به گزارش مشرق، 100 روز پیش و در صبحگاه 20 خرداد 1392 گروهی چند صد نفره از تروریست های داعش در عرض تنها ٦ ساعت یک سوم خاک عراق را به تصرف کامل خود در آورده و ارتش 150 هزار نفری عراق در استان موصل را شکست دادند.
هنوز معمای آن شب کذایی در ذهن مردم موصل حل نشده است ؛ چطور امکان دارد دومین استان بزرگ عراق با آن همه نیروی امنیتی و تسلیحات مهم در عرض چند ساعت تسلیم عده کمی از تروریست های داعش شود؟ پس از این حادثه نیز نخست‌وزیر وقت عراق "نوری المالکی" احتمال دست داشتن چند فرمانده ارشد ارتش عراق را مطرح کرد و بلافاصله رئیس پلیس موصل و رئیس نیروهای پیاده نظام عراق نیز در این رابطه دستگیر شدند.
هر چند امکان ورود خبرنگاران به موصل بسیار دشوار و تا حدودی غیر ممکن است؛ اما از طریق اینترنت و شبکه‌های اجتماعی هنوز میتوان با عده کمی از جوانان باقی مانده در موصل صحبت کرد و به درد دل های آنان گوش کرد.
از جوانی 28 ساله عراقی که هم اکنون در موصل زندگی می‌کند و خودش را " محمد الفهداوی" معرفی می‌کند درباره شرایط فعلی داعش و زندگی روزمره در این شهر سوال می‌کنم که وی اینگونه پاسخ می‌دهد: اینجا هم اکنون بیشتر به ویرانه ای شبیه است که مردم آن فقط برای تهیه مایحتاج زندگی به بیرون می‌روند ؛ خود من 9 روز است در خانه هستم و جرات بیرون رفتن ندارم؛ چون می‌ترسم در خیابان مرا دستگیر کنند و به جبهه های جنگ ببرند.
وی افزود: در محله ما تاکنون 8 جوان 20 الی 32 ساله را به زور به جبهه بردند و تاکنون هم از سرنوشت آنها خبری نداریم ؛ ما از این موجودات قرون وسطایی می‌ترسیم ؛ من هیچ امیدی به آینده ندارم و در خانه منتظر فرود موشک های آمریکایی برسرمان و یا حمله تروریست های داعش هستم.
از الفهداوی دربارە وضعیت برق ، گاز ، آب آشامیدنی و آذوقه سوال می‌کنم که اینگونه پاسخ می‌دهد: هم اکنون روزانه 6 ساعت برق داریم که از طریق سد موصل تهیه می‌شود ، بنزین بسیار کمیاب است و هم اکنون در بازار به سختی میتوان یک لیتر بنزین را با قیمت 4 هزار دینار( معادل تقریبی ١٠ هزار تومان) پیدا کرد؛ زیرا بنزین از طریق راه‌های قاچاق از کردستان و کرکوک به موصل می‌آید و این بنزین نیز فقط اندازه مصرف سوخت ماشین نیروهای داعش است ؛ کسپول گاز در شهر نیز بسیار کم است و مردم از هیزم برای پخت و پز استفادە می‌کنند ؛ آب آشامیدنی هم تعریف چندانی ندارد؛ اما وضعیت آن از بنزین و گاز بهتر است.
به دلیل عدم دسترسی خبرنگاران هنوز امکان تخمین شمار مردم موصل وجود ندارد اما "هیمن کریم" مقام مسئول اداره مهاجرت و آوارگان منطقه کردستان عراق به خبرنگار خبرگزاری تسنیم گفت: تخمین ما با توجه به شمار آوارگان موجود در اقلیم این است که هم اکنون 800 هزار الی 1 میلیون از مردم در موصل زندگی می‌کنند و بیش از 1 میلیون دیگر نیز آواره کردستان و دیگر مناطق عراق شده اند.
"زینب کامل" دختر اهل موصل است که از طریق فیس بوک توانستم با وی صحبت کنم؛ وی که از کندی سرعت اینترنت گله مند بود گفت: اینترنت اینجا بهطور کامل قطع شده اما من به وسیله اینترنت اپراتور موبایل وارد فیس بوک میشوم که بسیار کند و طاقت فرسا است.
زینب از مشکلات خودش گفت از به زور به مسجد بردن تا به زور پخت و پز کردن؛ او گفت: داعش برای هر محله یک ولی امر تعیین کرده که کار این ولی امر گزارش دادن و راپورت دادن منظم به سران داعش است و کار دیگرش این است که جمعه‌ها و برخی روزهای دیگر ما را به زور از پیر و جوان و زن و مرد به مسجد می‌برد تا در نماز جماعت شرکت کنیم.
این دختر عراقی از سختی دوری از نامزدش گفت: ما قرار بود هفته بعد از حمله داعش عروسی بگیریم که آن اتفاق شوم افتاد الان نه از شوهرم و نه از خانوادە آنها اطلاعی نداریم و اصلا نمی‌دانم کجا هستند؛ این روزها بسیار کند سپری می‌شود من آروز دارم بمیرم چون الان هر روز و هر ساعت من از دوری نامزدم دارم می‌میرم.
زینب از وضعیت دانشگاه موصل گفت و افزود: خواهر من دانشجوی ترم 6 هنر بود که امسال به دانشگاه مراجعه کرده انجا داعشی ها بهش گفته اند که بخش های هنر و موزیک و قانون را به دلیل خلاف شرع بودن بسته اند و شما باید رشته دیگری انتخاب کنی و آنجا درس بخوانی.
زینب به نقل از خواهرش گفت که کلاس های آنها جدا شده و استادهای چچنی . سعودی ، افغانی و ... که معلوم نیست چقدر سوااد و مدرک دارند مشغول درس دادند هستند.
اندک مردم باقی مانده در کوچه و خیابانهای موصل هر چه باشد تقدیر خود را به دست زمانه سپرده و دیگر از هیچ چیزی وحشت ندارند ؛ گویا بسیاری از آنها باور کردند که تفاوت اساسی میان زندگی فعلی و مرگ وجود ندارد و چه بسا مرگ بسیار بهتر از زندگی در زیر چکمه های سیاه داعش باشد.