فعالان حقوق بشری همانند نبیل رجب و عبدالهادی الخواجه به زندان افکنده شدند؛ کوچکترین انتقاد کافی بود که تا فعالان زندانی و در معرض شکنجه قرار گیرند.زینب الخواجه به اتهام ناسزاگویی و ضرب و شتم پلیس زندانی شد.

مدتی بعد کمیته حقیقت یاب که ریاست آن را حقوقدان بین المللی محمود شریف بسیونی برعهده داشت از سوی شاه بحرین تشکیل شد و آن را کمیسیون بسیونی نامیدند. این کمیته حقایق بسیاری را عنوان کرد که رژیم را محکوم می کندو گستردگی موارد نقض حقوق مردم معترض را از 14 فوریه 2011 به بعد مطرح می کند. رژیم تمام امکانات را در اختیار این کمیسیون قرار داد تا از عملکرد کمیسیون استفاده تبلیغاتی کند.

بر اساس واقعیتهای عنوان شده در این گزارش، کمیسیون توصیه هایی را به رژیم بحرین ارائه کرد که در حقیقت رفتار آن را در برابر تظاهر کنندگان و انقلابیون رسوا می کند و در عین حال خواستار اتخاذ اقدامات سیاسی برای حل بحران سیاسی این کشور به جای دست زدن به راه حلهای امنیتی که به از دست رفتن جان و مال مردم انجامیده است، شد .

رژیم بحرین توجهی به توصیه کمیته حقیقت یاب نکرد.شکنجه و نقض حقوق زندانیان سیاسی و دیگر مخالفان ادامه یافت.نظامیان رژیم با همه سلاح های ممنوعه از جمله گلوله ساچمه ای به مردم حمله کرد، از گازهای خفه کننده به طور گسترده استفاده کرد و برخی بر اثر استنشاق این گاز شهید شدند،نظامیان آل خلیفه در نیمه های شب به منازل مردم حمله می کنند و حریم خصوصی و خانوادگی را رعایت نمی کنند.

جمعیت ها و گروههای سیاسی یا منحل شده اند یا تحت فشار فراوان قرار دارند.تعدی به نمادها و چهره های شاخص انقلاب مردم بحرین ادامه دارد که از جمله می توان به تعدی به شیخ علی سلمان دبیر جمعیت الوفاق و شیخ عیسی قاسم اشاره کرد.

در جدیدترین گستاخی نظامیان رژیم آل خلیفه در اقدامی تحریک آمیز به منزل آیت الله شیخ عیسی قاسم یورش برده و خسارتهایی را به منزل وی وارد کردند.

این نظامیان که هنگام حمله نقاب به چهره داشتند علاوه بر ارعاب زنان و کودکان، خسارتهایی را به وسایل این منزل وارد کردند. نظامیان مسلح پس از حمله به منزل رئیس شورای اسلامی علمای بحرین، زنان و کودکان را در یک اتاق حبس کرده و به تخریب لوازم منزل پرداختند.

.

آیت الله شیخ عیسی قاسم هنگام یورش این نظامیان مسلح در منزل حضور نداشت.

پس از این واقعه آیت الله عیسی قاسم برای اقامه نماز جمعه در مسجد امام صادق (ع) در منطقه الدراز، حضور پیدا کرد و در سخنانی سران رژیم آل خلیفه را مورد انتقاد قرار داد.

وی با مطرح کردن سؤالات چالشی خطاب به حمد بن عیسی آل خلیفه پادشاه بحرین، گفت: چه کسی حق تعیین سرنوشت ملت را در اختیار دارد؛ تو یا ملت؟ در سایه دموکراسی ادعایی تان، چه کسی منبع مشروعیت و قدرت است؛ تو یا مردم؟ ملت بحرین چه خواسته ای جز به رسمیت شناختن حق آنها در زمینه منبع مشروعیت بودن، حق تعیین سرنوشت و عملی کردن اراده آن از شما درخواست کرده است؟در صورتی که نظام نسبت به خودش انصاف پیشه کند، به ظلم خود و مظلومیت ملت و ضرورت دادن حق آنها اعتراف خواهد کرد.

پس از اقامه نماز جمعه نیز این کشور صحنه راهپیمایی دهها هزار نفری مردم در محکومیت حمله نیروهای نظامی به منزل شیخ عیسی قاسم بود.تظاهرکنندگان با حمل عکس شیخ عیسی قاسم و پرچم بحرین، سیاستهای سرکوبگرانه رژیم آل خلیفه را محکوم کردند.

حمله به منزل آیت الله عیسی قاسم واکنش های مختلفی را به دنبال داشت.حزب الله لبنان با صدور بیانیه ای ضمن محکوم کردن سکوت کشورهای عربی و اسلامی خواست که مانع ادامه توهین به رهبران دینی و زنان و کودکان بحرینی شوند و در راستای تحقق خواسته های ملت بحرین تلاش کنند. حزب الله اعلام کرد: این یورش یک تجاوز آشکار و از بین بردن ارزش ها و حرمت های دینی و توهین به شخصیت های مذهبی به شمار می رود.

