به گزارش مشرق، قادر میزبانی حرفه ای ترین رکابزن ایرانی در بازیهای آسیایی پا نمی زند.او که سابقه رکابزنی در المپیک را هم دارد اما هفته پیش در رکوردگیری جاده اسمش در لیست مسافران اینچئون نوشته نشد. وی حتی شرایط رکودرگیری را برای همه عادلانه می داند د در این باره گفت: «بعداز تمرین یک هفته ای در تهران مسافت 40 کیلومتری جاده را پا زدیم . شرایط برای همه یکسان بود و تقریبا عادلانه برای هر هفت نفر.» خلف وعده فدراسیونی ها ، بیشتر از خط خوردن او را شاکی کرده. خلف وعده برای گرفتن تست دوپینگ از اردونشینان.
او می گوید:«همه اعضای کمیته فنی فدراسیون با اینکه قول داده بودند از اردونشینان تست خون و ادرار بگیرند اما زیر حرفشان زدند. قرار بود هفته ای یک بار تست دهیم اما تنها از دو نفر تست دوپینگ گرفتند،د و تا یک ساعت هم رکوردگیری کردند که سه نفر اوت شدند و چهار نفر به بازیهای آسیایی می روند. من هم شاکی شدم.»
میزبانی به خاطر اینکه شرطش در اردو اجرا نشده ناراحت است و گفت :«وقتی در تور آذربایجان اول شدم مرا به اردو دعوت کردند،منم قبول کردم اما به شرطی که علاوه برتمرینات منظم ،هر هفته تست دوپینگ خون دقیق گرفته شود. من با اعتماد به قول کمیته فنی برای گرفتن تست دوپینگ دوره ای به اردو آمدم اما اصلا خبری از قول و قرار نبود. اگرقبل از اردو تایم هرکدام از بچه ها را می خواستند من به آنها می گفتم.ناراحتم که همه با هم قول دادند اما بعد زیر آن زدند.» دلیل تاکید سلطان کوهستان تور آذربایجان بر چندبار نمونه گیری به مشخص شدن چهره دوپینگی ها برمی گردد:« با اینکه قرار بود چند دوره تست گرفته شود اما آنها فقط یک بار تست گرفتند در حالی که با یک تست امکان ندارد دست دوچرخه سوار دوپینگی رو شود. چرا که دوچرخه سواران دوپینگی دو هفته قبل از مسابقه یا رکوردگیری دارو را قطع می کنند تا علائمش پاک شود اما قدرت او برای 20 تا 40 روز بالاست. اگر در مدت یک ماه و نیم هر 10 روز تست گرفته می شد، دیگر کسی نمی توانست دارو استفاده کند و بعد از 40 روز قدرت اصلی رکابزنان مشخص می شد،که بدبختانه کمیته فنی زیر قولشان زدند.همه اصرار من برای این بود تا کسی که حقش است به بازیهای آسیایی برود.»
دوچرخه سوار تبریزی به قول خودش اعتراضی ندارد می گوید :«من اعتراضی ندارم. فدراسیونی ها دوست دارند این جوری باشد یعنی کسی که هنوز یکسال مهر محرومیتش خشک نشده را به اینچه اون ببرند،خوب ببرند.حالا که می خواهند آبروی ایران را ببرند. ما هم بحثی نداریم. اما من معتقدم دوچرخه سواری را عضو تیم ملی کنیم که لیاقت ، شخصیت و مردانگی ،آرمانهای اصلی ورزش و قهرمانی را رعایت کند تا جوانان هم او را الگوی خود بدانند.»میزبانی رقابت با دوپینگی ها را عادلانه نمی داند:«ناراحتی من فقط به خاطر این است که مسابقه من که دوپینگی نیستم با کسی که به دوپینگ مسلح است رقابت برابری نیست..شاید فدراسیونی ها خودشان را به ندانستن بزنند اما من نمی توانم با دوپینگی ها رقابت کنم.سکوت فدراسیون نشانه رضایت است. مثل امریکا و سازمان ملل که در برابر جنایات اسرائیل سکوت کرده اند ،یعنی می گویند بزن وبکش. فدراسیون هم با سکوتش دوچرخه سواران به دوپینگ تشویق می کند.»به نظر او اگر فدراسیون هم تعلیق شود نباید تعجب کرد:«دوچرخه سواری وضعیت بدی دارد. مدام محرومیت پشت محرمیت می آید. کی باشد که فدراسیون تعلیق شود. شک نکنید اگر همه رکابزنان در همه مسابقه ها پا می زدند و تست می دادند تعداد دوپینگی ها تصاعدی بالا می رفت نه اینکه چهار تا و پنج تا باشد.درست است که کنترل 500 دو چرخه سوار سخت است اما کنترل هفت اردونشین خیلی هم دشوار نیست.»
