به گزارش مشرق، «آزموده شده را دوباره آزمودن خطاست». این جمله را خیلی راحت می‌توان درباره بازیکنی مثل جاسم کرار که همیشه در فوتبال ما حاشیه‌ساز بوده به کار برد. بازیکن عراقی که بیشتر از آنکه به فوتبال داخلی کمک کند به فکر درآمدزایی است. او یک مهاجر عراقی است که هیچ‌وقت نتوانسته خودش را با فرهنگ کشور ما وفق دهد و در هر برهه‌ای از زمان که در یک تیم لیگ برتری بازی کرده با حواشی زیادی روبه‌رو بوده. این بار نیز مشکل ممنوع‌الخروجی او بود و مشکلات شخصی او سبب شده گرفتاری جدیدی برای استقلال به وجود آید.
او خودش در این رابطه با رندی خاصی می‌گوید: قبلا مشکلات مالیاتی داشتم اما این مشکل بعد از مدتی حل شد. الان به تیم ملی عراق دعوت شده‌ام و می‌خواهم بروم اما به من می‌گویند نامه به دست ما نرسیده است. این در حالی است که نامه دعوت من به تیم ملی عراق وجود دارد ولی در باشگاه استقلال می‌گویند که نامه‌ای به دستشان نرسیده است. جالب است که بگویم من قبل از بازی با تراکتورسازی گفته بودم که باید به تیم ملی اضافه شوم اما الان به من می‌گویند تو از عمد کارت گرفته‌ای تا در داربی نباشی. چرا من باید این کار را کنم؟ به من گفته‌اند ماجدی گفته من باید جریمه شوم. من مشکلی با او ندارم ولی نمی‌دانم چرا باید این اتفاق بیفتد. حتی به من گفته‌اند ماجدی گفته کرار ممنوع‌الخروج است. این‌طور که نمی‌شود. اگر به تیم ملی عراق نروم مشکل بزرگی پیدا می‌کنم."
حالا واقعا می‌توان باور کرد که کرار به قصد در بازی استقلال و تراکتور کارت زرد دریافت نکرده؟ آیا او فوتبال ما و باشگاه‌هایی را که در این مدت در آنها بازی کرده به سخره گرفته است؟ شاید پیوستن کرار به استقلال برای برخی هواداران تیم آبی پایتخت خوشایند بود، از آن مهم‌تر کادر فنی استقلال را خوشحال کرد اما برای خیلی‌ها که فوتبال را فراتر از نتیجه و نتیجه‌گرایی می‌دانند بازگشت دوباره مرد عراقی همیشه عصبانی و همیشه بهانه‌جو چندان خوشایند نبود. امروز ثابت شده که این ناخوشایندی بابت غرض‌ورزی و تنگ‌نظری نسبت به نظر فنی مردان اهل فن استقلال نبوده است.
بله، درست است جاسم کرار، بازیکنی تکنیکی و فوتبال‌بلد است. او جنگ در میانه میدان را بلد است، بازی با توپ و کار با توپ را خوب آموخته و زیرکی را بلد است اما آنهایی که فوتبال را به او آموزش داده‌اند ظاهرا به او یاد نداده‌اند فوتبال همه چیزش بر پایه توپ و چرخش آن در زمین نمی‌چرخد. گاهی اخلاق هم لازم است. سیاهه بداخلاقی و کج‌خلقی‌های جاسم کرار در فوتبال ایران مربوط به این فصل نیست. نه‌تنها کرار بلکه اگر کمی هوشیار باشیم و دلمان به حال پول‌هایی که به پای بازیکنان عراقی ریخته شده بسوزد می‌بینیم که اصولا بازیکنان عراقی هرچند خوب و تکنیکی پا به این فوتبال گذاشته‌اند اما از نظر پایبندی به قراردادهایشان مشکلات زیادی را به وجود آورده‌اند.
هوارملا محمد، عبدالزهرا، سامال سعید، عمادرضا و... از همین دست بازیکنانی هستند که هیچگاه با روی خوش همکاری خود را با باشگاه‌هایشان قطع نکردند. از بی‌نظمی بابت حضور در تمرین گرفته تا خواسته‌های نامعقول هنگام برگزاری مسابقات از جمله مواردی است که باید درباره خصوصیات اخلاقی و شاید بهتر است بگوییم ذاتی بازیکنان عراقی اشاره کنیم. در این میان قصه جاسم کرار باز هم متفاوت‌تر از سایرین است.
