به گزارش مشرق، النشره نوشت: از 10 سال پیش تاکنون جریان 14 مارس در لبنان هیچ موفقیت قابل ذکری در عرصه سیاسی نداشته است. این گروه از زمان خروج ارتش سوریه از لبنان تحت فشارهای بین‌المللی و حضور رفیق الحریری در نخست‌وزیری هیچ‌یک از اهدافی که به هواداران خود وعده داده بود را محقق نکرده است.
آرمان‌های انقلاب برنج که مردم برای تحقق آنها به میدان آزادی وارد شدند کاملاً از بین رفته و دیگر کسی به آنها اعتقاد ندارد. در 10 سال گذشته دست کم 9 شکست گریبان 14 مارس را گرفته و هر شکست واکنش‌هایی را به دنبال داشت که باعث ایجاد شوک در میان حامیان سرخورده 14 مارس شده است.
1- شکست اول 14 مارس در مورد امیل لحود رئیس جمهور اسبق لبنان بود، با وجود اینکه برخی قدرت‌های جهانی با برکناری وی موافق بودند ، اما 14 مارس نتوانست این هدف را محقق ساخته و لحود تا روز آخر منصب ریاست جمهوری‌اش در کاخ رئیس جمهور حضور داشت.
2- ائتلاف 4 جانبه‌ای که آنها تشکیل دادند، نتوانست در برابر ائتلاف‌های جریان مخالف و رویکردهای سیاسی آنها مقاومت کند و دو مرتبه شکست خورد. بار اول در میزان محبوبیت مردمی و بار دوم در تعداد نمایندگان پارلمان.
3- انتخاب رئیس جمهور وابسته به تیم انقلاب برنج همواره آرزوی کسانی بود که به دنبال خارج کردن دولت سوریه از لبنان بودند. در آن زمان 14 مارس اعلام کرد که برای جلوگیری از تکرار تجربه ریاست جمهوری امیل لحود مانع از رسیدن هر فرد نظامی به این منصب خواهد شد، اما این جریان در نهایت نتوانست مانع از رسیدن میشل سلیمان فرمانده سابق ارتش به کاندیداتوری توافقی برای جایگزینی امیل لحود شود.
4- اشتباهی که این جریان در روز 5 می انجام داد، باعث ایجاد حوادث هفتم می شد و این حوادث عامل اساسی در تغییر رویکردهای ولید جنبلاط رئیس گفتمان دموکراتیک لبنان گردید، چرا که وی به این نتیجه رسید که با وجود حمایت‌های بین‌المللی از تلاش برای رویارویی با 8 مارس، مقاومت در برابر این جریان غیرممکن است.
5- انتخاب مجدد نبیه بری برای ریاست مجلس نمایندگان. در حالی که جریان 14 مارس قدرت به تعطیلی کشاندن انتخاب رئیس جمهور یا تلاش برای روی کار آمدن رئیس جمهور توافقی را داشت، اما این کار را انجام نداد.
6- تلاش حریری برای معامله برخی دستاوردهای سیاسی در داخل لبنان و دادگاه بین‌المللی ویژه ترور رفیق حریری با میانجگری قطر به سرخوردگی افکار عمومی 14 مارس منجر شد.
7- دیدار سعد حریری و باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا و هم‌زمانی این دیدار با اعلام استعفای وزرای 8 مارس بعلاوه عدنان السید حسین وزیر مشاور که منجر به سقوط کابینه حریری شد. وی در حالی که با سمت نخست‌وزیری این دیدار را آغاز کرده بود، در پایان دیدار نخست‌وزیر سابق لقب داشت.
8- عقب‌نشینی ولید حنبلاط رئیس حزب گفتمان دموکراتیک از تیم 14 مارس و مواضع میانی وی در کنار نجیب میقاتی نخست‌وزیر سابق به تضعیف بیش از پیش 14 مارس منجر شد و این‌گونه نشان داد که موتور محرک اولیه این جریان همان جنبلاط بوده است.
9- دعوت برای حمله مردم به کاخ نخست‌وزیری در ابراز خشم از برخی اقدامات از دیگر اشتباهات 14 مارس بود. این اشتباهات باعث شد 14 مارس هویت خود را از دست بدهد. علاوه بر اینکه ترورهایی نیز در سطح سران این جریان صورت گرفت و چیزی که حامیان 14 مارس را ناراحت می‌کرد، این بود که خون این افراد به هدر رفت و آرمان‌های آنها محقق نشد.
