خدمت برخی همکاران رسانه‌ای
سلام علیکم
در خصوص درج خبری با عنوان «مجری تلویزیون هم دلواپس شد» در آن رسانه محترم و انضمام عکس های خبری، در خصوص حضور اینجانب به عنوان مجری برنامه ثریا در همایش دلواپسیم، نکات زیر به استحضار می‌رسد و امید است ابتدا به رسم اخلاق و اصلاح و سپس بنابر قانون در اسرع وقت و در جای مناسب منتشر گردد:
1- متاسفانه و یا خوشبختانه، اینجانب در همایش دلواپسان حضور نداشته‌ام و عکس بسیار مستند دوستان از حضور دلواپسانه حقیر، مربوط به شخص دیگری ـ که ظاهرا از همکاران خبرنگار سایر رسانه هاست ـ می باشد. ظاهرا تنظیم کنندگان خبر با دلواپسی و آشفتگیِ خاطرِ زیاد، خبر فوق را تنظیم کرده اند و این گاف رسانه‌ای را بدون هیچ تحقیقی آسمان ریسمان کرده و به سرعت بازنشر هم کرده‌اند که حداقل از سوی برخی خبرگزاری‌ها، این کار غیرحرفه ای و عجولانه بعید بود...
در حالی که با یک جستجوی ساده در عکس های آن همایش می توانستند به عکس های واضح تری از فرد مزبور دست یابند تا اگر شکی دارند بر طرف شود. عکس پیوست (عکسی شفاف از آن خبرنگار) حاصل جستجوی یک دقیقه ای حقیر در اینترنت است.
براستی آیا حضور حقیر در جلوی جایگاه همایشی با این همه بازتاب رسانه‌ای، می‌توانست تا به امروز مخفی بماند که پس از سه روز برخی متوهمانه آن را کشف کرده باشند!
2- اما در خصوص دلواپسی گروهی از دانشجویان و اساتید دانشگاه در مورد توافقنامه ژنو، عرض می‌کنم که حقیر خیلی دلواپس سرانجام ژنو نیستم، اگر چه بنده هم به دشمن بدبینم اما کل ماجرا را درس و تجربه ای بزرگی برای ملت ایران می‌دانم، تجربه‌ای که به نظرم از کل فناوری هسته‌ای هم برایمان مهم‌تر است. درسی که به نظرم ارزش دارد خون شهریاری‌ها و علیمحمدی‌ها و رضایی‌نژادها و مصطفی‌ها برایش ریخته شود. چرا که این ملت پلمپ‌ها را سرانجام خواهد شکست، مصطفی‌های دیگر سانتریفیوژهای نسل جدیدتر را خواهند ساخت و شهریاری های بعدی صفحات سوخت را بهتر از قبل می سازند اما ملت ایران باید یک بار دیگر بیازماید این صداقت آمریکایی را. باید بیازماید نتیجه خوش بینی و اعتماد سازی برای دشمن را. از آقای ظریف هم ممنونم که بستر این آزمایش را به خوبی خوب فراهم کرده است... بارها برای ایشان در مسیر تحقق آرمان های انقلاب دعا کرده ام.... مسیر آرمان های انقلاب...
و البته امروز نتایج آن آزمون بزرگ و ظریف دارد مشخص می شود کم کم برای مردم... و همین برای ما «برد» است و برای دشمن «باختی» بزرگتر از «باخت» هسته‌ای سال های قبلش. هر چند این تجربه بزرگ تکرار تجربه سعدآباد است برای مردم. اما قبلا هم گفته ام آزموده را آزمودن رواست وقتی تاریخ را فراموش می کنند آدم ها، وقتی وارونه می نویسند تاریخ را برایمان رسانه ها... فتح الفتوحی دیگر...
3- گفتم آن روز دلواپس نبودم خیلی، اما امروز شدیدا دلواپسم و نگران! نه برای سرانجام ژنو که برای رسانه‌هایمان. برای رسانه هایتان. رسانه‌های سیاست زده مان. سیاست زده تان... برای آن هایی که همه چیز را از عینک تنگ سیاسی و حزبی می‌بینند. هر کس انتقاد کند متعلق به فلان جناح و طرفدار فلان نامزد است.... این چه رفتار دیکتاتورمأبانه ای است؛ همکاران؟!
