‌به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، خریدهای بی حساب و کتاب و میلیارد دلاری حاکمان ثروتمند حاشیه خلیج فارس و نیز تلاشهای مداوم رژیم صهیونیستی برای حجیم تر کردن ارتش خود، باعث شده تا بسیاری، خاورمیانه را بزرگترین منطقه خرید سلاح در جهان به حساب آورند و به نظر می رسد این خریدها، تا سالهای سال بعد، ادامه داشته باشد.

اما طی سالهای اخیر بازار جدیدی برای تولید کنندگان سلاح در جهان ایجاد شده است که هر روز نیز در حال بزرگتر شدن است و اکنون جنوب شرق آسیا هدف جدید کمپانی های فروش اسلحه شده است. افزایش قدرت اقتصادی یکی از مشخصه های بارز کشورهای منطقه جنوب شرق آسیا می باشد که در چند دهه اخیر به شکل کاملا واضحی خود را نشان داده است.

این افزایش ثروت در کنار نیاز به مواد خام و وجود اختلافات ارازی فراوان در کنار حضور قدرتهای فرامنطقه ای باعث شده است تا منطقه جنوب شرق آسیا به سرعت در یک مسابقه تسلیحاتی وارد شود. یکی از نکاتی که امروزه باعث شده است که بسیاری از کشورهای آسیایی به خریدهای سنگین تسلیحاتی روی بیاورند مسئله افزایش سریع قدرت اقتصادی و نظامی چین است که موجب شده بسیاری از کشورهای منطقه به دنبال نوسازی نیروهای نظامی خود بروند.

کشورهایی مثل ژاپن، کره جنوبی، تایوان، سنگاپور و استرالیا از جمله خریداران بزرگ سلاح در منطقه هستند که برای مقابله با چین به خریدهای تسلیحاتی اقدام می کنند. در این مطلب نگاهی به این خریداران خواهیم داشت.

این بازی تسلیحاتی که سود عمده آن به جیب شرکتهای اسلحه سازی غربی می رود از هندوستان آغاز می شود. این کشور در سالهای اخیر تبدیل به بزرگترین وارد کننده سلاح در جهان تبدیل شده است و به تنهایی 14 درصد از واردات سلاح جهان را در اختیار دارد. تقریبا اکثر تولیدکنندگان بزرگ سلاح دنیا از بازار هندوستان سهمی دارند.

آمریکا، اتحادیه اروپا، رژیم صهیونیستی و روسیه جزء صادر کنندگان اصلی سلاح به این کشور هستند. قرارداد خرید جنگنده رافال از فرانسه که ارزشی در حدود 20 میلیارد دلار دارد و یا سفارش اخیر به اسراییل برای خرید موشک ضد تانک به ارزش 500 میلیون دلار بخشی از این خریدها به شمار می آیند.

هفته گذشته نیز دولت این کشور 13 میلیارد دلار برای خریدهای نظامی اختصاص داد که بخش عمده آن از منابع خارجی تامین می شود.


اندونزی

نگاهی به سلاح های موجود در نیروهای مسلح این کشور می تواند بسیار جالب باشد. جنگ افزارهای ساخت آمریکا، آلمان، فرانسه، انگلستان، روسیه و حتی چین و برزیل نیز در ارتش این کشور یافت می شود.

در نیروی هوایی این کشور شاهد پرواز هواپیماهای سوخوی 27 و 30 ساخت روسیه و همچنین اف 16 و اف 5 آمریکایی هستیم . در بخش آموزشی نیز جت های هاوک انگلیسی و توکانوهای برزیلی در خدمت هستند. در بخش زرهی اخیرا این کشور در قراردادی به ارزش 287 میلیون دلار، 40 دستگاه تانک لئوپارد 2 مدل A4 از آلمان خریداری کرده است.

در بخش دریایی نیز این کشور اخیرا قراردادی را با کره جنوبی به ارزش یک میلیارد و 700 میلیون دلار به امضاء رسانده است تا از این کشور سه فروند زیردریایی خریداری کند. این زیردریایی ها نمونه های ارتقاء یافته تایپ 209 ساخت آلمان هستند که توسط شرکت کره ای دوو ارتقاء یافته اند.