آرمان‌های انقلاب برنج که مردم برای تحقق آنها به میدان آزادی وارد شدند کاملاً از بین رفته و دیگر کسی به آنها اعتقاد ندارد. در 10 سال گذشته دست کم 9 شکست گریبان 14 مارس را گرفته و هر شکست واکنش‌هایی را به دنبال داشت که باعث ایجاد شوک در میان حامیان سرخورده 14 مارس شده است.
1- شکست اول 14 مارس در مورد امیل لحود رئیس جمهور اسبق لبنان بود، با وجود اینکه برخی قدرت‌های جهانی با برکناری وی موافق بودند ، اما 14 مارس نتوانست این هدف را محقق ساخته و لحود تا روز آخر منصب ریاست جمهوری‌اش در کاخ رئیس جمهور حضور داشت.
2- ائتلاف 4 جانبه‌ای که آنها تشکیل دادند، نتوانست در برابر ائتلاف‌های جریان مخالف و رویکردهای سیاسی آنها مقاومت کند و دو مرتبه شکست خورد. بار اول در میزان محبوبیت مردمی و بار دوم در تعداد نمایندگان پارلمان.
3- انتخاب رئیس جمهور وابسته به تیم انقلاب برنج همواره آرزوی کسانی بود که به دنبال خارج کردن دولت سوریه از لبنان بودند. در آن زمان 14 مارس اعلام کرد که برای جلوگیری از تکرار تجربه ریاست جمهوری امیل لحود مانع از رسیدن هر فرد نظامی به این منصب خواهد شد، اما این جریان در نهایت نتوانست مانع از رسیدن میشل سلیمان فرمانده سابق ارتش به کاندیداتوری توافقی برای جایگزینی امیل لحود شود.
4- اشتباهی که این جریان در روز 5 می انجام داد، باعث ایجاد حوادث هفتم می شد و این حوادث عامل اساسی در تغییر رویکردهای ولید جنبلاط رئیس گفتمان دموکراتیک لبنان گردید، چرا که وی به این نتیجه رسید که با وجود حمایت‌های بین‌المللی از تلاش برای رویارویی با 8 مارس، مقاومت در برابر این جریان غیرممکن است.
5- انتخاب مجدد نبیه بری برای ریاست مجلس نمایندگان. در حالی که جریان 14 مارس قدرت به تعطیلی کشاندن انتخاب رئیس جمهور یا تلاش برای روی کار آمدن رئیس جمهور توافقی را داشت، اما این کار را انجام نداد.
6- تلاش حریری برای معامله برخی دستاوردهای سیاسی در داخل لبنان و دادگاه بین‌المللی ویژه ترور رفیق حریری با میانجگری قطر به سرخوردگی افکار عمومی 14 مارس منجر شد.
7- دیدار سعد حریری و باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا و هم‌زمانی این دیدار با اعلام استعفای وزرای 8 مارس بعلاوه عدنان السید حسین وزیر مشاور که منجر به سقوط کابینه حریری شد. وی در حالی که با سمت نخست‌وزیری این دیدار را آغاز کرده بود، در پایان دیدار نخست‌وزیر سابق لقب داشت.
8- عقب‌نشینی ولید حنبلاط رئیس حزب گفتمان دموکراتیک از تیم 14 مارس و مواضع میانی وی در کنار نجیب میقاتی نخست‌وزیر سابق به تضعیف بیش از پیش 14 مارس منجر شد و این‌گونه نشان داد که موتور محرک اولیه این جریان همان جنبلاط بوده است.
9- دعوت برای حمله مردم به کاخ نخست‌وزیری در ابراز خشم از برخی اقدامات از دیگر اشتباهات 14 مارس بود. این اشتباهات باعث شد 14 مارس هویت خود را از دست بدهد. علاوه بر اینکه ترورهایی نیز در سطح سران این جریان صورت گرفت و چیزی که حامیان 14 مارس را ناراحت می‌کرد، این بود که خون این افراد به هدر رفت و آرمان‌های آنها محقق نشد.