اگر خوب و حرفه ای بنگرید در آن سوی میدان می بینید که دشمن، چگونه تقسیم کار کرده است و از به ظاهر تندروی کنگره و چماق تحریم‌های جدید و تهدیدات نظامی آن ها در مذاکرات خرج می کند و امتیاز می خواهد. امتیاز می خواهد با چماق میدان گرفتن تندروهایش... حرکت تندروهایش بخشی از تکمیل منافع ملی آمریکاست. اما در این سو چه اصراری هست که منتقدان انقلابی و یا به قول شما تندروها حرف هم نزنند؟ نمی فهمم. باور کنید همین تجمعات و اعتراض ها بهترین حربه است برای امتیاز گرفتن تیم ما در مذاکرات بعدی. برای امتیاز ندادن... کافی است آقای ظریف بگوید ببینید ما تحت فشاریم از داخل، بخش زیادی از مردم اجازه عقب نشینی و یا انعطاف بیشتر نمی دهند... همین! به نظرم خیلی ساده است و البته ظریف!
دوستان! به جای این که پس از سه روز از یک همایش دلسوزانه ی دانشجویی، انواع انگ های سیاسی را به شرکت کنندگان بزنید و دور تک تک عکس ها دایره بکشید و این گونه در شناسایی گاف هم بدهید، ای کاش به منافع ملی می اندیشیدید. با هوچی گری رسانه ای می خواهید هزینه حضور دانشجویان و اساتید منتقد در یک همایش دانشجویی را بالا ببرید. حتی برای کسانی که حضور نداشته اند! اگر حق با شماست چرا از بیان نقدی دانشجویی این قدر هراسان شده اید؟! پیشنهاد می کنم، پاسخ همایش اساتید منتقد را با همایش اساتید مدافع ژنو بدهید. من هم قول میدهم به همراه دوست مشابهم(!) هر دو شرکت کنیم! تا همایش شما دو مجری ثریا داشته باشد! پس این همه عصبیت برای چیست؟!
لطفا یک بار دیگر به خبرتان و کامنت های منتشره ذیل آن بنگرید، یک خبر دروغ و ده ها کامنت فحاشی ذیل آن به حقیر، برنامه ثریا و سازمان صدا و سیما... برای همایشی که شرکت نداشته ام...
همین جا هم ذکر کنم که بنده به خاطر همین سیاست زدگی رسانه هایمان در اکثر جلساتی که هر چند دلم با آنها همراه باشد ولی احتمال می دهم سوء برداشت سیاسی و جناحی بشود، شرکت نمی کنم... و ترجیح می دهم، حرفهایم را در همان ثریا بزنم... اگر سیاست بازان بگذارند البته...
4- اما متن خبر شما به جز آن عکس بی مربوط متنی هم داشت که بی ربطتر از عکسش بود. «حضور مجری ثریا که بارها از توافق هسته ای در برنامه انتقاد کرده است در این همایش نشان داد که مخالفان دولت و اعضای پایداری تا چه حد در صدا و سیما نفوذ کرده اند...» همکاران عزیز، آیا هر ایرانی دلبسته به انقلاب و کشور حق انتقاد دارد یا صرفا انتقاد حق کسانی است که یا شناسنامه جناحی ارائه کنند یا شما به طرفه العینی برای ایشان شناسنامه جناحی بسازید؟!
اکنون دو سال و سه ماه از شروع ثریا می گذرد و با مروری بر اخبار برنامه می‌توانید ببینید که ثریا در کنار مستندسازی از دستاوردهای علمی، فناوری و اقتصادی کشور در دولت های مختلف، تلخ ترین و تندترین نقدهایش را (البته کاملا کارشناسی و تحلیلی) نثار دولت قبل کرده بود. بسیاری از وزرا و معاونین وزرای دولت فعلی در ماه های پیش از انتخابات با حضور در ثریا به عملکرد دولت قبل تاخته اند. مستندهای انتقادی ثریا از نساجی مازندران تا وابستگی صنعت نفت و صنعت مخابرات تا انتقاد از پروژه خط اتیلن غرب پتروشیمی، وابستگی در محصولات استراتژیک کشاورزی و انتقاد از مافیای واردات تجهیزات پزشکی و نقد نظام ناعادلانه سلامت و ده ها برنامه دیگر نمونه ای از مشی مستقل ثریا در خصوص بررسی عملکرد دولت هاست. تا آنجایی که برخی وزارتخانه ها در دولت قبل علیه ثریا بیانیه هم منتشر کرده اند که در فضای مجازی موجود است.
با این همه گمان می کردیم شعارهای نقدپذیری در دولت جدید فضا را بهتر خواهد کرد که اکنون اعتراف می کنم گمان اشتباهی داشتیم... برخی حامیان رسانه ای دولت ظاهرا خواهان خفقان رسانه ای هستند. ظاهرا دیگر برای برخی رسانه ها «دانستن، حق مردم نیست»
امیدوارم رییس جمهور محترم این فضای صُلب را بشکنند...
محسن مقصودی، مجری برنامه ثریا