به گزارش مشرق، این دروازه بان 24 ساله که نیم فصل اول همراه با تراکتورسازی به عنوان قهرمانی دست یافت بعد از یک روز سکوت، صحبتهایش را اینگونه آغاز می کند:« واقعا نمی دانم چه بگویم. هر فوتبالیستی یک روز بد و یک روز خوب دارد. من هم قبول دارم که مقابل فولاد، روز بد من بود و روی گل های اول و سوم مقصر بودم. شرمنده هواداران و کادر فنی شدم و رسول خطیبی هم حق داشت که از دست من ناراحت باشد. او مربی جوان و آینده داری است و زحمات بسیاری برای موفقیت تراکتورسازی می کشد . واقعا ناراحتم که به خاطر اشتباه من نتوانستیم به پیروزی برسیم»
آیا لک به پادگان اعزام شده است؟ او در این مورد پاسخ می دهد:« هنوز که نه اما باید بروم و خودم را معرفی کنم تا بقیه خدمتم را در پادگان بگذرانم»
لک از تصمیم خطیبی ناراحت نیست و این را حق طبیعی او می داند:« رسول خطیبی تصمیم گرفته که من به پادگان بروم و من هم باید تابع تصمیمات او باشم. چه روزی که بازی می کردم به او احترام می گذاشتم و چه روزی که روی نیمکت می نشستم. مربی کلمه مقدسی است و به همین خاطر من حق طبیعی خطیبی می دانم که مرا به پادگان بفرستد و دنبال دروازه بان جدید باشد. همراه او یک نیم فصل فوق العاده را سپری کردم و حالا هم تابع تصمیم او هستم»
لک در پادگان هم یک تراکتوری است:« من یار دوازدهم تراکتورسازی هستم. حتی اگر نیمکت نشین شوم و حتی اگر در پادگان باشم. لیاقت این هواداران پرشور تراکتورسازی فقط کسب عنوان قهرمانی است. پرشورها همیشه برای تراکتور سنگ تمام گذاشته اند و من هم همیشه سعی کرده ام بهترین بازی هایم را برای تیمم انجام بدهم. فکر می کنم این هواداران از معدود هوادارانی هستند که گذشته را فراموش نمی کنند. آنها روزهای خوب مرا هم به یاد دارند و می دانند که در چه شرایطی برای تراکتورسازی بازی کرده ام و با این تیم و بدون حتی یک گل خورده، قهرمان جام حذفی شده ام. می دانم که پرشورها فراموشکار نیستند و در روزهای بد هم مرا فراموش نمی کنند»
لک در ادامه می گوید:« شرفم را از سر راه نیاورده ام که بخواهم از عمد گل بخورم. من سر سفره پدر و مادرم بزرگ شده ام و یاد گرفته ام نان حلال بخورم. می دانم مربی و هواداران از دست من ناراحتند اما شک ندارم که مرا کاملا می شناسند و می دانند من اهل این کارها نیستم. روی گل اول دستکش هایم ایراد داشت و همه شاهدند که آنها را تعویض کردم. روی گل سوم هم سر خوردم. مگر می شود بازیکنی از عمد سر بخورد؟ دیدید که داور نوشی هم در یک صحنه تعادلش به هم خورد. البته باز هم می گویم که مقصر بودم و این باخت صد در صد تقصیر من است. به همین دلیل از رسول خطیبی و هواداران پرشور تراکتورسازی عذر خواهی می کنم»
لک می گوید:« من روزهای خوب زیاد داشتم اما در این 5 ساله که در لیگ بازی می کنم کسی از من حمایت نکرد. وقتی خوب بودم کسی نیامد تا بگوید لک خوب بوده اما به محض اینکه گل بد خوردم همه شمشیر را از رو برایم بستند. من اولین دروازه بانی نیستم که گل بد خورده و آخرین هم نخواهم بود. فقط امیدوارم که به خاطر یک بازی بد نابود نشوم»
