گروه جنگ نرم مشرق- شبکه پرس تی.وی گزارش مستندی از جاسوسی دولت انگلستان از مسلمانان منتشر کرده است. متن زیر، خلاصه گزارش مستند پرس تی.وی است:

دولت انگلستان از طریق پلیس مخفی و نیروهای امنیتی به طور گسترده اقدام به جاسوسی از مساجد، جوامع و خانه‌های مسلمانان می‌کند. در چارچوب این برنامه‌ها، فشارهای فراوانی به مسلمانان انگلیسی وارد آمده که در این گزارش به چند نمونه اشاره می‌شود.

شهیب شر Shaheeb Sher از مسئولان مرکز حقوق بشر مانینگهام Manningham Human Rights Center درباره نحوه عملکرد ماموران مخفی انگلستان علیه مسلمانان می‌گوید: این فشارها همیشه برای کسب اطلاعات است. همچنین از دستگاه‌های شنود نیز در مساجد و سایر اماکن مذهبی استفاده می‌شود.

در ادامه گزارش، ماجرای یک خانواده مسلمان شرح داده می‌شود که مورد هجمه نیروهای مخفی انگلیسی قرار گرفته‌اند. این ماموران مخفی ابتدا خود را به عنوان مسلمان جا زده و با این خانواده رابطه دوستی می‌ریزند و در نهایت پس از یک سال تحقیق و بازجویی، پدر خانواده مسلمان را به بهانه حمایت از تروریسم به زندان انداخته می‌شود.

منیر فاروقی (پدر خانواده) یکی از قربانیان جاسوسی‌های دولت انگلیس از مسلمانان است. فاروقی در سال 2011 به اتهام حمایت از تروریسم به 18 سال زندان محکوم شد. او متهم شده بود که به دنبال جذب نیرو برای مبارزه با سربازان انگلیسی در افغانستان بوده است.

ماموران امنیتی انگلستان ابتدا با جا زدن خود به عنوان مسلمان، با فاروقی طرح دوستی ریخته و به مدت یک سال به خانه وی رفت و آمد می‌کردند. آنها در تمامی این دوران، اقدام به شنود و ضبط فیلم از رفتارها و اظهارات خانواده فاروق می‌کردند.

زلیخا فاروقی دختر منیر فاروقی درباره شخصیت پدرش اظهار می‌دارد: او به تبلیغ اسلام و دعوت غیرمسلمانان علاقه داشت و همیشه درباره اسلام با آنان سخن می‌گفت. او تا آنجا که می‌توانست به غیرمسلمانان کمک می‌کرد و بیشتر اوقات فراغت خود را به نشر مطالب اسلامی، ترجمه قرآن به انگلیسی و کمک به سایر افراد می‌گذراند.

هریس فاروقی پسر منیر فاروقی نیز می‌گوید: پدرم برای کمک به دیگران حتی افراد غیرخانواده و غیرمسلمانان هر کاری می‌کرد و مسیرهای طولانی را تحمل می‌کرد. منظورم این است که با استفاده از خوش‌قلبی او علیهش پاپوش درست کردند.

منیر فاروقی به مدت 10 سال در کیوسکش در یکی از خیابان‌های منچستر اقدام به تبلیغ اسلام می‌کرد و تخمین زده می‌شود که او طی این 10 سال، تقریبا هر هفته یک نفر را به اسلام جذب می‌کرد.

پسر فاروقی در این باره توضیح می‌دهد: در کنار کیوسک پدرم سه چهار نیمکت بود که مسلمانان و غیرمسلمانان آنجا جمع می‌شدند و متون و کتبی که او تهیه کرده بود را مطالعه می‌کردند. این روال، به هیچ وجه مخفی نبود و کاملا هم آشکار بود. فحوای سخنان پدرم، تبلیغ اسلام و موعظه‌ای دینی بود که هیچ ربطی به تروریسم نداشت.

وی درباره چگونگی عملیات جاسوسی دولت انگلستان هم می‌گوید: دو مامور امنیتی ابتدا با ادعای این که علاقمندند با اسلام آشنا شوند به کیوسک می‌آمدند و طی یکی دو ماه پس از چند بار رفت و آمد به منزل ما، ادعا کردند که می‌خواهند به اسلام ایمان بیاورند. یکی از آنها در خانه ما مسلمان شد و دیگری در مسجد محل. بدین ترتیب، اعتماد میان ما افزایش یافت.

زلیخا فاروقی دختر منیر نیز در این باره توضیح می دهد: آن دو به تدریج وارد زندگی خصوصی ما شدند. هرچند من از این موضوع، ناراضی بودم اما نسبت به این که آنها ماموران مخفی باشند، حدس هایی می زدیم. سرانجام فیلمی از پدرم به دست آوردند که در آن، او درباره جهاد علیه نیروهای انگلیسی در افغانستان سخن می گوید و همین اظهارات، بهانه به دست دولت انگلیس داد تا پدرم را زندانی کنند.

