به گزارش مشرق، روزنامه «معاریو» در پایگاه اینترنتی خود به نقل از «بنیامین نتانیاهو» نوشت: به سیاست خود در ساخت شهرک‌ها افتخار میکنم و تاکید می‌کنم قدس قابل تقسیم نیست.

نتانیاهو که در خلال جشنی به مناسبت چهل و هفتمین سالروز اشغال قدس شرقی توسط  رژیم صهیونیستی در «کنست» سخنرانی می‌کرد گفت: کسانی هستند که می‌خواهند تاریخ ما را محو کنند و حق موجودیت در قدس را از ما بگیرند ، قدس سرشار از زندگی است و ما به ساخت و سازها در تمام مناطق آن ادامه خواهیم داد و دائما یادآوری می‌کنیم که قدس همان کوه «صهیون» است.

«اسحاق هرتزوک» رئیس حزب معارض رژیم صهیونیستی در پاسخ به اظهارات نتانیاهو گفت: مقامات «اسرائیل» در سال‌های اخیر وضعیت قدس را فراموش کرده‌اند بیایید حقیقت قدس را بشناسیم قدس با فقر و مشکلات اجتماعی روبرو شده است. به جایی رسیده‌ایم که جهان نیز به قدس با همین دید نگاه می کند اینها نتیجه سیاست‌های غلط در قدس است، متاسفانه مقامات کنونی «اسرائیل» سر خود را زیر برف فرو برده‌اند و قدس را از شهری که باید نماد تعدد فرهنگ‌ها باشد به بشکه‌ای از مواد منفجره تبدیل کرده‌اند.

سالروز اشغال قدس یا یوم النکسه چه روزی است؟

جنگ چهارم ژوئن سال 1967 بین رژیم اشغالگر قدس ازیکسو و سوریه، مصر و اردن ازسوی دیگر با هدف زمین گیر کردن این رژیم آغاز شد اما این جنگ در پایان نتیجه ای کاملا معکوس برای کشورهای عربی در برداشت.

رژیم تل اویو با غلبه بر ارتشهای این سه کشور، توانست بخشهای دیگری از سرزمینهای کشورهای عرب از جلمه جولان سوریه، شبه جزیره سینا مصر، بخشهائی از کرانه باختری و غزه را به اشغال خود درآورد.

بر اثر این جنگ 15 الی 25 هزار نفر از ارتشهای کشورهای یاد شده جان خود را از دست دادند این در حالی است که رژیم صهیونیستی تنها 800 تلفات داشت. علاوه بر این 70 الی 80 در صد مهمات و ذخیرهای جنگی کشورهای سوریه، مصر و اردن در این جنگ توسط ارتش رژیم صهیونیستی نابود شدو در طرف مقابل تنها 2 الی 5 درصد جنگ افزار رژیم صهیونیستی در این جنگ از بین رفت.

علاوه بر این با شکست کشورهای عربی در این جنگ هزاران فلسطینی دیگر از سرزمینهای خود بویژه ساکنان منطقه کرانه باختری آواره و رژیم صهیونیستی خانه وکاشانه آنها را با خاک یکسان کرد. از طرفی دیگر پس از این جنگ رژیم اشغالگر قدس با اشغال بخش قدس شرقی احداث شهرک های متعدد در این منطقه و کرانه باختری را با هدف اسکان صهیونیستها در این شهرکها در دستور کارخود قرار داد. به همین مناسبت فلسطینی ها فاجعه اشغال بخش شرقی بیت المقدس را در ادبیات سیاسی خود با نام « یوم النکسه » رواج دادند. پیش از این فلسطینی ها  از سالروز اشغال  سرزمین فلسطین در سال  1948 م  با نام یوم النکبه  یاد کرده اند.

همزمان با پایان یافتن جنگ سال 1967 میلادی، لیوی اشکول نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی خبر یکپارچه سازی دو بخش شرقی و غربی قدس را اعلام کرد (که منظور از آن الحاق منطقه اشغال شده جدید به منطقه اشغال شده قدیمی است). اما این اقدام آن قدر که امروزه به صراحت و افتخار از قدس یکپارچه سخن گفته می شود، علنی و آشکار نبود. رژیم اشغالگر قدس از آن زمان تاکنون از پیامدهای این الحاق در عرصه بین المللی نگران است. این نگرانی را می توان در خودداری چهار تن از وزرای کابینه حزب کار (معراخ سابق) این رژیم از تایید این اقدام کابینه به وضوح مشاهده کرد، زیرا آنان معتقد بودند این کار می تواند مانعی بر سر فرایند صلح در منطقه باشد.

اما بیگن که در آن زمان یکی از وزرای کابینه رژیم صهیونیستی بود به صراحت از یکپارچه سازی قدس سخن گفت. با این وصف، صهیونیست ها همچنان از تحریک عواطف و احساسات امت های عربی و اسلامی و مسیحی در قبال اقدام خود به ویژه پس از شکستی که خورده بودند، احساس نگرانی می کردند. در این جا ملاحظه می شود که صهیونیست ها تا چه حد در کارهای خود هنر و حرفه ای گری را به کار می گیرند تا کار آنان اجرایی، خشک، بی طرفانه و بی ضرر جلوه دهد؟ آنها در متن مصوبه خود چنین آورده اند: کابینه اسرائیل در جلسه روز 27 ژوئن سال 1967 میلادی خود تصمیم گرفته است تا منطقه قدس شرقی را به اسرائیل ضمیمه کند.

این تصمیم با آنچه به اصطلاح قوانین بین المللی نامیده می شود کاملا در تضاد است. در قوانین بین المللی الحاق مناطقی که با زور و قدرت نظامی اشغال شده است، به اراضی اشغالگر ممنوع است.