مالزی

دیگر کشور منطقه جنوب شرق آسیا در سالهای اخیر شدیدا در نیروهای مسلح خود سرمایه گذاری کرده است و نکته جالب این که در ناوگان رزمی این کشور نیز شاهد ترکیب بسیار جالبی از جنگ افزارهای ساخت کشورهای مختلف دیده می شود. سوخوی 30 و میگ 29 روسی در کنار اف 5 و اف 18 آمریکایی در بخش هواپیماهای رزمی، سفارش هواپیمای ترابری A400M به اتحادیه اروپا در کنار سی 130 آمریکایی، هواپیماهای آموزشی ساخت ایتالیا و سوئیس و بالگردهای آمریکایی و اروپایی بخشهای مختلف توان پروازی این کشور را تشکیل می دهد.

در بخش زمینی دوباره با یک ترکیب بسیار متفاوت از سلاح های مختلف رو به رو می شویم. از موشک ضد تانک روسی تا سامانه آتش بار راکتی برزیلی تا سلاح های هجومی اتریشی و آمریکایی در نیروی زمینی این کشور به کار می رود.

انگلستان، روسیه، لهستان، سوئد، آمریکا، پاکستان، فرانسه و بلژیک از جمله تامین کنندگان سلاح برای نیروی زمینی این کشور هستند. در بخش دریایی نیز زیردریایی های فرانسوی کلاس عقرب و شناورهایی از فرانسه، آلمان، سوئد و ایتالیا بخش عمده توان رزمی این نیرو را تشکیل می دهد.


وقوع حادثه برای پرواز MH370 و سرنوشت اسرارآمیز آن که تا به امروز نیز نامشخص است باز هم موقعیت مناسبی برای فروشندگان سلاح به وجود آورده است. دولت مالزی قرار است تا تعدادی هواپیمای گشت دریایی به ارزش تا 300 میلیون دلار و همچنین هواپیمای هشدار زودهنگام هوابرد به ارزش 750 میلیون دلار خریداری کند.

شرکتهای چند ملیتی اروپایی و ساب سوئد از جمله نامزدهای بدست آوردن این قراردادها به شمار می آیند.

سنگاپور

دیگر کشور جنوب شرق آسیا شدیدا در حال مدرن سازی نیروهای نظامی خود می باشد. هواپیماهای آمریکایی اف 15 و اف 16 ، 4 فروند رادار پرنده هشدار زودهنگام مدل G550 که توسط اسراییل ساخته شده است از جمله تجهیزات اصلی نیروی هوایی این کشور هستند.

بالگرد های آمریکایی آپاچی و شینوک از آمریکا و کوگار فرانسوی بخشی از توان بالگردی این کشور را تشکیل می دهند. 4 مدل پهپاد اسراییلی نیز ناوگان بدون سرنشین این کشور را تشکیل می دهد.


در بخش دریایی نیز کشورهای فرانسه، سوئد و آلمان تامین کننده عمده نیازهای نیروی دریایی سنگاپور هستند. البته تسلیحات آمریکایی و اسراییلی نیز بر روی شناورهای این کشور نصب شده اند.

یک نمونه جالب از سودآوری بالای سفارشات این کشور برای کمپانی های اسلحه سازی سفارش مربوط به دو فروند زیردریایی به آلمان است که با بحث قطعات یدکی و آموزش پرسنل 1 میلیارد یورو ارزش دارد. زیردریایی های تایپ 218 اس جی در واقع گونه ای از زیردریایی های تایپ 214 ساخت آلمان محسوب می شوند و از سال 2020 به بعد به سنگاپور تحویل داده خواهند شد.

در نیروی زمینی این کشور هم تجهیزاتی مثل تانک لئوپارد آلمانی، نفربر آمریکایی ام 113 و موشک ضد تانک اسراییلی اسپایک به همراه تجهیزات گوناگونی از شرکتهای فرانسوی و سوئدی وجود دارد. بخشی از تجهیزات نیروی زمینی سنگاپور نیز به صورت بومی تولید می شود.


