به گزارش مشرق، عباس سليمي از پيشکسوتان قرآن کشور و از خادمان برگزيده قرآن کريم طي نامه‌اي به وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي از چاپ کتابي که به بهانه تقديس موسيقي، پيامبران و اهل بيت(ع) را نيز از علاقه‌مندان و مروجين موسيقي قلمداد کرده به شدت انتقاد نموده است.
در روزنامه جمهوري اسلامي در بخش‌هايي از اين نامه خطاب به سيدمحمد حسيني آمده است:
در اخبار، از قول شما آورده مي‌شود: "وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي در مورد برخي از ديدگاه‌هاي علما و روحانيون در مورد حرام بودن موسيقي گفت: ما اين ديدگاه کلي را که با ديدگاه امام نيز سازگاري ندارد، قبول نداريم و با احترامي که به بزرگان و علما و روحانيون قائل هستيم بايد اجازه فعاليت گروه‌هاي موسيقي در چارچوب قانون و موازين نظام را داشته باشيم."
اين سخن شما جاي تعجب دارد! زيرا هرگونه اظهار نظر مديران ارشد مسئول نظام مي‌تواند آثار و تبعات خاصي دربرداشته باشد و مورد سوءاستفاده قرار گيرد.
جنابعالي مطلقا نگران عدم ترويج موسيقي در جامعه نباشيد چرا که در شب اول قبر و در قيامت از شما در مورد عدم اهتمام و مجاهدت نسبت به رواج موسيقي در نظام شهيدان بازخواست نخواهيد شد، زيرا به لطف سياست‌هاي غيراصولي سنوات گذشته، بازار انواع موسيقي‌هاي مجاز و غيرمجاز در کوچه و خيابان و رسانه داغ است، از نوارهاي آنچناني داخل برخي تاکسي‌ها و خودروهاي آژانس و اتوبوس‌هاي بين شهري و هواپيماها گرفته تا زنگ موبايل و زنگ انتظار تلفن ادارات و سازمان‌ها و عرضه CD‍ِ‍ در سر چهارراه‌ها، برپائي کنسرت‌ها و محافل و عروسي‌هاي آشکار و پنهان و برگزاري همايش‌ها و سمينارهاي دولتي و غيردولتي، انواع موسيقي‌ها در برنامه‌هاي صدا و سيما "غير از دو شبکه راديو قرآن و راديو معارف "اگر تدريجا به سراغ آنها نروند!" از برنامه کودک و کارتون و اخبار و تحليل سياسي تا فيلم‌ها و سريال‌ها و مناسبت‌هاي شادي و عزا و حضور برخي خوانندگان آنچناني و اعلام موضع صريح برخي مديران رسانه مبني بر اينکه در اين مقوله هيچ خط قرمزي ندارند! و بالاخره تک نوازي ني در مجالس ترحيم مساجد و بهشت‌زهرا و حضور برخي گروه‌هاي قارچ گونه تواشيح موزيکال و... و...
سليمي در بخش ديگري از نامه خود نوشته است: کتابي تحت عنوان "برگ‌هايي از داستان موسيقي ايراني" نوشته شخصي به نام حسن رضا رفيعي با موضوع موسيقي ايراني، عربي و موسيقي قرآني! که علي‌القاعده از وزارتخانه تحت مسئوليت شما مجوز چاپ گرفته و احتمالا برخوردار از يارانه! برخاسته از بودجه عمومي کشور نيز بوده، ... قدم را فراتر از اين مسائل گذاشته و پيامبران بزرگ الهي را نيز به صحنه موسيقي آورده است!
در سرتاسر مطالب کتاب مزبور مطالب بي‌اساس و تعجب‌برانگيزي به بهانه تقديس موسيقي آورده شده که ضمن ارسال تصوير اوراقي از آن کتاب، برخي از آن عبارات را براي آگاهي شما ذکر مي‌کنم:
1 ـ روايت شده که رسول اکرم در هنگام سپيده دم، قرآن را به آهنگ زنگوله يا نهاوند مي‌خوانده! و چون بامداد نزديک مي‌شد "رهاوي" و در بامداد "حسيني" مناسبت‌تر است.
2 ـ نزد حکما و فيلسوفان، اين موسيقي را فايده عظيم است و بسيار حال‌ها اين به کار داشته‌اند چنانکه در محراب‌ها و استجابت دعا! چنانکه داود(ع) در محراب، بربط زدي و...!
3 ـ سکينه دختر امام حسين(ع) شاعره و موسيقي‌داني بود که شايد بتوان او را از حاميان بزرگ موسيقي ايراني در حجاز معرفي کرد،... مجلسي باشکوه با حضور برجسته‌ترين موسيقي‌دانان شاعر و موسيقي دوستان در خانه سکينه برپا شد، اين جشنواره بزرگ موسيقي به حدي پرجمعيت و پرشور بود که سقف يکي از تالارها فروريخت و حنين (موسيقي‌دان) زير آوار جان سپرد، حزن و اندوه نهفته در بافت موسيقي ايراني مي‌توانسته تسلي‌بخش دل دغ‌دار سکينه از فجايع کربلا و کشته شدن شوهرش باشد!!
4 ـ دراين کتاب متوسلين به موسيقي را عاقل و ترک‌کنندگان آنرا جاهل و نادان معرفي کرده و از آن بالاتر صراحتا مي‌گويد: هرکس سماع و غنا و رقص و دف و آواز و سرودخواني را انکار کند و گويد حرام است، بر فعل نبي منکر شده و چنين اعتقادي موجب کفر و خروج از دين خواهد شد! (با اين وصف بايد در انتظار صدور حکم تکفير مومنيني بود که رقص و غنا و آوازخواني را حرام مي‌دانند! "جل الخالق!")
5 ـ در اين نوشتار، ملامحسن فيض کاشاني، فقيهي معرفي شده که در باغ خود به وقت نماز شب، کنيزي براي او غنا مي‌خواند و او در حالت رکوع بسيار مي‌گريسته است! ...
با ابراز تأسف از عدم نظارت دقيق وزارتخانه شما بر چاپ کتابهائي مانند آنچه که گذشت و براز تأسف از صرف هزينه‌هاي عمومي و اقدام انتشارات وابسته به حوزه هنري در چاپ و انتشار کتاب مزبور و تأکيد بر اينکه نگارنده کتاب يادشده بايد پاسخگوي نوشته‌هاي خود در مراجع قضائي باشد، انتظار مي‌رود بيش از آنچه که دغدغه نشر موسيقي را داريد در صدد نظارت و جلوگيري از امور مغاير با شرح وظايف وزارتخانه متبوع خود باشيد.