لک به صحبتهای جلال بشرزاد که از زندگی شخصی اش ایراد گرفته پاسخی نمی دهد:« آقا جلال مربی من است و بی احترامی به مربی را اصلا بلد نیستم. به من یاد داده اند که به مربی ام ، حتی اگر به من سیلی هم زد احترام بگذارم. آقا جلال هم یک نیم فصل مربی من بود و سعی کرد همیشه بهترین باشم. او حرفهایی زده که شاید من ناراحت شوم اما جوابی نمی دهم. به هر حال او برایم زحمت کشیده ، مربی ام بوده و به من یاد داده که نباید با آبروی افراد خیلی راحت بازی کرد»
آیا لک به پادگان اعزام شده است؟ او در این مورد پاسخ می دهد:« هنوز که نه اما باید بروم و خودم را معرفی کنم تا بقیه خدمتم را در پادگان بگذرانم»
لک از تصمیم خطیبی ناراحت نیست و این را حق طبیعی او می داند:« رسول خطیبی تصمیم گرفته که من به پادگان بروم و من هم باید تابع تصمیمات او باشم. چه روزی که بازی می کردم به او احترام می گذاشتم و چه روزی که روی نیمکت می نشستم. مربی کلمه مقدسی است و به همین خاطر من حق طبیعی خطیبی می دانم که مرا به پادگان بفرستد و دنبال دروازه بان جدید باشد. همراه او یک نیم فصل فوق العاده را سپری کردم و حالا هم تابع تصمیم او هستم»
لک در پادگان هم یک تراکتوری است:« من یار دوازدهم تراکتورسازی هستم. حتی اگر نیمکت نشین شوم و حتی اگر در پادگان باشم. لیاقت این هواداران پرشور تراکتورسازی فقط کسب عنوان قهرمانی است. پرشورها همیشه برای تراکتور سنگ تمام گذاشته اند و من هم همیشه سعی کرده ام بهترین بازی هایم را برای تیمم انجام بدهم. فکر می کنم این هواداران از معدود هوادارانی هستند که گذشته را فراموش نمی کنند. آنها روزهای خوب مرا هم به یاد دارند و می دانند که در چه شرایطی برای تراکتورسازی بازی کرده ام و با این تیم و بدون حتی یک گل خورده، قهرمان جام حذفی شده ام. می دانم که پرشورها فراموشکار نیستند و در روزهای بد هم مرا فراموش نمی کنند»
لک در ادامه می گوید:« شرفم را از سر راه نیاورده ام که بخواهم از عمد گل بخورم. من سر سفره پدر و مادرم بزرگ شده ام و یاد گرفته ام نان حلال بخورم. می دانم مربی و هواداران از دست من ناراحتند اما شک ندارم که مرا کاملا می شناسند و می دانند من اهل این کارها نیستم. روی گل اول دستکش هایم ایراد داشت و همه شاهدند که آنها را تعویض کردم. روی گل سوم هم سر خوردم. مگر می شود بازیکنی از عمد سر بخورد؟ دیدید که داور نوشی هم در یک صحنه تعادلش به هم خورد. البته باز هم می گویم که مقصر بودم و این باخت صد در صد تقصیر من است. به همین دلیل از رسول خطیبی و هواداران پرشور تراکتورسازی عذر خواهی می کنم»
لک می گوید:« من روزهای خوب زیاد داشتم اما در این 5 ساله که در لیگ بازی می کنم کسی از من حمایت نکرد. وقتی خوب بودم کسی نیامد تا بگوید لک خوب بوده اما به محض اینکه گل بد خوردم همه شمشیر را از رو برایم بستند. من اولین دروازه بانی نیستم که گل بد خورده و آخرین هم نخواهم بود. فقط امیدوارم که به خاطر یک بازی بد نابود نشوم»
لک به صحبتهای جلال بشرزاد که از زندگی شخصی اش ایراد گرفته پاسخی نمی دهد:« آقا جلال مربی من است و بی احترامی به مربی را اصلا بلد نیستم. به من یاد داده اند که به مربی ام ، حتی اگر به من سیلی هم زد احترام بگذارم. آقا جلال هم یک نیم فصل مربی من بود و سعی کرد همیشه بهترین باشم. او حرفهایی زده که شاید من ناراحت شوم اما جوابی نمی دهم. به هر حال او برایم زحمت کشیده ، مربی ام بوده و به من یاد داده که نباید با آبروی افراد خیلی راحت بازی کرد»