کد خبر 352820
تاریخ انتشار: ۱۸ مهر ۱۳۹۳ - ۱۱:۱۹

کارلوس کی‌روش می‌گوید از شرایطش در ایران راضی‌ است.

به گزارش مشرق، کارلوس کی‌روش، سرمربی تیم ملی ایران در گفت‌وگو با TV1 پرتغال درباره مسائل مختلفی از جمله رابطه‌اش با کریستیانو رونالدو و مربی‌گری در تیم ملی پرتغال صحبت کرده است.

کارلوس کی‌روش، پائولو بنتو و ژوزه مورینیو، چرا این مربیان وقتی از هدایت تیمی که کریستیانو رونالدو را داشته است کنار می‌روند دیگر این بازیکن را تمجید نمی‌کنند؟

من این موضوع را به صورت کلی که شما بیان کردید نمی‌بینم. من در طول مصاحبه‌های قبلی خودم نیز بارها درباره کریستیانو رونالدو صحبت کردم و اینکه او چگونه در تیم ملی تلاش می کند. رونالدو تلاش زیادی در تیم ملی پرتغال دارد. نمی توان مسائل غیر فوتبالی را با مسائل فوتبالی درباره رونالدو یکی کرد. این نظر من است و به همین خاطر همیشه گفته ام که رونالدو در تیم ملی خوب کار می کند. البته بعضی مواقع هم مانند جام جهانی آفریقای جنوبی رونالدو خوب کار نکرد و این تنها یک اتفاق بود.

درباره آن اتفاق در جام جهانی آفریقای جنوبی بگویید؟

انکار نمی‌کنم که رونالدو در جام جهانی بد بود. انتظارات بیشتری از کاپیتان تیمم در آن بازی‌ها داشتم ولی این را هم باید در نظر بگیریم که همه ما زمان های خوب و بدی داریم و جام جهانی آفریقای جنوبی برای کریستیانو رونالدو خوب نبود. آنچه مردم را از هم متمایز می‌کند، در اشتباهاتشان است. آنچه در جام جهانی آفریقای جنوبی رخ داد با مسئله کنترل دوپینگ همزمان شد. ماجرایی که دولت پرتغال در آن زمان درست کرد تا از کارلوس کی روش یک انسان بد بین مردم پرتغال بسازد.

شما با آن اتفاق به آدم بدی تبدیل شدید؟

ما مربی‌ها یک روز خیلی خوب داریم و آن هم زمانی است که با تیم جدیدمان قراداد می بندیم. من در تیم ملی پرتغال حمایت نشدم. حتی نه اندازه سرمربی بنفیکا یا اسپورتینگ. اگر کسی اینجا درباره مثلا سرمربی پورتو چیز بدی بگوید به یک پادشاه تبدیل می شود. من در تیم ملی پرتغال به گونه ای بودم که خودم را مقابل مردم پرتغال و مردم پرتغال را مقابل خودم می دیدم و این مشکلی بود که من در تیم ملی پرتغال با آن دست و پنجه نرم کردم.

از پذیرفتن هدایت تیم ملی پرتغال پشیمان نیستید؟

خیر، به هیچ وجه. همانطور که نمی‌توانم بگویم که رفتن از منچستر‌یونایتد بد بود. مانند این بود که وقتی سرمربی پرتغال بودم بهتر بود برنامه دیگری را مورد استفاده قرار می‌دادم و تنها از تصمیماتی که گرفتم ناراحت بودم. با همه این ها و تصمیماتی که گرفته شد از اینکه هدایت تیم ملی پرتغال را بر عهده گرفتم خیلی خوشحالم. اکنون پس از این همه سال تجربه‌ای که آموختم این است که شاید بهتر باشد در فوتبال و زندگی به جایگاهی که هستی اصلا بر نگردید.

