کد خبر 345195
تاریخ انتشار: ۲۴ شهریور ۱۳۹۳ - ۱۴:۴۵

کفر گاهی به معنای انکار خدا و گاهی به معنای قدردانی نکردن از نعمت‌های خداوند است که یکی از آنها کفر انکار(جحود) است یعنی خدا را قبول نمی‌کند و لجبازی می‌کند و به قول قرآن «ثانِیَ عِطْفِهِ»(حج/9) دلیل هم ندارند.

به گزارش مشرق، حجت‌الاسلام قرائتی که بیش از 30 سال به تدرس علوم و معارف قرآنی می‌پردازد سال گذشته در نمایشگاه بین‌المللی قرآن کریم به عنوان محبوب‌ترین چهره قرآنی انتخاب شد بر همین اساس خبرگزاری فارس نام «معلم دوست داشتنی قرآن» را برای وی برگزید و در طرحی با همین عنوان از سال گذشته به بازخوانی بخشی از مطالب ایراد شده در برنامه درس‌هایی از قرآن حجت‌الاسلام قرائتی می‌پردازد.

در ادامه بخشی از این مطالب با موضوع «احکام، اخلاق، عقاید» که در تاریخ 19 تیرماه سال 1361 در برنامه درس‌هایی از قرآن ایراد شده است تقدیم مخاطبان خبرگزاری فارس می‌شود.

معنای کفر/ جحود کیست؟

نکته 1) کفر انواع مختلفی دارد که یکی از آنها کفر انکار(جحود) است یعنی خدا را قبول نمی‌کند و لجبازی می‌کند و به قول قرآن «ثانِیَ عِطْفِهِ»(حج/9) دلیل هم ندارند. جحود، یهود نیست بلکه کسی است که از سر عناد و حسد با خدا و پیامبر(ص) و بخاطر منافع خود دشمنی می‌کند.

نکته 2) یک سری نسبت به نعمت‌های خدا کافرند و قرآن می‌فرماید: «هذا مِنْ فَضْلِ رَبِّی لِیَبْلُوَنی‏ أَ أَشْکُرُ‌ام أَکْفُرُ»(نمل/40) پس گاهی کفر به معنای انکار خدا و گاهی به معنای قدردانی نکردن از نعمت‌های خداست.

وظیفه مؤمنان در قبال کافران

نکته 3) خدا در قرآن می‌فرماید که از شما پیمان گرفتیم که «لا تَسْفِکُونَ دِماءَکُمْ»(بقره/84) خونریزی نکنید، اما «أَ فَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْکِتابِ وَ تَکْفُرُونَ بِبَعْض»(بقره/85) وقتی به شما دستور دادیم که چنان نکنید شما «تَکْفُرُونَ» کفر ورزیدید.

نکته 4) حضرت ابراهیم(ع) فرمود: «و کَفَرْنا بِکُمْ» ما به شما کافریم. «کَفَرْنا بِکُمْ وَ بَدا بَیْنَنا وَ بَیْنَکُمُ الْعَداوَةُ وَ الْبَغْضاءُ أَبَداً»(ممتحنه/4) مؤمنان به کفار باید کفر بورزند، یعنی ایشان را قبول نکنند و انکار و دوری کنند.

دلایل انکار خدا

نکته 5) یکی از علل کفر بی‌توجهی به خدا این است که ما به قدری نعمت‌های خدا را دیده‌ایم که نسبت به آن‌ها بی‌توجه شده‌ایم و برایمان حالت عادی پیدا کرده است.

نکته 6) علت دیگر انکار خدا، تنگ نظری است. یعنی ابزار شناخت خدا و راه دل و عرفان برای این افراد بسته شده است. افرادی که ظاهر را می‌بینند، خدا به اینها می‌گوید: «صُمٌّ بُکْمٌ عُمْیٌ»(بقره/18) یعنی کور و کر و لال هستند.
منبع: فارس