به گزارش مشرق، لیگ برتر بسکتبال روز گذشته هفته سوم خود را پشت سر گذاشت و طبق معمول سه تیم مدعی قهرمانی حریفان خود را در سه هفته گذشته با اختلاف‌های زیادی شکست دادند.
لیگ امسال طبق پیش بینی‌ها جذابیتی برای هیچ کس ندارد. همه از پایین بودن کیفیت و نبود انگیزه صحبت می‌کنند. در سال‌های گذشته تماشاگر چندانی برای تماشای بازی‌ها در سالن حضور پیدا نمی‌کرد و امسال این وضعیت بدتر شده است.
بازی‌های سه هفته گذشته چنگی به دل نزده است و این را می‌شود از صحبت های کارشناسان فهمید. هدف از حضور برخی تیم‌ها مشخص نیست و تنها آمده‌اند که نامی در بسکتبال داشته باشند. البته همین را هم در وانفسای کمبود تیم باید غنیمت دانست. از لیگی که صعود و سقوط در آن بی معنی باشد و مدعیان آن قبل از آغاز لیگ مشخص باشند، چه انتظاری می‌توان داشت که برای علاقمندان جذابیت ایجاد کند؟
روز گذشته در هفته سوم بازی تیم های مهرام و شهرداری گرگان برگزار شد. پس از دو هفته پخش مستقیم تلویزیونی هم وجود داشت، اما نکته تاسف بار اینکه حتی یک تابلوی تبلیغاتی هم در سالن وجود داشت. اینها نشانه چیست؟ همیشه حضور تلویزیون در مسابقات ورزشی اسپانسرها و تبلیغات را به همراه داشته است، اما در بسکتبال این اتفاق نیفتاده است. آیا غیر از این است که لیگ بسکتبال با وجود پخش مستقیم هم جذابیتی برای اسپانسرها ندارد؟
وقتی اختلاف بازی در پایان بین دو تیم 30 امتیاز باشد چه جذابیتی برای هواداران می‌تواند داشته باشد. پتروشیمی بندرامام در دربی ماهشهر همشهری اش صنایع پتروشیمی را با 60 امتیاز اختلاف شکست می‌دهد و ...
وقتی اسپانسری حاضر نمی‌شود با وجود پخش مستقیم در بسکتبال سرمایه گذاری و تبلیغات کند یعنی مسئولان فدراسیون به بیراهه رفته‌اند. خیلی از رشته های دیگر آرزوی یک دقیقه پخش مستقیم تلویزیونی را دارند و آن وقت بسکتبال با وجود فراهم شدن این شرایط نمی‌تواند برای خود درآمدزایی کند.
به هرحال سال آینده بسکتبال ایران مسابقات مهم جام ملت‌ها را پیش رو دارد و لیگ بسکتبال باید به سرعت کیفیتش بالا برود. شاید پایان جام ملی و آغاز جام حرفه‌ای با حضور بازیکنان خارجی این مشکل را برطرف کند.
لیگ امسال طبق پیش بینی‌ها جذابیتی برای هیچ کس ندارد. همه از پایین بودن کیفیت و نبود انگیزه صحبت می‌کنند. در سال‌های گذشته تماشاگر چندانی برای تماشای بازی‌ها در سالن حضور پیدا نمی‌کرد و امسال این وضعیت بدتر شده است.
بازی‌های سه هفته گذشته چنگی به دل نزده است و این را می‌شود از صحبت های کارشناسان فهمید. هدف از حضور برخی تیم‌ها مشخص نیست و تنها آمده‌اند که نامی در بسکتبال داشته باشند. البته همین را هم در وانفسای کمبود تیم باید غنیمت دانست. از لیگی که صعود و سقوط در آن بی معنی باشد و مدعیان آن قبل از آغاز لیگ مشخص باشند، چه انتظاری می‌توان داشت که برای علاقمندان جذابیت ایجاد کند؟
روز گذشته در هفته سوم بازی تیم های مهرام و شهرداری گرگان برگزار شد. پس از دو هفته پخش مستقیم تلویزیونی هم وجود داشت، اما نکته تاسف بار اینکه حتی یک تابلوی تبلیغاتی هم در سالن وجود داشت. اینها نشانه چیست؟ همیشه حضور تلویزیون در مسابقات ورزشی اسپانسرها و تبلیغات را به همراه داشته است، اما در بسکتبال این اتفاق نیفتاده است. آیا غیر از این است که لیگ بسکتبال با وجود پخش مستقیم هم جذابیتی برای اسپانسرها ندارد؟
وقتی اختلاف بازی در پایان بین دو تیم 30 امتیاز باشد چه جذابیتی برای هواداران می‌تواند داشته باشد. پتروشیمی بندرامام در دربی ماهشهر همشهری اش صنایع پتروشیمی را با 60 امتیاز اختلاف شکست می‌دهد و ...
وقتی اسپانسری حاضر نمی‌شود با وجود پخش مستقیم در بسکتبال سرمایه گذاری و تبلیغات کند یعنی مسئولان فدراسیون به بیراهه رفته‌اند. خیلی از رشته های دیگر آرزوی یک دقیقه پخش مستقیم تلویزیونی را دارند و آن وقت بسکتبال با وجود فراهم شدن این شرایط نمی‌تواند برای خود درآمدزایی کند.
به هرحال سال آینده بسکتبال ایران مسابقات مهم جام ملت‌ها را پیش رو دارد و لیگ بسکتبال باید به سرعت کیفیتش بالا برود. شاید پایان جام ملی و آغاز جام حرفه‌ای با حضور بازیکنان خارجی این مشکل را برطرف کند.