جاسم کرار چه آن هنگام که پیراهن تراکتورسازی را برتن داشت و چه اکنون که برای بار دوم است پیراهن استقلال را برتن می‌کند امکان نداشته مشکلات ریز و درشت درست نکرده باشد اما عجیب اینجاست که چرا در تیم امیر قلعه‌نویی که معروف به این است که به هیچ بازیکنی باج نمی‌دهد این اتفاقات در حال رخ دادن است. شاید باید صحبت‌های مسعود معینی که یکی از مردان دانش‌آموخته مکتب استقلال است را بار دیگر با دقت بخوانیم. شاید بد نباشد امیر قلعه‌نویی که این روزها به نظر کمتر توصیه‌پذیر و مشورت‌پذیر شده یک بار این صحبت‌ها را در خلوت خود مرور کند. آیا امیر قلعه‌نویی مربی‌ای بود که با بازیکن بی‌اخلاق و بی‌تعهدی مثل کرار- هرچند تکنیکی- کنار بیاید؟ کرار از ابتدای حضورش در استقلال در فصل جاری چند بار اقدام به گرفتن مرخصی کرده است؟
مگر نه اینکه همین چندی قبل با اصرار بابت انجام امری مهم در عراق زیاد مرخصی گرفت ولی درست فردای روزی که پایش به عراق رسید در صفحه شخصی‌اش عکسی از خود به نمایش گذاشت در حال شکار! آیا کار واجب کرار در وسط فصل و حین تمرینات استقلال شکار بوده است؟ باشگاه استقلال بابت چنین مساله‌ای چه برخوردی با هافبک جنجالی خود انجام داد؟ آیا اعتماد کردن به بازیکنی که عقبه خوبی بابت این مسائل ندارد مدیریت است؟ او درست برای عاشورا هم چنین ترفندی زد و به اسم ادای نذر راهی کربلا شد. باشگاه استقلال آیا به سایر بازیکنان خود هم چنین اجازه‌ای می‌داد که بابت ادای نذر تهران را ترک کنند؟ محال است کرار در تیم ایرانی باشد و درست در جریان مسابقات بحث جدایی وی و مذاکراتش با تیم‌های دیگر مطرح نشود. این شایعات نشأت گرفته از چیست؟ این لجام‌گسیختگی اخلاقی چه زمانی باید مدیریت شود و اینک کار به جایی رسیده که باید بابت کارت زردی که این بازیکن مقابل تراکتورسازی گرفته به شک بیفتیم و البته جای شک هم دارد! بازیکنی که به‌راحتی و بدون دلیل عصبی می‌شود و دعوای ساختگی با بازیکن حریف راه می‌اندازد تا هم جنگ روانی را ببازند و هم بازنده باشند بابت از دست دادن یک مهره کلیدی در داربی چه جای ساختن و تحمل کردن دارد؟
بدتر اینکه او همان شب به مربیان خود می‌گوید برای حضور در اردوی تیم ملی کشورش می‌خواهد به عراق برود و وقتی با ممانعت مربیان روبه‌رو می‌شود تهدید به ترک اردو می‌کند. اگر نام این اتفاق بازیکن‌سالاری نیست پس چیست؟ به هر صورت جاسم کرار و امثال او وصله‌های ناجور فوتبال ایران هستند که باید هرچه سریع‌تر به دیار خود کوچ کنند.
منبع: روزنامه وطن امروز
حالا واقعا می‌توان باور کرد که کرار به قصد در بازی استقلال و تراکتور کارت زرد دریافت نکرده؟ آیا او فوتبال ما و باشگاه‌هایی را که در این مدت در آنها بازی کرده به سخره گرفته است؟ شاید پیوستن کرار به استقلال برای برخی هواداران تیم آبی پایتخت خوشایند بود، از آن مهم‌تر کادر فنی استقلال را خوشحال کرد اما برای خیلی‌ها که فوتبال را فراتر از نتیجه و نتیجه‌گرایی می‌دانند بازگشت دوباره مرد عراقی همیشه عصبانی و همیشه بهانه‌جو چندان خوشایند نبود. امروز ثابت شده که این ناخوشایندی بابت غرض‌ورزی و تنگ‌نظری نسبت به نظر فنی مردان اهل فن استقلال نبوده است.