هزاران نفر از مردم نجف اشرف نیز در اعتراض به حمله مزدوران رژیم آل خلیفه به منزل آیت الله شیخ عیسی قاسم، تظاهرات کردند این تظاهرات پس از برگزاری نماز جمعه، از مسجد کوفه آغاز شد و راهپیمایان با سر دادن شعارهایی، اقدامات سرکوبگرانه رژیم بحرین و حمله شبانه تفنگداران آل خلیفه به منزل روحانی بزرگ بحرینی را به شدت محکوم کردند.

 جمعیت وفاق بحرین سران رژیم آل خلیفه را مسؤول کامل این اقدام خطرناک بر شمرد و تأکید کرد، این اقدام بیانگر حجم ماجراجویی‌ها و جرایم دیوانه وار این رژیم است که به بالاترین حدود خود رسیده است.

 20 نهاد حقوقی با انتشار بیانیه ای مشترک حمله نظامیان آل خلیفه به منزل "آیت الله عیسی قاسم" عالم برجسته و رهبر شیعیان بحرین را محکوم کردند.در این بیانیه تاکید شده که هتک حرمت و حمله به منزل آیت الله عیسی قاسم طبق قصد قبلی و با نیت تحریک و آزار  مردم صورت گرفته است.در این بیانیه همچنین اشاره شده است که رژیم آل خلیفه همواره با اتخاذ سیاستهای انتقامجویانه و سرکوبگرانه قصد ارعاب مخالفان این رژیم را داشته است.

شیخ ماهر حمود از علمای لبنانی این حمله را محکوم کرد و آن را با ساده ترین معیارهای حقوق بشری در تضاد دانست.مقتدی صدر رهبر جریان صدر از طرفداران خود خواست که جمعه بعد در حمایت از آیت الله عیسی قاسم تظاهرات برگزار کنند.

مردم بحرین نیز همچنان در اعتراض به این اقدام رژیم آل خلیفه با برگزاری تظاهرات مراتب اعتراض خود را نشان می دهند.همچنین بسیاری دیگر از شخصیت های دینی و جمعیت های حقوق بشری و سیاسی به این اقدام رژیم بحرین اعتراض کردند.

اما چرا به منزل آیت الله عیسی قاسم تعدی شد و ارتباط آن با انتخابات پارلمانی نمایشی در بحرین چه بود؟

به اعتقاد بسیاری از ناظران سیاسی بحرینی و کسانی که از ماهیت رژیم بحرین اطلاع دارند احتمال واکنش رژیم به اقدام مردم و مخالفان در تحریم انتخابات پارلمانی وجود داشت و هنگامی که مردم انتخابات پارلمانی و شهرداری در روز22 نوامبر را تحریم کردند انتظار واکنش رژیم می رفت، اما اینکه واکنش نظام با تعدی به منزل شخصیت برجسته مخالفان بحرینی همراه باشد کمی دور از انتظار بود به ویژه اینکه آیت الله عیسی قاسم شخصیت فرا ملی محسوب می شد.

مخالفت هفتاد درصد از ملت بحرین با مشارکت در انتخابات نمایشی و فرمایشی ضربه مهلکی بود که مردم به شکل متمدانه به آل خلیفه زدند به ویژه اینکه رژیم همه ادوات و ابزار خود برای کشاندن مردم به پای صندوقها را به کار گرفته بود. رژیم از تحریم انتخابات خشمگین شد و در اقدامی جنون وار به منزل آیت الله عیسی قاسم یورش برد و به تخریب لوازم منزل و ایجاد رعب و وحشت در میان زنان و کودکان پرداخت.

این اقدام نشان داد رژیم بحرین همچنان بر سیاستهای امنیتی بی ثمر خود در برابر انقلابیون ادامه می دهد و این سیاست جز فاجعه برای بحرین و مردم آن نتیجه دیگری به دنبال نداشته است.

بدون شک دعوت عیسی قاسم از مردم بحرین برای تحریم انتخابات نقش برجسته ای در شکست این انتخابات داشت و این اقدام سبب انتقام گیری رژیم از عیسی قاسم شد.

اهداف رژیم از تعدی به آیت الله عیسی قاسم را می توان اینگونه برشمرد؛نخست، ترساندن و ارعاب چهره های برجسته دینی ملی به ویژه پس از مشخص شدن حجم تاثیر این شخصیت ها بر روند سیاسی مخصوصا تحریم انتخابات شکست خورده رژیم؛

دوم، تحریک مردم بحرین که مسالمت آمیز بودن قیام آنها همه جهانیان را شگفت زده کرده است برای خارج شدن از روند مسالمت آمیز و کشاندن آنها به رویارویی با نظامیان؛

سوم، تبدیل اختلافات سیاسی به اختلافات طایفه ای از طریق حمله به شخصیت های مطرح و شعائر شیعیان؛

چهارم، شعله ور کردن فتنه طایفه ای با هدف پنهان شدن در پشت آن و سرپوش گذاشتن بر رسوایی انتخابات؛

اما نکته قابل توجه این است که در دور دوم انتخابات پارلمانی در حالی که بسیاری از ناظران انتخابات به حضور ضعیف در این انتخابات و عدم استقبال از آن اشاره کرده بودند اما رژیم اصرار دارد که میزان مشارکت را فراتر از واقعیتها اعلام کند.