* آیا مشورتی هم قبل از آن که هدایت تیم ملی پرتغال را به عهده بگیرید داشتید؟

تنها یک تیم در دنیا هست که برای به عهده گرفتن آن نمی‌توان مشورت گرفت و من هم بدون مشورت آن را قبول کردم. آن تیم هم رئال مادرید بود. در بقیه موارد حتما باید مشورتی صورت گیرد و پیشنهاد تیمی که می‌خواهید هدایت آن را بر عهده بگیرید بررسی کنید.

* شما در حال حاضر چند سال است که در تیم‌های ملی فعالیت می‌کنید، دل‌تان برای فعالیت در رده باشگاهی تنگ نشده است؟

قطعا، قطعا. برای من دوری از مربی‌گری در رده باشگاهی سخت است. عادت کرده بودم که سالی 60 -65-70 بازی در طول سال انجام بدهیم و یکباره به شرایطی رسیدم که سالی 8-9 بازی در سال انجام می‌دهم. مربی‌گری در تیم ملی با مربی گری در رده باشگاهی خیلی فرق می‌کند. در حال حاضر مربی‌گری در رده ملی نسبت به قبل نیز تفاوت کرده است. مربی‌گری در حال حاضر در رده ملی خیلی سخت شده و انتظارات بالا رفته است.

*‌از سختی‌های مربی‌گری در رده ملی بگویید.

از سختی‌هایش که می‌توانم بگویم این است که شما قبل از انجام یک بازی باید تنها 5 روز با بازیکنان‌تان تمرین کنید و در 5 روز هم نمی‌شود کار خاصی انجام داد. خیلی‌ها انتظار دارند که در این 5 روز معجزه کرد، آن هم در شرایطی که خیلی از زمان را باید صرف ریکاوری بازیکنان کنیم. یک روز هم استراحت می‌کنیم و سپس برای مسابقه آماده می‌شویم. در حال حاضر سرمربی‌گری در اروپا کار خیلی سختی است. شما باید با خیلی از شرایط کنار بیایید.

* آیا از شرایط مالی خود در ایران رضایت دارید؟

بله، بدون هیچ شک و تردید. از هدایت تیم ملی ایران خوشحالم. پیشنهاد خیلی خوبی از تیم ملی ایران داشتم که فدراسیون به من داد و آن را قبول کردم.

* آیا درست است که در تیم شما کریستیانو رونالدو به دیگران پاس نمی‌داد و فوتبال خودخواهانه به نمایش می‌گذاشت؟

نه، نه، نه، اگر یک نفر در دنیا باشد که کریستیانو رونالدو را بشناسد آن من بودم. 6 سال با او کار کردم و به خوبی می‌دانم که او از چه شرایط روحی و اخلاقی برخوردار است. من کاملا به خصوصیات اخلاقی او آگاهی دارم و می‌دانم که او دوست دارد کجا بازی کند و همیشه مهاجم هدف ما باشد. من به این فکر می‌کنم که تیم در حال حاضر به چه چیزی نیاز دارد و سپس از رونالدو می‌خواهم که بهترین عملکردش را در آن منطقه برای من نشان دهد. رونالدو نیز مثل مسی بازیکنی است که می‌داند انتظار گلزنی از او بالاست و طبیعتا ممکن است چنین برداشت‌هایی مردم از او بکنند که به دیگران پاسخ نمی‌دهد.

* آیا واقعا این طور است؟

برای شما بازی منچستر و یوونتوس را مثال می‌زنم که رونالدو در آن دیدار عملکرد خوبی به نمایش گذاشت. رونی در آن بازی در سمت راست و پشت سر او قرار گرفته بود و گیگز هم در سمت چپش قرار داشت. رونالدو همیشه از اینکه به عنوان مهاجم هدف بازی کند، رضایت دارد و به نظرم بهترین عملکردش را نشان می‌دهد. من اعتقاد دارم که بازیکنان بزرگی مثل رونالدو باید در زمین آزاد باشند تا هر کاری که می‌خواهند بکنند، البته در اصول و قواعد تیمی. من مربی‌ای هستم که دوست دارم کارهای رونالدو را نه یک بازیکن تیمم بلکه کل بازیکنان تیمم انجام دهند.