بله، درست است جاسم کرار، بازیکنی تکنیکی و فوتبال‌بلد است. او جنگ در میانه میدان را بلد است، بازی با توپ و کار با توپ را خوب آموخته و زیرکی را بلد است اما آنهایی که فوتبال را به او آموزش داده‌اند ظاهرا به او یاد نداده‌اند فوتبال همه چیزش بر پایه توپ و چرخش آن در زمین نمی‌چرخد. گاهی اخلاق هم لازم است. سیاهه بداخلاقی و کج‌خلقی‌های جاسم کرار در فوتبال ایران مربوط به این فصل نیست. نه‌تنها کرار بلکه اگر کمی هوشیار باشیم و دلمان به حال پول‌هایی که به پای بازیکنان عراقی ریخته شده بسوزد می‌بینیم که اصولا بازیکنان عراقی هرچند خوب و تکنیکی پا به این فوتبال گذاشته‌اند اما از نظر پایبندی به قراردادهایشان مشکلات زیادی را به وجود آورده‌اند.
هوارملا محمد، عبدالزهرا، سامال سعید، عمادرضا و... از همین دست بازیکنانی هستند که هیچگاه با روی خوش همکاری خود را با باشگاه‌هایشان قطع نکردند. از بی‌نظمی بابت حضور در تمرین گرفته تا خواسته‌های نامعقول هنگام برگزاری مسابقات از جمله مواردی است که باید درباره خصوصیات اخلاقی و شاید بهتر است بگوییم ذاتی بازیکنان عراقی اشاره کنیم. در این میان قصه جاسم کرار باز هم متفاوت‌تر از سایرین است.
جاسم کرار چه آن هنگام که پیراهن تراکتورسازی را برتن داشت و چه اکنون که برای بار دوم است پیراهن استقلال را برتن می‌کند امکان نداشته مشکلات ریز و درشت درست نکرده باشد اما عجیب اینجاست که چرا در تیم امیر قلعه‌نویی که معروف به این است که به هیچ بازیکنی باج نمی‌دهد این اتفاقات در حال رخ دادن است. شاید باید صحبت‌های مسعود معینی که یکی از مردان دانش‌آموخته مکتب استقلال است را بار دیگر با دقت بخوانیم. شاید بد نباشد امیر قلعه‌نویی که این روزها به نظر کمتر توصیه‌پذیر و مشورت‌پذیر شده یک بار این صحبت‌ها را در خلوت خود مرور کند. آیا امیر قلعه‌نویی مربی‌ای بود که با بازیکن بی‌اخلاق و بی‌تعهدی مثل کرار- هرچند تکنیکی- کنار بیاید؟ کرار از ابتدای حضورش در استقلال در فصل جاری چند بار اقدام به گرفتن مرخصی کرده است؟
مگر نه اینکه همین چندی قبل با اصرار بابت انجام امری مهم در عراق زیاد مرخصی گرفت ولی درست فردای روزی که پایش به عراق رسید در صفحه شخصی‌اش عکسی از خود به نمایش گذاشت در حال شکار! آیا کار واجب کرار در وسط فصل و حین تمرینات استقلال شکار بوده است؟ باشگاه استقلال بابت چنین مساله‌ای چه برخوردی با هافبک جنجالی خود انجام داد؟ آیا اعتماد کردن به بازیکنی که عقبه خوبی بابت این مسائل ندارد مدیریت است؟ او درست برای عاشورا هم چنین ترفندی زد و به اسم ادای نذر راهی کربلا شد. باشگاه استقلال آیا به سایر بازیکنان خود هم چنین اجازه‌ای می‌داد که بابت ادای نذر تهران را ترک کنند؟ محال است کرار در تیم ایرانی باشد و درست در جریان مسابقات بحث جدایی وی و مذاکراتش با تیم‌های دیگر مطرح نشود. این شایعات نشأت گرفته از چیست؟ این لجام‌گسیختگی اخلاقی چه زمانی باید مدیریت شود و اینک کار به جایی رسیده که باید بابت کارت زردی که این بازیکن مقابل تراکتورسازی گرفته به شک بیفتیم و البته جای شک هم دارد! بازیکنی که به‌راحتی و بدون دلیل عصبی می‌شود و دعوای ساختگی با بازیکن حریف راه می‌اندازد تا هم جنگ روانی را ببازند و هم بازنده باشند بابت از دست دادن یک مهره کلیدی در داربی چه جای ساختن و تحمل کردن دارد؟
بدتر اینکه او همان شب به مربیان خود می‌گوید برای حضور در اردوی تیم ملی کشورش می‌خواهد به عراق برود و وقتی با ممانعت مربیان روبه‌رو می‌شود تهدید به ترک اردو می‌کند. اگر نام این اتفاق بازیکن‌سالاری نیست پس چیست؟ به هر صورت جاسم کرار و امثال او وصله‌های ناجور فوتبال ایران هستند که باید هرچه سریع‌تر به دیار خود کوچ کنند.
منبع: روزنامه وطن امروز