به گزارش مشرق، محمد حسین فرجو در دومین نشست تخصصی نمایشگاه کودک اظهار داشت: واردات اسباب بازی به کشور تا سال 81 ممنوع بود و تمام اسباب بازی و عروسک های موجود در کشور به صورت قاچاق وارد می شد.

وی افزود: از سال 81 که شورای نظارت، واردات قانونی اسباب بازی را آزاد اعلام کرد در شورا هیاتی ممیزی برای نظارت بر واردات اسباب بازی تشکیل شد.

فرجو ادامه داد: براساس آمار، مردم ایران در انتهای فهرست خرید اسباب بازی برای کودکان خود قرار دارند و سرانه خرید اسباب بازی برای کودکان ایران پنج دلار است.

دبیر شورای نظارت بر اسباب بازی تصریح کرد: در صدر این جدول آمریکا با سرانه 350 دلار، سوئیس و سوئد با سرانه 250 دلار در رتبه دوم قرار گرفته اند و چین که خود یکی از بزرگ ترین تولیدکنندگان است با سرانه سالانه 6.5دلار جز کشورهای انتهایی محسوب می شود.

فرجو گفت: اسباب بازی های گران قیمت الزاما اسباب بازی خوبی محسوب نمی شود.

وی از نداشتن روز ملی اسباب بازی در کشور انتقاد کرد و از مسوولان آموزشی و پرورشی خواست برای گسترش فرهنگ استفاده از اسباب بازی در جامعه، روزی را به نام روز اسباب بازی انتخاب کنند.

آزاده بیات محقق و پژوهش گر کودک و نوجوان نیز در این نشست گفت: بحث سرگرمی و اسباب بازی، بحث فوق العاده خطیر و مهمی است.

وی افزود: بازی در وجود بشر نهادینه شده و ارتباطی با سن افراد ندارد بنابراین بازار بزرگی پیش روی تولیدکنندگان اسباب بازی وجود دارد که می توانند از آن به بهترین شکل بهره ببرند.

بیات ادامه داد: مشکل در نگاه تولیدکنندگان به محصولات و عدم شناخت نسبت به مشتریان بالقوه است.

این محقق و پژوهشگر کودک و نوجوان تصریح کرد: تولید کنندگان داخلی نباید فرصت طراحی وخلاقیت را از طراحان و دوست داران کودک و سرگرمی بگیرند.

«جوانشیر بنیاب» یکی از تولید کنندگان اسباب بازی ایرانی نیز در این نشست گفت: از سال 61 وارد این حوزه شدم ولی از همان زمان با کمبود صنعت کار و نیروی زبده، بازار ارایه، فروش و عدم استقبال خریدار داخلی روبرو شدم.

وی افزود: مشتریان و کودکان ایرانی ذائقه شان با انیمیشن های خارجی تغذیه می شود به همین دلیل از طرح های بومی ملی استقبال نمی کنند که این امر باعث بی رونق شدن تولید داخلی شده است.

بنیاب ادامه داد: عدم حمایت بانک ها و بخش دولتی از صنعت اسباب بازی و تولید کنندگان ایرانی دلیل اصلی عدم سرمایه گذاری بخش خصوصی است.