گروه فرهنگی مشرق - شورای ارزشیابی و نظارت مرکز هنرهای نمایشی مهمترین و حساس‌ترین پست در تئاتر است. در واقع این شورا را می‌توان بازوی اجرایی مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز خواند. شورایی که وظیفه دارد به دور از هر گونه اعمال سلیقه و بی‌توجهی به مسائل مختلف قوانین مصوب را اجرا کند.
بر اساس مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی، شورای نظارت بر نمایش باید شورایی مرکزی داشته باشد تا بتواند با استفاده از خرد جمعی کارشناسان پروانه‌ای قابل دفاع منطبق بر ارزش‌های کشور برای نمایشی که قابل قبول جامعه است صادر کند. اما مشاهده می‌شود که با روی کار آمدن مدیریت جدید در مرکز هنرهای نمایشی و انتصاب رضا دادویی به عنوان رئیس شورای نظارت دیگر خبری از شورای مرکز که متشکل از محمدرضا الوند، سعید کشن‌فلاح، اسماعیل عالیزاد، رحمت امینی و ... نیست و به این شکل در این شورا خرد جمعی کنار گذاشته شده است و حتی اگر همکاری دیگر با آنها صورت نمی‌گیرد، مساله مهم‌تری پیش می‌آید که چرا اعضای جدید معرفی نشدند البته اگر شورای مرکزی وجود داشت اتفاقاتی همچون توقف یک نمایش پیش نمی‌آمد.
نادیده گرفتن شورای مرکزی در وهله اول به این معناست که صدور پروانه برای گروه‌های نمایشی غیرقانونی ضمن اینکه این مساله اعمال سلیقه را افزایش می‌دهد و در نهایت به رعایت نشدن مواردی می‌شود که این روزها نمایش «تانگوی تخم مرغ داغ» به آن مبتلا شده است.
عدم دقت و توجه در ارائه مجوز به نمایش‌های مختلف به تدریج شرایطی را حکم فرما خواهد کرد و خبرهای بیشتری از توقیف آثار را به گوش جامعه خواهند رساند و در صورت ادامه روند اعتماد مسئولان و جامعه از هنر نمایش سلب خواهد شد. این یعنی سالیان سال تلاش برای ایجاد اعتماد و برقراری ارتباط از بین خواهد رفت.
رئیس شورای نظارت چندی پیش اعلام کرده بود که ما پایبند به قانون اصلی خود در شورا که همان آخرین مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی است هستیم و خود را موظف به انجام این مصوبه می‌دانیم اما چه می‌شود که مجوزی که شورای نظارت مرکز هنرهای نمایشی برای یک اثر صادر می‌کند، قابل اعتنا نیست. چرا چنین اتفاقی در دوره‌های قبلی شورای نظارت رخ نداده بود؟
به هر جهت آنچه مشهود است توقیف یک اثر نشان از کم کاری و بی توجهی شورای نظارت به کار اصلی خود است که منجر به درگیر شدن گروه‌های هنری با مراجع قانونی می‌شود.
البته باید یادآور شد حتی در صورت شکایت از یک نمایش نیز این شورای نظارت است که باید مورد بازخواست قرار گیرد زیرا به واسطه مجوز این شورا است که یک اثر به روی صحنه می‌رود.
به نظر می رسد باید اقدامات لازم از سوی وزارت ارشاد لحاظ شود تا کم‌کاری و بی‌توجهی شورای نظارت بر تئاتر دامن هنرمندان را نگیرد.
بر اساس مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی، شورای نظارت بر نمایش باید شورایی مرکزی داشته باشد تا بتواند با استفاده از خرد جمعی کارشناسان پروانه‌ای قابل دفاع منطبق بر ارزش‌های کشور برای نمایشی که قابل قبول جامعه است صادر کند. اما مشاهده می‌شود که با روی کار آمدن مدیریت جدید در مرکز هنرهای نمایشی و انتصاب رضا دادویی به عنوان رئیس شورای نظارت دیگر خبری از شورای مرکز که متشکل از محمدرضا الوند، سعید کشن‌فلاح، اسماعیل عالیزاد، رحمت امینی و ... نیست و به این شکل در این شورا خرد جمعی کنار گذاشته شده است و حتی اگر همکاری دیگر با آنها صورت نمی‌گیرد، مساله مهم‌تری پیش می‌آید که چرا اعضای جدید معرفی نشدند البته اگر شورای مرکزی وجود داشت اتفاقاتی همچون توقف یک نمایش پیش نمی‌آمد.
نادیده گرفتن شورای مرکزی در وهله اول به این معناست که صدور پروانه برای گروه‌های نمایشی غیرقانونی ضمن اینکه این مساله اعمال سلیقه را افزایش می‌دهد و در نهایت به رعایت نشدن مواردی می‌شود که این روزها نمایش «تانگوی تخم مرغ داغ» به آن مبتلا شده است.
عدم دقت و توجه در ارائه مجوز به نمایش‌های مختلف به تدریج شرایطی را حکم فرما خواهد کرد و خبرهای بیشتری از توقیف آثار را به گوش جامعه خواهند رساند و در صورت ادامه روند اعتماد مسئولان و جامعه از هنر نمایش سلب خواهد شد. این یعنی سالیان سال تلاش برای ایجاد اعتماد و برقراری ارتباط از بین خواهد رفت.
رئیس شورای نظارت چندی پیش اعلام کرده بود که ما پایبند به قانون اصلی خود در شورا که همان آخرین مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی است هستیم و خود را موظف به انجام این مصوبه می‌دانیم اما چه می‌شود که مجوزی که شورای نظارت مرکز هنرهای نمایشی برای یک اثر صادر می‌کند، قابل اعتنا نیست. چرا چنین اتفاقی در دوره‌های قبلی شورای نظارت رخ نداده بود؟
به هر جهت آنچه مشهود است توقیف یک اثر نشان از کم کاری و بی توجهی شورای نظارت به کار اصلی خود است که منجر به درگیر شدن گروه‌های هنری با مراجع قانونی می‌شود.
البته باید یادآور شد حتی در صورت شکایت از یک نمایش نیز این شورای نظارت است که باید مورد بازخواست قرار گیرد زیرا به واسطه مجوز این شورا است که یک اثر به روی صحنه می‌رود.
به نظر می رسد باید اقدامات لازم از سوی وزارت ارشاد لحاظ شود تا کم‌کاری و بی‌توجهی شورای نظارت بر تئاتر دامن هنرمندان را نگیرد.