در فیلم مورد اشاره دختر منیر فاروقی، وی در حال گفتن این جمله است: جهاد فقط به میدان رفتن و جان خود را از دست دادن نیست. اگر ما واقعا عزم رفتن داریم باید هر کدام سی چهل نفر را نیز با خود راهی کنیم.

خانواده فاروقی معتقدند او قربانی یک توطئه شده است.

زلیخا فاروقی می‌گوید: خواهرم 5 ساله بود که پدرش توسط ماموران مخفی ربوده شدند و دوره زندگی سخت ما آغاز شد.

هریس فاروقی پسر منیر فاروق نیز اظهار می‌دارد: من فکر می‌کنم این که انسان به دروغ وانمود کند که مسلمان یا پیرو هر دین دیگری است، کار نادرستی است. این نه تنها جنایت علیه یک شخص بلکه جنایت علیه خداوند است.

دختر فاروقی از موج ترس و بی‌اعتمادی در خانواده‌اش پس از این ماجرا خبر می‌دهد و می‌گوید: ما به شدت احساس بی‌اعتمادی و نااطمینانی می‌کنیم. حتی من نسبت به شوهرم که یک انگلیسی تازه مسلمان بود هم دچار شک و تردید شده بودم که نکند او هم یک مامور مخفی باشد.

لازم به یادآوری است فاروقی پس از 4 ماه محاکمه در دادگاهی در منچستر به جرم تلاش برای فراهم کردن کارهای تروریستی، تشویق به قتل و نشر مطالب تروریستی، محکوم شد. دادگاه، او را فردی خطرناک، افراطی و بنیادگرا با عزم مبارزه در خارج خواند. اما محکومیت فاروقی، پایان ماجرا نبود بلکه پلیس انگلستان به دنبال مصادره خانه فاروق هم هست زیرا جرائم او در این خانه صورت گرفته است!

گروه‌های حقوق بشری معتقدند حکمی که برای فاروقی بریده شده، مجازات دسته جمعی یک خانواده بیگناه است.

ظلمی که علیه خانواده فاروقی رفته است، بخشی از سیاست‌هایی است که دولت انگلستان پس از حادثه 11 سپتامبر 2011 اتخاذ کرد. لندن از این می‌ترسید که اسلامگراهای افراطی، توطئه‌ای مشابه 11 سپتامبر را در خاک انگلستان مرتکب شوند، به همین دلیل خارجی‌های مقیم انگلستان و خارجی‌هایی که شهروند این کشور شده بودند به شدت تحت نظر قرار گرفتند و بسیاری از آنها بدون هیچ جرم و اتهام یا دادگاهی، بازداشت شده و برای مدت‌های نامعلوم به حبس انداخته شدند. بسیاری از آنها هم بدون هیچ جرمی، از انگلستان اخراج شدند.

پس از حادثه بمب‌گذاری جولای 2005 در لندن، شرایط سخت‌تر هم شد و انگلیس قوانین سرسختانه جدید مبارزه با تروریسم را به تصویب رساند که طبق آنها دست پلیس برای دستگیری مظنونان تروریستی بسیار باز شد.

به عنوان مثال دانشجویی به نام رضوان صابر در سال 2008 با گرای مسئولان دانشگاه و به جرم خواندن یک متن دستورالعمل مربوط به القاعده از سوی پلیس بازداشت شد. اما بعدا مشخص شد که متن مذکور صرفا مربوط به تحقیق دکترای او بوده است.

برآورد می‌شود حداقل 8 هزار مسلمان انگلیسی خصوصا دانش آموزان و دانشجویان تحت جاسوسی دستگاه‌های امنیتی این کشور باشند. فعالیت‌های اینترنتی مسلمانان انگلیسی به شدت تحت کنترل است.

در سال 2010 صدها دوربین امنیتی در مناطقی از شهر بیرمنگام که اکثر جمعیت آنها مسلمانان است، نصب شد.

وقتی نسبت به این اقدام پلیس، اعتراض‌هایی شد، مسئولان پلیس به دروغ ادعا کردند که این دوربین‌ها بخشی از یک طرح بزرگ برای کنترل ترافیک و رفتارهای خلاف اجتماعی است. اما بعدا مشخص شد که بودجه نصب این دوربین‌ها از صندوق مبارزه با تروریسم تامین شد و هدف از این اقدام، فقط جاسوسی از جامعه مسلمانان انگلستان است و نه کنترل ترافیک. با افزایش اعتراض‌ها در نهایت پلیس مجبور شد دوربین‌ها را جمع‌آوری کند؛ با این حال این ماجرا خاطره تلخی برای مسلمانان باقی گذاشت و آنها هنوز هم معتقدند تحت جاسوسی دولت انگلیس هستند.