به گزارش مشرق، اعداد را کنار هم می چینیم و آنها را آنالیز می‌کنیم: هزینه 600 میلیون دلاری اسپانسر شیپ در جام جهانی فوتبال، درآمد دو میلیارد دلاری ریودوژانیرو از جام جهانی 2014، درآمد 8 میلیون دلاری ایران از جام جهانی برزیل و... در این صنعت بزرگ دنیا پول‌های فراوانی جابه جا شده و اگر درآمد ایرانی که زود ازجام حذف شد را برای همه تیمها در نظر بگیریم باید این عدد را در 32 ضرب کنیم تا فقط درآمد تیم‌های شرکت کننده به صرف حضور را به دست آوریم و بدانیم که این اعداد بدون در نظر گرفتن بلیط فروشی و البته فروش حق پخش تلویزیونی است.
در ایران اما هنوز به دنبال شفاف سازی باشگاه‌ها برای یکی دو میلیارد بیشتر هستیم و دردمان کمتر هزینه کردن است و این درد هم البته از سوی باشگاه‌ها نادیده گرفته می شود و با همان قیمت‌های سرسام آور قراردادها منعقد می شود و البته نمایشی هم برای هزینه کردهای کمتر اکران می‌شود.
با این احوال اما سهم تلویزیون از درآمدزایی بالاترین بحث در فوتبال است که در ایران این مهم نادیده گرفته می شود و صدا و سیما همچنان با روش عصر حجر برای خودش از فوتبال درآمد کسب می کند و البته آن را به فوتبال نمی دهد که هیچ حتی تبلیغات غیرمجاز را هم به اکران می کشد بدون در نظر گرفتن قوانین بین المللی!
یکی برای خودش مسی و رونالدو را روی مواد غذایی به تصویر می کشد آن یکی از حریم فدراسیون فوتبال استفاده می کند و پول در می آورد و دیگری حتی برنامه سازی می کند و تا می تواند جلو می رود اما صدا و سیما به روی خودش نمی آورد و البته حالا و پس از جام هم کسی در آن ارگان پاسخگوی انجام این‌همه کار غیر مجاز نیست.
کفاشیان نامه می زند در مورد حق پخش تلویزیونی اما جوابش را نمی دهند،نامه می زند برای جلوگیری از تبلیغات غیر مجاز شرکت‌ها جوابش را نمی دهند، چرا ؟
اسپانسر شیپ جام جهانی 600 میلیون دلار به فیفا می دهد و اینجا در ایران هم می تواند چنین باشد اما تلویزیون مانع از گسترش بیشتر این ماجراست و البته خود فدراسیون با شکایت از صاحبان آن شرکت‌ها که سوار برموج تیم ملی کالافروشی کردند شکایت کرده و آنها ضرر و زیان را می پردازند اما بحث اینجاست که صدا و سیما که مظهر الگوسازی در کشورمان است این موارد اخلاقی و قانون کپی رایت را در زمینه پخش تبلیغات و البته رایت تلویزیونی چرا رعایت نمی کند؟
مردم حامی تیم ملی شده اند با سامانه 9090 خود مردم آستین بالازده اند و پیامک (عدد 1)به این شماره می فرستند اما صدا و سیما با فدراسیون همکاری نمی کند؟ چرا؟ سهم تلویزیون در درآمد فوتبال مشخص و معلوم است اما عدم رعایت قوانین بین المللی در نوع خود جالب است و جالبتر از آن این است که کسی پاسخگو نیست.
به نظر می رسد نهاد های نظارتی بیشتر باید روی قانونی بودن پخش تبلیغات از فوتبالی که متعلق به همه مردم است داشته باشند و اجازه سوء استفاده از آن را به هیچکس ندهند. قوانین فیفا هم چنین است و اگر شرکتی سرخود و بدون مشارکت با فیفا چنین تبلیغاتی داشته باشد هم رسانه و هم شرکت باید در دادگاه پاسخگو باشند.
