آيا به پاسخ دوزخيان گوش فرا نمىدهيد، آن هنگام كه از آنها پرسيدند: چه چيز شما را به دوزخ كشانده است؟ گفتند: (ما از نمازگزاران نبوديم.)
همانا نماز! گناهان را چونان برگهاى پاييز فرو مىريزد، و غل و زنجير گناهان را از گردنها مىگشايد، پيامبر اسلام (ص) نماز را به چشمه آب گرمى كه بر در سراى مردى جريان داشته باشد، تشبيه كرد، اگر روزى پنج بار خود را در آن شستشو دهد، هرگز چرك و آلودگى در بدن او نماند.
همانا كسانى از مومنان حق نماز را شناختند كه زيور دنيا از نماز بازشان ندارد، و روشنايى چشمشان يعنى اموال و فرزندان مانع نمازشان نشود. خداى سبحان مى فرمايد: (مردانى هستند كه تجارت و خريد و فروش، آنان را از ياد خدا، و برپا داشتن نماز، و پرداخت زكات باز نمى دارد).
رسول خدا (ص) پس از بشارت به بهشت، خود را در نماز خواندن به زحمت مى انداخت، زيرا خداوند به او فرمود: (خانواده خويش را به نماز فرمان ده و بر انجام آن شكيبا باش.) پس پيامبر (ص) پى در پى خانواده خود را به نماز فرمان مى داد، و خود نيز در انجام نماز شكيبا بود.
متن حدیث:
تعاهدوا امر الصلاه ، و حافظوا عليها ، واستکثروا منها ، و تقربوا بها فانها [[ کانت علي المؤمنين کتابا موقوتا ] الا تسمعون الي جواب اهل النار حين سئلوا : [[ ما سلککم في سقر ? قالوا : لم نک من المصلين و انها لتحت الذنوب حت الورق ، و تطلقها اطلاق الربق و شبهها رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم بالحمه تکون علي باب الرجل ، فهو يغتسل منها في اليوم والليله خمس مرات ، فما عسي ان يبقي عليه من الدرن ? و قد عرف حقها رجال من المؤمنين الذين لا تشغلهم عنها زينه متاع ، و لا قره عين من ولد و لا مال يقول الله سبحانه : [[ رجال لا تلهيهم تجاره و لا بيع عن ذکر الله واقام الصلاه وايتاء الزکاه ]. و کان رسول الله [ص ] نصبا بالصلاه بعد التبشير له بالجنه ، لقول الله سبحانه : [[ و امر اهلک بالصلاه واصطبر عليها ] فکان يامر بها اهله و يصبر عليها نفسه
«نهج البلاغه، خطبه 199»