به گزارش مشرق، فصل چهاردهم لیگ برتر فوتبال آغاز شد، اما مساله حق پخش تلویزیونی این مسابقات حل نشده است. این اتفاق در حالی رخ داده که فدراسیون فوتبال تا 24 ساعت مانده به شروع اولین بازی فصل چهاردهم به صدا و سیما فرصت داده بود که مساله حق پخش را حل کند. تهدید علی کفاشیان مبنی بر راه ندادن دوربین‌های صدا و سیما به ورزشگاه‌ها برای مسئولان رسانه ملی پشیزی ارزش نداشت و فعلا که از حل این مناقشه اساسی اثری دیده نمی‌شود.
همین چند روز قبل بود – شب عید سعید فطر – که در سازمان لیگ حرفه‌ای فوتبال جلسه‌ای تشکیل شد تا درباره رقم حق پخش تلویزیونی لیگ برتر بحث شود. علی کفاشیان، رییس فدراسیون فوتبال مهمان ویژه این جلسه بود. در نتیجه اعضای هیات رییسه سازمان لیگ تصمیم گرفتند که برای سه سال، حدود 180 میلیارد تومان – 60 میلیون دلار – از صدا و سیما بگیرند؛ تصمیمی که فعلا به نظر می‌رسد خیال خامی پیش نیست.
صداوسیما که از محل پخش مسابقات لیگ برتر و تبلیغات تلویزیونی کنارش سود هنگفتی به جیب می‌زند، در جواب پیشنهاد فدراسیون فوتبال با ادبیاتی خاص، نامه‌ای ارسال کرد و پس از منت نهادن بر سر فوتبال و گفتن این حرف که "صدا و سیما باعث رشد فوتبال شده است" – رقم 22 میلیارد تومان را برای سال اول پیشنهاد کرد.
صدا و سیما طبق قانون اساسی، انحصار پخش مسابقات فوتبال را دارد و فدراسیون فوتبال عملا مشتری دیگری برای فروش حق پخش ندارد. متاسفانه انگار صدا و سیما از این حق انحصاری‌اش کمال سوء استفاده را می‌کند و زیر بار پرداخت حق پخش واقعی نمی‌رود. فدراسیون هم انگار در قبال این سوء استفاده چاره‌ای جز تهدیدهای تو خالی ندارد.
* حق پخش یک میلیارد دلاری
شبکه mbc حق پخش مسابقات لیگ فوتبال عربستان را برای مدت 10 سال به مبلغ یک میلیارد دلار (حدود 3200 میلیارد تومان) خریداری کرده است. لیگ فوتبال عربستان از نظر فدراسیون تاریخ و آمار فوتبال، در آسیا دومین لیگ با کیفیت است و لیگ برتر ایران در جایگاه پنجم قرار دارد، ولی چه کسی است که نداند برای یک شبکه تلویزیونی بیش از کیفیت لیگ، تعداد بینندگان آن است که قطعا از این نظر لیگ ایران برتر از لیگ عربستان است.
فدراسیون فوتبال عربستان، حق پخش لیگ خود را 320 میلیارد تومان در سال می‌فروشد و فدراسیون فوتبال ایران مجبور است به رقمی حدود یک پانزدهم این مبلغ تن دهد و تازه منت صدا و سیما را نیز بکشد!
به راستی خیلی سخت است که حق دیگران را آن طور که هست پرداخت کنیم؟ آیا دشوار است انصاف به خرج دهیم و همان قدر که از پدیده‌ای نفع می‌بریم به سازندگان آن نفع برسانیم؟ صداوسیما تا کی می‌تواند چشم خود را روی حقیقت ماجرا ببندد؟
همین چند روز قبل بود – شب عید سعید فطر – که در سازمان لیگ حرفه‌ای فوتبال جلسه‌ای تشکیل شد تا درباره رقم حق پخش تلویزیونی لیگ برتر بحث شود. علی کفاشیان، رییس فدراسیون فوتبال مهمان ویژه این جلسه بود. در نتیجه اعضای هیات رییسه سازمان لیگ تصمیم گرفتند که برای سه سال، حدود 180 میلیارد تومان – 60 میلیون دلار – از صدا و سیما بگیرند؛ تصمیمی که فعلا به نظر می‌رسد خیال خامی پیش نیست.
صداوسیما که از محل پخش مسابقات لیگ برتر و تبلیغات تلویزیونی کنارش سود هنگفتی به جیب می‌زند، در جواب پیشنهاد فدراسیون فوتبال با ادبیاتی خاص، نامه‌ای ارسال کرد و پس از منت نهادن بر سر فوتبال و گفتن این حرف که "صدا و سیما باعث رشد فوتبال شده است" – رقم 22 میلیارد تومان را برای سال اول پیشنهاد کرد.
صدا و سیما طبق قانون اساسی، انحصار پخش مسابقات فوتبال را دارد و فدراسیون فوتبال عملا مشتری دیگری برای فروش حق پخش ندارد. متاسفانه انگار صدا و سیما از این حق انحصاری‌اش کمال سوء استفاده را می‌کند و زیر بار پرداخت حق پخش واقعی نمی‌رود. فدراسیون هم انگار در قبال این سوء استفاده چاره‌ای جز تهدیدهای تو خالی ندارد.
* حق پخش یک میلیارد دلاری
شبکه mbc حق پخش مسابقات لیگ فوتبال عربستان را برای مدت 10 سال به مبلغ یک میلیارد دلار (حدود 3200 میلیارد تومان) خریداری کرده است. لیگ فوتبال عربستان از نظر فدراسیون تاریخ و آمار فوتبال، در آسیا دومین لیگ با کیفیت است و لیگ برتر ایران در جایگاه پنجم قرار دارد، ولی چه کسی است که نداند برای یک شبکه تلویزیونی بیش از کیفیت لیگ، تعداد بینندگان آن است که قطعا از این نظر لیگ ایران برتر از لیگ عربستان است.
فدراسیون فوتبال عربستان، حق پخش لیگ خود را 320 میلیارد تومان در سال می‌فروشد و فدراسیون فوتبال ایران مجبور است به رقمی حدود یک پانزدهم این مبلغ تن دهد و تازه منت صدا و سیما را نیز بکشد!
به راستی خیلی سخت است که حق دیگران را آن طور که هست پرداخت کنیم؟ آیا دشوار است انصاف به خرج دهیم و همان قدر که از پدیده‌ای نفع می‌بریم به سازندگان آن نفع برسانیم؟ صداوسیما تا کی می‌تواند چشم خود را روی حقیقت ماجرا ببندد؟