هرگاه درستى و پـاكى بـر زمانه و مـردمـش حكمفرما شد، اگر كسى به ديگرى، بى آن كه گناهى از او آشكار شود، گمان بد بَرَد، ستم كرده است.
و هرگاه فساد و ناراستى بر روزگار و مردم آن چيره شد، اگر كسى به ديگرى گمان نيك بَرَد و خوشبين باشد، فريب خورده است.
متن حدیث:
اميرالمؤمنين عليٌّ عليهالسلام:
إذا استَولَى الصَّلاحُ على الزَّمانِ وأهلِهِ ثُمّ أساءَ رَجُلٌ الظَّنَّ برَجُلٍ لَم تَظهَرْ مِنهُ حَوبَةٌ فقد ظَلَمَ ، وإذا استَولى الفَسادُ على الزَّمانِ وأهلِهِ فَأحسَنَ رَجُلٌ الظَّنَّ برجُلٍ فَقَد غَرَّر.
«نهج البلاغه، حكمت 114 »