به گزارش مشرق – شاید پوشش خبری اعتراضات مردمی در میان آب و رنگ آزاردهنده جام جهانی برای خبرنگاران شاد و شگفت زده جهان در راهروهای زیبا و شیک داخل استادیوم و مرکز خرید منتهی به جایگاه تماشاگران کار عبثی به نظر برسد اما صدای مردم برزیل تنها از منابع خبری مستقل جهان به گوش مردم می رسد، مردمی که شاید از ساعاتی دیگر به جادوی تلویزیون و رسانه به هیپنوتیزم جهانی تن بدهند.


مدرسه، بهداشت عمومی، حداقل های رفاه اجتماعی، اتوبان استاندارد، امنیت، ثبات شغلی، مبارزه سازماندهی شده با فساد مالی و اخلاقی، احترام متقابل شهروندی، برابری حقوق زن و مرد و دانشگاه های بین المللی بخشی از مواردی است که مردم معترض برزیل به جای فوتبال و میزبانی جام جهانی از دولتمردان خود مطالبه می کنند.


نقاشی های خیابانی روی دیوارهای زخمی و قدیمی شهرهای مهم برزیل تازه ترین راه برای انعکاس اعتراضات مردمی است و بومیان برزیلی که هیچ علاقه ای در خبرنگاران خارجی برای پوشش واقعیت مشاهده نمی کنند، سعی دارند با این کار لااقل عکاسان مستقل و دلسوز و مردمی را برای گزارش تصویری از درد مردم برزیل به سوی خود جذب کنند.