به گزارش مشرق، محسن اسماعیلی، شاگرد مرحوم آیت الله مجتبی تهرانی، در برنامه ضیافت شبکه قرآن و معارف صدا و سیما درباره شخصیت این عالم ربانی اظهار داشت: ایشان بسیار شهرت­گریز و متواضع بود، نمی­خواست به عنوان چهره مطرح شود و در چاپ کتاب­هایشان از طرف مؤسسه مصابیح الهدی با نام مختصر حاج آقا مجتبی تهرانی راضی بود.

وی با بیان این که آیت الله مجتبی تهرانی از شاگردان برجسته حضرت امام خمینی(ره) بوده است ابرازداشت: مرحوم حاج آقا مجتبی با این که مجتهد بودند و سال­های متمادی درس خارج و مباحث علمی داشتند اما در مسجد هنگام نماز یک امام جماعت ساده و بی­آلایشی بودند که قشرهای مختلف مردم از ایشان فیض می­بردند.

 اسماعیلی نماز آیت الله مجتبی تهرانی را نماز خالصانه عنوان­کرد و گفت: ایشان معتقد بود نماز بدون حضور قلب مانند این است که انسان بخواهد بدهی­اش را ادا کند که برای آن کم می­گذارد اما هنگامی که می­خواهد طلبش را بگیرد می­خواهد تا آخرش را دریافت کند که انسان باید انصاف داشته باشد و نماز را کامل اقامه کند.

وی شخصیت آیت الله مجتبی تهرانی را جامع خواند و خاطرنشان­کرد: ایشان در کنار درس فقه برای طلاب، درس اخلاق برای عموم مردم داشت، بر تفکر و عقلانیت تأکید می­کرد و دعا، توسل و زیارت معصومین(ع) را گره­گشا می­دانست و در تهیه لوازم منزلشان به مقدار مصرف روزانه خرید می کردند.

محسن اسماعیلی با اشاره به استقبال مردم و جوانان از مجلس آیت الله مجتبی تهرانی تصریح­کرد: ایشان در جایی گفتند: دلیل استقبال جوانان از این مجالس، تأثیر روایات و کلام ائمه اطهار(ع) است و اینها سخنان مجتبی تهرانی نیست.

وی به توصیه­های آیت الله مجتبی تهرانی اشاره و تأکیدکرد: ایشان لقمه حلال را در زندگی انسان مؤثر می­دانست، بهترین ارثیه پدر برای فرزندان را تربیت دینی عنوان می­کرد و معتقد بود اگر انسان گناهکار باشد دعایش بالا نمی­رود که باید استغفار کند.

شاگرد مرحوم آیت الله مجتبی تهرانی، علاقه ایشان را به امام رضا(ع) یادآور شد و افزود: مرحوم حاج آقا مجتبی مسافرت کم می­رفت اما زیارت امام رضا(ع) تنها مسافرتی بود که مشتاقانه می­رفت و معتقد بود باید زیارت زیاد رفت و کم ماند و آخرین کلام ایشان در هنگام رحلتش ذکر «یا ابالحسن الرضا ادرکنی» بود که در زندگی این ذکر شریف را حلال مشکلات می­دانست.

وی با بیان علاقه آیت الله مجتبی تهرانی به روضه امام حسین(ع) خاطرنشان­کرد: ایشان خودشان روضه می­خواندند اما مقید بودند برخی اوقات روضه­خوان دعوت می‌کردند که در منزل برای شخص ایشان روضه بخواند و در شب قدر آخرین سال رحلتش این گونه به سیدالشهدا عرض ارادت کرد: «مرجعیت به کنار، اجتهاد به کنار، اخلاق و عرفان به کنار، امشب می­خواهم نوحه بخوانم، نوحه­ای که چهل سال پیش شنیده­ام و هنوز جگرم را می­سوزاند، می­خواهم نوحه بخوانم» و انگار می­دانستند که این آخرین شب قدر زندگی ایشان است.

اسماعیلی در پایان با اشاره به پیام تسلیت رهبرمعظم انقلاب به مناسبت رحلت آیت الله مجتبی تهرانی، به کلام بزرگان درباره ایشان اشاره و اضافه­کرد: آیت الله جوادی آملی درباه ایشان گفته­اند: مردان الهی گرفتار بازی دنیایی نمی­شوند و بازی دنیا هم جرأت آن را ندارد که به طرفشان بیاید، مردان الهی روی قله­اند، کسی به آنها دسترسی ندارد؛ اما برکاتشان همواره به دیگران می­رسد، آیت الله مجتبی تهرانی به لطف الهی از همین نمونه­ها بود کسی نمی­توانست از ایشان سوءاستفاده کند اما همه می­توانستند از علومشان بهره ببرند.