او می گوید:«همه اعضای کمیته فنی فدراسیون با اینکه قول داده بودند از اردونشینان تست خون و ادرار بگیرند اما زیر حرفشان زدند. قرار بود هفته ای یک بار تست دهیم اما تنها از دو نفر تست دوپینگ گرفتند،د و تا یک ساعت هم رکوردگیری کردند که سه نفر اوت شدند و چهار نفر به بازیهای آسیایی می روند. من هم شاکی شدم.»
میزبانی به خاطر اینکه شرطش در اردو اجرا نشده ناراحت است و گفت :«وقتی در تور آذربایجان اول شدم مرا به اردو دعوت کردند،منم قبول کردم اما به شرطی که علاوه برتمرینات منظم ،هر هفته تست دوپینگ خون دقیق گرفته شود. من با اعتماد به قول کمیته فنی برای گرفتن تست دوپینگ دوره ای به اردو آمدم اما اصلا خبری از قول و قرار نبود. اگرقبل از اردو تایم هرکدام از بچه ها را می خواستند من به آنها می گفتم.ناراحتم که همه با هم قول دادند اما بعد زیر آن زدند.» دلیل تاکید سلطان کوهستان تور آذربایجان بر چندبار نمونه گیری به مشخص شدن چهره دوپینگی ها برمی گردد:« با اینکه قرار بود چند دوره تست گرفته شود اما آنها فقط یک بار تست گرفتند در حالی که با یک تست امکان ندارد دست دوچرخه سوار دوپینگی رو شود. چرا که دوچرخه سواران دوپینگی دو هفته قبل از مسابقه یا رکوردگیری دارو را قطع می کنند تا علائمش پاک شود اما قدرت او برای 20 تا 40 روز بالاست. اگر در مدت یک ماه و نیم هر 10 روز تست گرفته می شد، دیگر کسی نمی توانست دارو استفاده کند و بعد از 40 روز قدرت اصلی رکابزنان مشخص می شد،که بدبختانه کمیته فنی زیر قولشان زدند.همه اصرار من برای این بود تا کسی که حقش است به بازیهای آسیایی برود.»
دوچرخه سوار تبریزی به قول خودش اعتراضی ندارد می گوید :«من اعتراضی ندارم. فدراسیونی ها دوست دارند این جوری باشد یعنی کسی که هنوز یکسال مهر محرومیتش خشک نشده را به اینچه اون ببرند،خوب ببرند.حالا که می خواهند آبروی ایران را ببرند. ما هم بحثی نداریم. اما من معتقدم دوچرخه سواری را عضو تیم ملی کنیم که لیاقت ، شخصیت و مردانگی ،آرمانهای اصلی ورزش و قهرمانی را رعایت کند تا جوانان هم او را الگوی خود بدانند.»میزبانی رقابت با دوپینگی ها را عادلانه نمی داند:«ناراحتی من فقط به خاطر این است که مسابقه من که دوپینگی نیستم با کسی که به دوپینگ مسلح است رقابت برابری نیست..شاید فدراسیونی ها خودشان را به ندانستن بزنند اما من نمی توانم با دوپینگی ها رقابت کنم.سکوت فدراسیون نشانه رضایت است. مثل امریکا و سازمان ملل که در برابر جنایات اسرائیل سکوت کرده اند ،یعنی می گویند بزن وبکش. فدراسیون هم با سکوتش دوچرخه سواران به دوپینگ تشویق می کند.»به نظر او اگر فدراسیون هم تعلیق شود نباید تعجب کرد:«دوچرخه سواری وضعیت بدی دارد. مدام محرومیت پشت محرمیت می آید. کی باشد که فدراسیون تعلیق شود. شک نکنید اگر همه رکابزنان در همه مسابقه ها پا می زدند و تست می دادند تعداد دوپینگی ها تصاعدی بالا می رفت نه اینکه چهار تا و پنج تا باشد.درست است که کنترل 500 دو چرخه سوار سخت است اما کنترل هفت اردونشین خیلی هم دشوار نیست.»