به گزارش مشرق، واردات بنزین از مهرماه سال 1389 با هدف فشار بر کشور تحریم شد. کارشناسان غربی نیاز به بنزین را پاشنه آشیل ایران می‌دانستند اما با اقدامی ظربتی ریفرمیت مورد نیاز برای تولید بنزین در واحدهای پتروشیمی تامین شد و در حالی که تصور می‌شد با تحریم یک سوخت استراتژیک ایران تحت فشار قرار خواهد گرفت، کشور به کمک واحدهای پتروشیمی به مرز خودکفایی در تامین بنزین رسید.
البته در طول سه سالی که از تولید ریفرمیت در پتروشیمی‌ها می‌گذرد، افرادی بودند که که "بنزین پتروشیمی" را عامل آلودگی هوای پایتخت می‌دانستند اما در این مدت مسوولان سازمان و نهادهای مرتبط با این موضوع با استدلال، شبه‌های پیش آمده را بر طرف کردند.
با روی کار آمدن دولت یازدهم نیز وزیر نفت جدید از تولید ریفرمیت در واحدهای پتروشیمی حمایت کرد؛ به طوری که زنگنه در مصاحبه ای با یکی از نشریات کشور در در تاریخ 24 دی ماه سال 1392 در دفاعی تمام قد از بنزین تولید شده در واحدهای پتروشیمی اعلام کرد کماکان تولید بنزین در این واحدها ادامه خواهد داشت.
زنگنه در تشریح سیاست‌های بنزینی وزارتخانه خود گفت: تا زمانی که برخی پالایشگاه‌های داخلی از جمله "ستاره خلیج فارس" قادر به تولید بنزین و تامین نیاز داخل شوند، تولید بنزین در واحدهای پتروشیمی ادامه خواهد داشت. مساله دیگری که زنگنه در گفت‌وگوی خود به آن اشاره کرده است موضوع پاک بودن بنزین تولید شده در واحدهای پتروشیمی یا در واقع بنزین ملی است. وی معتقد است که بنزین تولید شده در واحدهای پتروشیمی پاک بوده و مشکلی را نمی‌توان متوجه آن دانست."
همچنین وزیر نفت توقف تولید بنزین در واحدهای پتروشیمی را منوط به راه‌اندازی فاز اول پالایشگاه ستاره خلیج فارس کرده بود. طبق اعلام زنگنه این طرح در سال 1394 تکمیل و بعد از آن تولید از پتروشیمی متوقف خواهد شد.
اما از "دفاع تمام قد وزیر نفت از پاکی بنزین پتروشیمی‌ها" دو ماه نگذشته بود که وی مهمان اعضای شورای شهر تهران شد تا با یک چرخش 180 درصدی این‌بار بنزین پتروشیمی را " آلاینده و خارج از استاندارد" اعلام کند و بگوید: "در سال 1393 بنزین وارداتی جایگزین بنزین پتروشیمی می‌شود."
مدیر عامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران نیز اعلام کرد: با موافقت قطعی دولت، امسال واردات بنزین به روزانه ١٠ میلیون لیتر افزایش می‌یاید تا جایگزین بنزین تولیدی پتروشیمی‌ها شود. این در حالیست که تحریم واردات بنزین به کشور همچنان باقی است و هیچ تغییر در شرایط برای واردات بنزین ایجاد نشده است. از سوی دیگر علاوه بر این که واردات بنزین در چنین شرایطی تنها هزینه‌های ارزی کشور را افزایش خواهد داد، برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که بنزین وارداتی شاخص‌های زیست محیطی را نداشته است.
سوالی که مطرح می‌شود این است که در طول این 40 روز چه اتفاقی افتاد که نظر عالی‌ترین مقام وزارت نفت در مورد آلایندگی بنزین معروف به "بنزین پتروشیمی"ها تغییر کرد؟
البته در طول سه سالی که از تولید ریفرمیت در پتروشیمی‌ها می‌گذرد، افرادی بودند که که "بنزین پتروشیمی" را عامل آلودگی هوای پایتخت می‌دانستند اما در این مدت مسوولان سازمان و نهادهای مرتبط با این موضوع با استدلال، شبه‌های پیش آمده را بر طرف کردند.
با روی کار آمدن دولت یازدهم نیز وزیر نفت جدید از تولید ریفرمیت در واحدهای پتروشیمی حمایت کرد؛ به طوری که زنگنه در مصاحبه ای با یکی از نشریات کشور در در تاریخ 24 دی ماه سال 1392 در دفاعی تمام قد از بنزین تولید شده در واحدهای پتروشیمی اعلام کرد کماکان تولید بنزین در این واحدها ادامه خواهد داشت.
زنگنه در تشریح سیاست‌های بنزینی وزارتخانه خود گفت: تا زمانی که برخی پالایشگاه‌های داخلی از جمله "ستاره خلیج فارس" قادر به تولید بنزین و تامین نیاز داخل شوند، تولید بنزین در واحدهای پتروشیمی ادامه خواهد داشت. مساله دیگری که زنگنه در گفت‌وگوی خود به آن اشاره کرده است موضوع پاک بودن بنزین تولید شده در واحدهای پتروشیمی یا در واقع بنزین ملی است. وی معتقد است که بنزین تولید شده در واحدهای پتروشیمی پاک بوده و مشکلی را نمی‌توان متوجه آن دانست."
همچنین وزیر نفت توقف تولید بنزین در واحدهای پتروشیمی را منوط به راه‌اندازی فاز اول پالایشگاه ستاره خلیج فارس کرده بود. طبق اعلام زنگنه این طرح در سال 1394 تکمیل و بعد از آن تولید از پتروشیمی متوقف خواهد شد.
اما از "دفاع تمام قد وزیر نفت از پاکی بنزین پتروشیمی‌ها" دو ماه نگذشته بود که وی مهمان اعضای شورای شهر تهران شد تا با یک چرخش 180 درصدی این‌بار بنزین پتروشیمی را " آلاینده و خارج از استاندارد" اعلام کند و بگوید: "در سال 1393 بنزین وارداتی جایگزین بنزین پتروشیمی می‌شود."
مدیر عامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران نیز اعلام کرد: با موافقت قطعی دولت، امسال واردات بنزین به روزانه ١٠ میلیون لیتر افزایش می‌یاید تا جایگزین بنزین تولیدی پتروشیمی‌ها شود. این در حالیست که تحریم واردات بنزین به کشور همچنان باقی است و هیچ تغییر در شرایط برای واردات بنزین ایجاد نشده است. از سوی دیگر علاوه بر این که واردات بنزین در چنین شرایطی تنها هزینه‌های ارزی کشور را افزایش خواهد داد، برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که بنزین وارداتی شاخص‌های زیست محیطی را نداشته است.
سوالی که مطرح می‌شود این است که در طول این 40 روز چه اتفاقی افتاد که نظر عالی‌ترین مقام وزارت نفت در مورد آلایندگی بنزین معروف به "بنزین پتروشیمی"ها تغییر کرد؟