تایوان

تایوان یکی دیگر از کشورهای منطقه شرق آسیا به حساب می آید که در سالهای اخیر هزینه های بسیار گزافی را برای نیروهای مسلح خود پرداخته است. این کشور که در واقع زمانی بخشی از کشور چین محسوب می شد از سرزمین اصلی جدا شده و اعلام استقلال کرد. در چند دهه اخیر چندین بار چین و آمریکا بر سر قضیه تایوان تا یک رویارویی کامل نظامی پیش رفته اند و طبیعتا تایوان بیش از سایر کشورها از مدرن سازی و پیشرفت سریع ارتش چین نگران است.

سازمان جنگ افزارهای ارتش تایوان در بخش های زمینی ، دریایی و هوایی عمدتا ساخت آمریکا بوده و بخشی نیز توسط فرانسه تامین می شود.

جنگنده های اف 16 و میراژ 2000، ناوهای محافظ آمریکایی و فرانسوی، تانکهای ام 60 ، موشکهای هاوک و پاتریوت به همراه مجموعه ای از سلاح های سبک ساخت آمریکا ، آلمان ، فرانسه ، اسراییل و سوئیس زرادخانه نظامی این کشور را تشکیل می دهد.


ژاپن و کره جنوبی

دو کشور دیگری که در این منطقه  سرمایه گذاری سنگینی را بر روی نیروهای مسلح خود می کنند، مدعی هستند این اقدام به علت نگرانی اشان نه فقط از جانب چین، بلکه تهدید از سوی کره شمالی است.

ژاپن تا سالها پس از پایان جنگ دوم جهانی ارتشی ضعیف در اختیار داشت و مدافع اصلی ژاپن در برابر هر حمله ای آمریکا به حساب می آمد. در سالهای پس از پایان جنگ سرد و همزمان با افزایش قدرت اقتصادی این کشور و همچنین گسترش توان رزمی چین و کره شمالی ، ژاپن نیز به دنبال افزایش قدرت نظامی خود رفته است.

مجلس این کشور قوانین جدیدی در خصوص ارتش این کشور به تصویب رسانده و بسیاری از محدودیتهایی که سابقا برای ارتش ژاپن وجود داشت از بین رفته است. ژاپن خود کشوری صنعتی محسوب می شود و صنایع این کشور از پتانسیل بالایی در خصوص ساخت جنگ افزار برخوردار هستند اما سالها دور بودن از بخش طراحی سلاح و نفوذ آمریکا در این کشور باعث شده است تا ژاپن همچنان در تامین بخشی از نیازمندی های رزمی خود وابسته به خارج باشد.

خرید بیش از 40 فروند جنگنده اف 35 از آمریکا از جمله برنامه های اصلی نیروی هوایی ژاپن برای آینده محسوب می شود که البته این برنامه نیز با توجه به افزایش قیمت این جنگنده برای ژاپن مشکل ساز شده است. در دریا ژاپن به دنبال داشتن دو فروند ناو سنگین هلی کوپتر بر می باشد که یک فروند از آن به زودی وارد خدمت شده و دومین فروند از آن نیز در حال ساخت است.


 در بخش زیر سطحی نیز صنایع سنگین میتسوبیشی ژاپن ساخت زیردریایی های کلاس Sōryū را بر عهده دارد. ژاپن در بخش دریایی و زمینی توانسته است تا حد زیادی خودکفایی خود را بدست آورده و با استفاده از صنایع داخلی به ساخت جنگ افزار بپردازد. در بخش زرهی نیز تانک تایپ 10 ساخت صنایع سنگین میتسوبیشی ستون فقرات زرهی آینده ژاپن را تشکیل خواهد داد.

کره جنوبی دیگر کشور آسیایی است که در همسایگی کره شمالی و در نزدیکی چین همیشه سایه جنگ را بر سر خود احساس کرده و شدیدا به کمک های نظامی آمریکا نیازمند است. اخیرا این کشور با آمریکا قراردادی به ارزش 7 میلیارد دلار برای خرید 40 فروند جنگنده اف 35 امضاء کرده است که یکی از قراردادهای سنگین نظامی در تاریخ این کشور محسوب می شود. بخش دیگری از توان نیروی هوایی کره جنوبی مربوط به 60 فروند هواپیمای F-15K ساخت آمریکا است که این قرارداد نیز ارزشی در حدود 7 میلیارد دلار داشته و تحویل آن به کره جنوبی به اتمام رسیده است.


