متن حدیث:
ان لله عبادا یختصهم الله بالنعم لمنافع العباد، فیقرها فی ایدیهم ما بذلوها ؛ فاذا منعوها نزعها منهم، ثم حولها الی غیرهم.
«نهج البلاغه؛ حکمت425»
امام علی علیهالسلام در کلامی گهربار درباره دلیل این که خداوند نعمتهایی را به افرادی میدهد و سپس آن نعمتها را از آنان میگیرد سخن گفتهاند.