كاش توان اين را داشتم كه چشمهايم را بر همه چيز ببندم و با تمام توان فرياد كنم كه در اين چند ماه چه برما گذشته ، اما چه كنم كه حقوق مسلم ٥ خانواده ى عزيز از دست داده انفجار معراجي ها در ميان است.
خانواده هايي كه پدر خود را در راه اعتلاي فرهنگ جهاد و شهادت از دست داده اند اما هنوز نه تنها پدران آنها شهيد محسوب نشده اند بلكه تكليف پرونده آنها هم مشخص نيست.
البته اين عدم احتساب شهادت در دستگاههاي اداري دنيوي ماست ، مگر حضرت آقا نفرمودند "زنده نگه داشتن ياد و خاطره شهدا كمتر از شهادت نيست " پس به يقين جايگاه اين عزيزان در دستگاه پروردگار شهادت است و انشاء الله " عند ربهم يرزقون " اند.
اما خانواده ها چه كنند؟ چرا بايد بعد از گذشت ٥ ماه و چند روز از حادثه هنوز تكليف پرونده اين عزيزان نامشخص باشد.
خدا خير بدهد قاضي پرونده را كه از قبل از پايان سال اصرار داشتند كه پرونده در اسرع وقت تعيين تكليف شود اما چه بايد كرد از دست برخي عزيزان مسئول كه اجازه ندادند قاضي به نظر كارشناسان اعلام راي كند.
خدا را شاكرم كه به من و كارگردان كار توفيق داد تا به امروز هر آنچه از دستمان بر مي آيد را به انجام برسانيم اما واي بر كم فروشاني كه بعد از تشييع ديگر هيچ قدمي براي اين عزيزان بر نداشتند.
حق ميدهم به خانواده اين عزيزان كه هر چه ميخواهند بگويند و بنويسند و اميدوارم پرونده به سرانجام برسد تا مجبور نشوم ناگفته ها را بيان كنم.
وَیْلٌ لِلْمُطَفِّفِینَ