ویژه نامه جام‌جهانی مشرق - اواسط سال 1991 – یا همان 1370 خودمان - بود که هدایت تیم آژاکس را بر عهده گرفت، باشگاهی که در زمان جوانی یکسالی عضو آن بود و هرگز موفق نشد برای آن بازی کند، حتی یک بازی. او کمی بعد چنان تیمی از آژاکس ساخت که تا سال ها در خاطر همه ما ماند، آژاکس در 6 سال زعامت فان‌خال، 3 بار قهرمان لیگ دسته اول هلند شد.
او در سال 1995 رکورد عجیبی از خود بر جای گذاشت؛ تیمش در آن سال نتیجه هیچ مسابقه ای را واگذار نکرد، نه در لیگ هلند و نه در لیگ قهرمانان. آژاکس همان سال بود که به جهانیان معرفی شد و حتی قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد، آنها در بازی فینال یک بر صفر از سد میلان قدرتمند گذشتند.
فان خال در سال 1997 تصمیم مهمی گرفت. او کشورش را ترک کرد و به بندر بارسلونا سفر کرد تا جای بابی رابسون را در تیم اول این شهر بگیرد. فان‌خال 3 سال در شهر بندری بارسلون ماند و دوبار این تیم را قهرمان لالیگا کرد. تیم او هنوز در ذهن مانده. تیمی که گاهی بازیکنان هلندی اش از خود باشگاه های هلند هم بیشتر بود!
او در سال 2000 سرانجام به آرزویش رسید و هدایت تیم ملی هلند را بر عهده گرفت. مساله ای که اصلا برایش خوش یمن نبود و بعد از سال ها لاله های نارنجی را از رسیدن به جام جهانی محروم کرد!
فان خال با پیوستن دوباره به بارسا روند افولش را تکمیل کرد و یک سال بعد دوباره عازم هلند شد و این بار در پست مدیریت فنی باشگاه آژاکس نشست. طنز ماجرا اینجاست که او در این پست هم دوام نیاورد و چند ماه بعد با رونالد کومان وارد مناقشه ای تاکتیکی شد. از قرار معلوم فان‌خال مدیریت فنی باشگاه را همچون کشک نمی‌دانست و دوست داشت فلسفه‌اش را در باشگاه پیاده کند. همین مناقشه باعث شد تا او به باشگاه رقیب برود و هدایت تیم آلکمار را به دست بگیرد.
لویی فان‌خال در سال 2009 به بایرن مونیخ پیوست و بنای بایرن کنونی را پی ریزی کرد. خیلی‌ها اعتقاد دارند موفقیت‌های چند سال اخیر بایرن به دلیل تفکرات عمیق فان‌خال بدست آمده.
در سال 2012 پیشنهادی به فان خال شد که نمی‌تواست آنرا رد کند. او دوباره برای هدایت تیم ملی کشورش فراخوانده شده بود و بدون هیچ تردیدی جواب بله را به رییس فدراسیون فوتبال هلند گفت. لوییس این‌بار کارش را به بهترین نحو ممکن انجام داد؛ هلند را به جام جهانی رساند و در جام بیستم نمایش فوق العاده از لاله های نارنجی به جای گذاشت.
تیم جوان هلند از همان ابتدا با توپ پر شروع کرد. مدافع عنوان قهرمانی را 5 تایی کرد و بدون هیچ باختی به نیمه‌نهایی رسیدند. آنها در ضیافت پنالتی بازی را به آرژانیتن واگذار کردند و بامداد روز گذشته موفق شدند مدال برنز مسابقات را از آن خود کنند.
فان‌خال البته رکورد دیگری هم زد. او هر 23 بازیکن تیمش را در برزیل بازی داد تا نشان دهد در این سال ها تیمی 23 نفره ساخته، نه 13 یا 14 نفره. او قبل از مسابقات جام جهانی، مصاحبه‌ای با نشریه معروف ورلد ساکر کرد و از آرزوهایش گفته بود : «همیشه دوست داشتم در جام جهانی رهبری تیم ملی کشورم را بر عهده بگیرم. حالا به این آرزویم رسیده‌ام و دیگر در تیم ملی نمی مانم.»
او روی حرفش ماند. شاید هم از قبل می‌دانست که قرار است به منچستر برود. به هر حالا او مستقیم از شهر برازیلیا به ایالت کالیفرنیای آمریکا می‌رود تا هدایت تیم منچستر یونایتد را به دست بگیرد. هدایت شیاطین سرخ را که حسابی به مربی کاریزماتیکی چون او محتاجند.
فان خال در سال 1997 تصمیم مهمی گرفت. او کشورش را ترک کرد و به بندر بارسلونا سفر کرد تا جای بابی رابسون را در تیم اول این شهر بگیرد. فان‌خال 3 سال در شهر بندری بارسلون ماند و دوبار این تیم را قهرمان لالیگا کرد. تیم او هنوز در ذهن مانده. تیمی که گاهی بازیکنان هلندی اش از خود باشگاه های هلند هم بیشتر بود!
او در سال 2000 سرانجام به آرزویش رسید و هدایت تیم ملی هلند را بر عهده گرفت. مساله ای که اصلا برایش خوش یمن نبود و بعد از سال ها لاله های نارنجی را از رسیدن به جام جهانی محروم کرد!
لویی فان‌خال در سال 2009 به بایرن مونیخ پیوست و بنای بایرن کنونی را پی ریزی کرد. خیلی‌ها اعتقاد دارند موفقیت‌های چند سال اخیر بایرن به دلیل تفکرات عمیق فان‌خال بدست آمده.
تیم جوان هلند از همان ابتدا با توپ پر شروع کرد. مدافع عنوان قهرمانی را 5 تایی کرد و بدون هیچ باختی به نیمه‌نهایی رسیدند. آنها در ضیافت پنالتی بازی را به آرژانیتن واگذار کردند و بامداد روز گذشته موفق شدند مدال برنز مسابقات را از آن خود کنند.
فان‌خال البته رکورد دیگری هم زد. او هر 23 بازیکن تیمش را در برزیل بازی داد تا نشان دهد در این سال ها تیمی 23 نفره ساخته، نه 13 یا 14 نفره. او قبل از مسابقات جام جهانی، مصاحبه‌ای با نشریه معروف ورلد ساکر کرد و از آرزوهایش گفته بود : «همیشه دوست داشتم در جام جهانی رهبری تیم ملی کشورم را بر عهده بگیرم. حالا به این آرزویم رسیده‌ام و دیگر در تیم ملی نمی مانم.»
* متا فوتبال