به گزارش مشرق، روز سه شنبه 30 سپتامبر مطابق با هشتم مهرماه در خاطر همه ایرانیان باقی می ماند. روزی که نه حق سعید عبدولی، که حق ورزش خورده شد و دامن آن از سوی کره ای ها لکهدار شد. ورزش، میدانی است برای رقابت سالم و بازی جوانمردانه و در غیر این صورت هیچ ارزشی ندارد. البته نگاه کره ای ها غیر از این است و پیش از این هم این موضوع را ثابت کرده اند.
در روزی که عبدولی همه جوره از حریف خود سر بود و کشتی گیر کره ای را هر آنگونه که خواست تاباند و صحنه های زیبایی را خلق کرد و حتی داور وسط هم موشکافانه کار را پیگیری کرد و به برتری وی رای داد، اما در نهایت افتضاح تاریخی رخ داد و حق ورزشکار ایرانی و البته ایران، تباه شد.
کره ای ها ید طولایی در رفتارهای ناجوانمردانه دارند. بازیهای جام جهانی 2002 مصداق بارز حق کشی در فوتبال بود که پای کره ای ها در میان بود. بازی کره با ایتالیا و بازی این تیم با اسپانیا از تلخ ترین و زننده ترین صحنه‌های ورزش است که برای همیشه در تاریخ باقی می‌ماند.
قضاوت یکسویه داور بازی کره - ایتالیا کار را به جایی کشید که 400 هزار ایمیل اعتراضی روانه مقامات برگزار کننده رقابتها شد. "بایرون مورنو"، داور اکوادوری که بعدتر در فرودگاه جان اف کندی نیویورک به جرم حمل شش کیلو هرویین به 30ماه زندان محکوم شد، قضاوت آن دیدار را بر عهده داشت.
کره ای ها به همین بسنده نکردند. دیدار تیم مل فوتبال کره جنوبی با اسپانیا با داوری "جمال قاندور" مصری که صابون این داور به تن ایرانی‌ها هم در بازی تیم های ایران- عربستان در جام ملتهای آسیا 2006 خورده است. گل هایی که ماتادورها می زدند و داور، آنها را مردود اعلام می کرد. کره ای ها در آن رقابتها، چهره ورزش و به ویژه فوتبال را مخدوش کردند.
"ایوان هلگوئرا" بهترین حرف را در خصوص این داور به زبان آورد:"آنچه در این بازی اتفاق افتاد، دزدی بود."
البته در این میان نباید از کوتاهیهای خودمان هم درگذریم. در جایی که یک اتحاد داخلی در خصوص ورزش و کرسی های بین المللی وجود ندارد، باید هم سر ورزشکار ایرانی را در میدان‌های خارجی ببرند.
اما آنچه اظهر من الشمس و مشهود است اینکه کره ای ها نسبت به دیگران بیشتر در حق ورزش و بخصوص ورزش ما جفا کرده اند که آخرین نمونه آن عبدولی و پیش از این در بازی با تیم ملی ایران بود که می‌خواستند به هر نحوی شده کاری کنند تا ازبکستان به جای ایران راهی جام جهانی شود که البته تیرشان به سنگ خورد.
در روزی که عبدولی همه جوره از حریف خود سر بود و کشتی گیر کره ای را هر آنگونه که خواست تاباند و صحنه های زیبایی را خلق کرد و حتی داور وسط هم موشکافانه کار را پیگیری کرد و به برتری وی رای داد، اما در نهایت افتضاح تاریخی رخ داد و حق ورزشکار ایرانی و البته ایران، تباه شد.
کره ای ها ید طولایی در رفتارهای ناجوانمردانه دارند. بازیهای جام جهانی 2002 مصداق بارز حق کشی در فوتبال بود که پای کره ای ها در میان بود. بازی کره با ایتالیا و بازی این تیم با اسپانیا از تلخ ترین و زننده ترین صحنه‌های ورزش است که برای همیشه در تاریخ باقی می‌ماند.
قضاوت یکسویه داور بازی کره - ایتالیا کار را به جایی کشید که 400 هزار ایمیل اعتراضی روانه مقامات برگزار کننده رقابتها شد. "بایرون مورنو"، داور اکوادوری که بعدتر در فرودگاه جان اف کندی نیویورک به جرم حمل شش کیلو هرویین به 30ماه زندان محکوم شد، قضاوت آن دیدار را بر عهده داشت.
"ایوان هلگوئرا" بهترین حرف را در خصوص این داور به زبان آورد:"آنچه در این بازی اتفاق افتاد، دزدی بود."
البته در این میان نباید از کوتاهیهای خودمان هم درگذریم. در جایی که یک اتحاد داخلی در خصوص ورزش و کرسی های بین المللی وجود ندارد، باید هم سر ورزشکار ایرانی را در میدان‌های خارجی ببرند.
اما آنچه اظهر من الشمس و مشهود است اینکه کره ای ها نسبت به دیگران بیشتر در حق ورزش و بخصوص ورزش ما جفا کرده اند که آخرین نمونه آن عبدولی و پیش از این در بازی با تیم ملی ایران بود که می‌خواستند به هر نحوی شده کاری کنند تا ازبکستان به جای ایران راهی جام جهانی شود که البته تیرشان به سنگ خورد.