به راستی مگر می شود عکس یک نفر را روی مواد غذایی زد و با استفاده از محبوبیت او جنس به مردم فروخت؟ مگر می شود فدراسیون میلیونها دلار خرج کند تا در جام جهانی شکوفا شود اما درموعد مقرر هرکس برای خود و به تشخیص خودش از آن جو ایجاد شده به سود خود تبلیغ کند و سودی را که باید به بیت المال برگردد را به جیب مبارک خودش سرازیر کند؟
در ایران اما هنوز به دنبال شفاف سازی باشگاه‌ها برای یکی دو میلیارد بیشتر هستیم و دردمان کمتر هزینه کردن است و این درد هم البته از سوی باشگاه‌ها نادیده گرفته می شود و با همان قیمت‌های سرسام آور قراردادها منعقد می شود و البته نمایشی هم برای هزینه کردهای کمتر اکران می‌شود.
با این احوال اما سهم تلویزیون از درآمدزایی بالاترین بحث در فوتبال است که در ایران این مهم نادیده گرفته می شود و صدا و سیما همچنان با روش عصر حجر برای خودش از فوتبال درآمد کسب می کند و البته آن را به فوتبال نمی دهد که هیچ حتی تبلیغات غیرمجاز را هم به اکران می کشد بدون در نظر گرفتن قوانین بین المللی!
یکی برای خودش مسی و رونالدو را روی مواد غذایی به تصویر می کشد آن یکی از حریم فدراسیون فوتبال استفاده می کند و پول در می آورد و دیگری حتی برنامه سازی می کند و تا می تواند جلو می رود اما صدا و سیما به روی خودش نمی آورد و البته حالا و پس از جام هم کسی در آن ارگان پاسخگوی انجام این‌همه کار غیر مجاز نیست.
کفاشیان نامه می زند در مورد حق پخش تلویزیونی اما جوابش را نمی دهند،نامه می زند برای جلوگیری از تبلیغات غیر مجاز شرکت‌ها جوابش را نمی دهند، چرا ؟
اسپانسر شیپ جام جهانی 600 میلیون دلار به فیفا می دهد و اینجا در ایران هم می تواند چنین باشد اما تلویزیون مانع از گسترش بیشتر این ماجراست و البته خود فدراسیون با شکایت از صاحبان آن شرکت‌ها که سوار برموج تیم ملی کالافروشی کردند شکایت کرده و آنها ضرر و زیان را می پردازند اما بحث اینجاست که صدا و سیما که مظهر الگوسازی در کشورمان است این موارد اخلاقی و قانون کپی رایت را در زمینه پخش تبلیغات و البته رایت تلویزیونی چرا رعایت نمی کند؟
مردم حامی تیم ملی شده اند با سامانه 9090 خود مردم آستین بالازده اند و پیامک (عدد 1)به این شماره می فرستند اما صدا و سیما با فدراسیون همکاری نمی کند؟ چرا؟ سهم تلویزیون در درآمد فوتبال مشخص و معلوم است اما عدم رعایت قوانین بین المللی در نوع خود جالب است و جالبتر از آن این است که کسی پاسخگو نیست.
به نظر می رسد نهاد های نظارتی بیشتر باید روی قانونی بودن پخش تبلیغات از فوتبالی که متعلق به همه مردم است داشته باشند و اجازه سوء استفاده از آن را به هیچکس ندهند. قوانین فیفا هم چنین است و اگر شرکتی سرخود و بدون مشارکت با فیفا چنین تبلیغاتی داشته باشد هم رسانه و هم شرکت باید در دادگاه پاسخگو باشند.
به راستی مگر می شود عکس یک نفر را روی مواد غذایی زد و با استفاده از محبوبیت او جنس به مردم فروخت؟ مگر می شود فدراسیون میلیونها دلار خرج کند تا در جام جهانی شکوفا شود اما درموعد مقرر هرکس برای خود و به تشخیص خودش از آن جو ایجاد شده به سود خود تبلیغ کند و سودی را که باید به بیت المال برگردد را به جیب مبارک خودش سرازیر کند؟