این کشور همچنین ناوگانی نزدیک به 160 فروند اف 16 در اختیار دارد و اخیرا نیز در طی برنامه ای به ارزش 200 میلیون دلار قصد ارتقاء این ناوگان را با کمک شرکت BAE انگلستان و یا لاکهید آمریکا دارد. در بخش زرهی ارتش کره جنوبی تانک K-2 را در اختیار دارد که به نوعی کپی آبرامز آمریکایی به شمار می آید.

در بخش زیرسطحی ها نیز این کشور از زیردریایی های آلمانی بهره می برد. در ساخت ناوشکن نیروی دریایی کره جنوبی گام های بلندی را برداشته است اما رادار مورد استفاده در این سامانه ها سیستم معروف آمریکایی ایجیس است که بایستی از آمریکا تامین بشود.

استرالیا

اپرچه این کشور از نظر تقسیم بندی سیاسی در منطقه جنوب شرق آسیا قرار ندارد اما از نظر موقعیت جغرافیایی به کشورهای فوق قرابت زیادی دارد و سالهاست که برای روزآمد سازی ناوگان نظامی ، خصوصا بخش هوایی و زیردریایی خود تلاش می کند.

استرالیا در حال حاضر سفارشی برای بیش از 70 فروند F-35 به ارزش بیش از 13 میلیارد دلار به آمریکا داده است و منابع دفاعی معتقد هستند که در طول خدمت این جنگنده ها در استرالیا هزینه عملیاتی نگاه داشتن آنها در حدود 12 میلیارد دلار خواهد بود.


در بخش زیردریایی ها نیز بازار پر سودی در انتظار سازندگان زیردریایی می باشد. در حال حاضر ناوگان شش فروندی زیردریایی های کلاس Collins نیروی دریایی استرالیا به پایان عمر عملیاتی خود نزدیک شده و دولت استرالیا قصد دارد تا در طی پروژه ای به عنوان SEA 1000 این زیردریایی ها را جایگزین کند.

طرف آلمانی اعلام کرده است که می تواند 12 فروند زیردریایی آماده به رزم را در قراردادی به ارزش 20 میلیارد دلار به دولت استرالیا تحویل دهد. طرح پیشنهادی آلمانها زیردیایی Type 216 است. این زیردریایی برپایه زیریایی های تایپ 212 و 214 که در حال حاضر توسط آلمان تولید می شود ساخته شده و وزنی در حدود 4 هزار تن خواهد داشت.

طرف آلمانی اعلام کرده است که مراحل طراحی این زیردریایی 90 متری را به پایان برده و معتقد است که این طرح تمام نیازمندی های دولت استرالیا را نیز برطرف خواهد کرد. آلمانی ها همچنین اعلام کرده اند که هیچ مشکلی با انتقال تکنولوژی نداشته و می توانند تمام موارد مورد نیاز استرالیا را نیز به این کشور منتقل کنند.

اما نکته جالب و به نوعی آموزنده که بایستی به آن اشاره کرد این است که کشور چین که به عنوان دارنده بزرگترین ارتش جهان از آن یاد می شود و اکثر این کشورها آن را یک تهدید به حساب می آورند، تنها 4 درصد از نیازهای دفاعی خود را وارد می کند و اکثر سلاح های ارتش این کشور در چین تولید می شود.


در حقیقت چین متوجه شده است که تبدیل شدن به یک قدرت واقعی در دنیا از نظر نظامی نه داشتن ارتشی پر از تجهیزات مختلف از کشورهای گوناگون بلکه داشتن صنعتی خودکفا در این بخش است که نیازهای آن کشور را تامین کند.

همچنین در حالی که بسیاری از کشورها برای دریافت یک مدل جنگنده غیر پنهانکار و یا زیردیایی دیزل الکتریک ناچار به پرداخت میلیاردها دلار هستند چین به سرعت و با توان داخلی انواع جنگنده های پنهانکار و یا زیردریایی های اتمی را ساخته و وارد خدمت کرده است.