقش دومینیک استروس کان، رئیس فرانسوی سابق بانک جهانی است.
اما در میان لیست فیلم هایی که ممکن است به جشنواره کن برسند نام های بزرگی هستند که ممکن است وارد بخش رقابتی شوند و ممکن است در بخش خارج از مسابقه جشنواره اکران شوند. در میان این نام ها فیلم «چشمان بزرگ» ساخته جدید تیم برتون با حضور کریستوف والتز و امی آدامز شاید مهم ترین باشد. فیلمی که از الان گفته می شود یکی از شانس های اصلی فصل جوایز پایان سال خواهد بود و احتمال دارد که حتی در بخش بهترین فیلم نامزد اسکار شود. فیلم ضد ایرانی «گلاب» نخستین تجربه کارگردانی جان استوارت، «خواب زمستانی» از نوری بیگله چیلان، «شوالیه جام ها» از ترنس مالیک با بازی کریستین بیل، «معاون ذاتی» از پل توماس اندرسون و «فاکس کجر» از بنت میلر دیگر فیلم های این فهرست هستند.