*‌ آیا قبول دارید که رونالدو نقشی در برکناری بنتو داشت؟

اصلا فکر نمی‌کنم این طور باشد و رونالدو از فدراسیون فوتبال پرتغال خواسته باشد تا بنتو را برکنار کند.

*‌مسئولیت‌پذیری در تمرین را چطور ارزیابی می‌کنید؟

در حال حاضر در دنیا دو دسته کشور وجود دارند. کشورهایی که بازیکنان‌شان در باشگاه‌های بزرگ آماده می‌شوند و سپس به تیم‌های ملی‌شان دعوت می‌شوند و با قدرت در اختیار تیم‌های ملی‌شان قرار می‌گیرند. این دسته از کشورها مثل اسپانیا، فرانسه و آلمان هستند. کشورهای دیگری هم هستند که بازیکنان‌شان باید نه تنها در تیم‌های باشگاهی بلکه در تیم ملی نیز آماده شوند تا بتوانند برای بازی‌های پیش رویشان آماده باشند.

* پرتغال در کدام دسته قرار دارد؟

وقتی در سال 1982 در پرتغال مربی‌گری کردم با شرایط فعلی خیلی فرق می‌کرد. ما در آن سال بستر را برای توسعه فوتبال پرتغال فراهم کردیم و توانستیم بازیکنان بزرگی را به فوتبال جهان معرفی کنیم و تا سال‌ها فوتبال پرتغال در رده ملی شکوفا باشد.

* ولی شرایط تغییر کرده است، درست است؟

بله، شرایط تغییر کرده است. در حال حاضر نوع تمرین‌ها با گذشته خیلی فرق دارد و البته باشگاه‌ها نیز نسبت به گذشته خیلی تغییر کرده‌اند و سطح‌شان بهتر شده است.

*‌در حال حاضر شرایط چه تغییری کرده است؟

برای مثال آمریکا را در نظر بگیرید. این کشور 30 میلیون جمعیت ندارد بلکه با 300 میلیون جمعیت توانسته پیشرفت کند و از این تعداد یک نفر مانند مایکل جردن پیدا می‌شود که ورزش را به تسخیر خود درمی‌آورد. بنابراین نتیجه می‌گیریم هر وقت که دامنه جمعیتی ما بیشتر باشد، شانس‌مان برای پیدا کردن بازیکنان بزرگ بهتر است. در آن زمان که من با فدراسیون فوتبال پرتغال کار می‌کردم تلاش کردیم تا فوتبال را در کشور توسعه دهیم. حالا شرایط برای فوتبال ما تغییر کرده و دیگر نمی‌توان کارهای گذشته را انجام داد. در حال حاضر نیازمند یک برنامه کوتاه مدت هستیم تا بلندمدت. ما بازیکنان خوبی در رده پایه داریم که باید از آن‌ها در رده ملی بهترین استفاده را بکنیم. فوتبال بابرنامه نیازمند ثبات است نه اینکه چند سال یک برنامه را دنبال کنیم و سپس آن را ترک کنیم.

در یکی از بانک‌های پرتغال به نام BES سرمایه هنگفتی داشتید که ورشکستگی این بانک ضرر هنگفتی را به شما تحمیل کرده است.

نزدیک به 15 سال از حقوق بازنشستگی‌ام در یک روز بر باد رفت. انگار من نیمی از حرفه‌ام را برای اربابان مؤسسه ریوفورته کار کرده‌ام. مردم پرتغال باید بیشتر درباره این بانک بدانند که چطور چه اقداماتی انجام داده است. متأسفانه اقامت در تهران و دوبی باعث شد که زندگی‌ام را پوچ و بیهوده ببینم و بسیاری قربانی آن شوند. بانک پرتغال (Banco Espirito Santo) شعبه دوبی کلک زد و پول بیش از نیمی از زندگی کاری من را بالا کشید.
منبع: ایسنا