به گزارش مشرق، شب گذشته همزمان با انتشار گزارش سنا درباره جنایات سازمان سیا علیه زندانیان و افشای ابعاد تازه‌ای از این جنایات گروه بین الملل خبرگزاری فارس گزارش‌هایی را که پیش از این درباره اقدامات جنایتکارانه آمریکایی‌ها در زمینه شکنجه زندانیان انجام می‌داده است را بار دیگر بازنشر می‌دهد. گزارش مذکور در تاریخ 91/07/17 منتشر شده شد متن آن به شرح زیر است:
مجموعه اسناد زیادی که تا کنون از مباردت آمریکا در شکنجه و سوء رفتار با زندانیان آشکار شده است به نگرانی‌هایی در میان کارشناسان دامن زده است که این کشور را به عدم توجه به نقض معاهدات بین‌المللی منع شکنجه که خود در مواردی حتی تدوین آن را به عهده داشته متهم می‌کنند.
به عنوان مثال، اعلامیه جهانی حقوق بشر (1948) که آمریکا یکی از مشارکت‌کنندگان در تهیه پیش‌نویس آن بوده است، تمامی انواع شکنجه را ممنوع می‌کند. آمریکا همچنین یکی از اعضای امضا کننده «کنوانسیون منع شکنجه و رفتار یا مجازات خشن، غیر انسانی یا تحقیر کننده»، مصوب 10 دسامبر 1984/ قطعنامه شماره 46/39 مجمع عمومی سازمان ملل متحد است.
زندانهای «گوانتانامو»، «بگرام» و «ابوغریب» هر یک اکنون به نامهایی آشنا تبدیل شده‌اند که در سایه اسنادی که از آنها افشا شده است با مجازات‌هایی غیرانسانی و پایمال‌کننده تمامی ارزشهای انسانی تداعی می‌شوند.
با این حال هنگامی که سخن از نقش آمریکا در شکنجه به میان می‌آید شاید کمتر کسی هنوز توجهی به اسناد به دست آمده از همکاری نزدیک سازمان سیا با حکومت معمر القذافی ـ دیکتاتور مخلوع لیبی ـ برای شکنجه زندانیان کرده باشد.
در واقع در همین سپتامبر سال جاری بود که انتشار گزارشی از دیده‌بان حقوق بشر بار دیگر همکاری نزدیک آمریکا با دیکتاتور سابق لیبی برای شکنجه زندانیان این کشور را برای مدتی باز بر سر زبان‌ها انداخت.
این گزارش که بر اساس مصاحبه با 14 نفر از مخالفان شکنجه‌شده قذافی تدوین شده بود استفاده آمریکا از روشهایی ضدبشری برای شکنجه را تصدیق کرد که پیش از آن هم مورد تأکید قرار گرفته بود.
در گزارش 154 صفحه‌ای دیده‌بان حقوق بشر، ضمن تشریح خلاصه‌ای از موارد نقض حقوق بشر در دولتهای بوش و اوباما آمده است: «آمریکا که پیشینه آن هم از رواج حقوق بشر و هم اهانت به آن در فراسوی مرزها حکایت می‌کند، در داخل کشور خودش نیز در این باره سوابق دوگانه‌ای دارد».
در ادامه، خلاصه‌ای از روشهایی که در زندانهای مخفی «سازمان سیا» برای مخالفان قذافی به اجرا درمی‌آمدند، مرور می‌کنیم. این روشها همگی بر اسنادی استوار هستند که در زمانهای متفاوت افشا شده‌اند. بعضی از روشهای شکنجه به کار گرفته شده برای زندانیان لیبی جدید هستند، به این معنی که از آنها در گوانتانامو یا زندانهای دیگر استفاده نشده است.
آزارهای بدنی
بر اساس اسناد به دست آمده شکنجه‌گران، زندانیان لیبی را با بدن‌های برهنه به دیوار زنجیر می‌کردند. مأموران زندان از زندانی‌ها می‌خواستند برای ساعتهای طولانی در این وضعیت بمانند. یکی از روشهای مورد استفاده بازجویان برای تحقیربیشتر زندانیان این بود که آنها را مانند نوزادان پوشک می‌کردند.
مأموران زندان همچنین گاهی زندانی‌ها را در فضاهای محدود به زحمت بدن آنها را در خود جای می‌داد، حبس می‌کردند. این فضاها تاریک و بودن پنجره بودند و افرادی که در آنها حبس می‌شدند برای مدتها از محرک‌های حسی محروم می‌ماندند.
یکی از زندانیان لیبیایی (محمد احمد شوریه) جعبه‌ای با اندازه یک متر در یک متر را نقاشی کرده است که بازجوهای زندان وی را در داخل آن حبس کرده‌اند تا مقاومتش برای بازجویی را بشکنند.
این زندانی گفته است برای یک و نیم روز داخل این جعبه حبس شده است، در حالی که دستهایش به بالای جعبه زنجیر شده و بدنش برهنه بوده است.
به گفته وی، بلندگوهایی در بالای این جعبه تعبیه شده بود که از آن دائما موسیقی پخش می‌شد. روشهای دیگری مانند تکیه دادن فرد به دیوار برای ساعتهای طولانی، خیس کردن بدن در هوای سرد و کتک‌کاری که برای زندانیان لیبی از آن استفاده شده، همگی در این طبقه قرار می‌گیرند.
شکنجه با موزیک
یکی دیگر از روشهای شکنجه که به گفته آسیب‌دیدگان آن بسیار آزاردهنده بوده است، قرار دادن افراد در معرض موزیک‌هایی با صدای بلند بوده است. هم سازمان ملل و هم دادگاه حقوق بشر اروپا استفاده از این نوع شکنجه را ممنوع کرده‌اند.
آشکار شده است موزیک‌های سبک متال و ترانه‌های کودکانه آمریکایی موسیقی‌هایی بوده‌اند که مقامات زندانهای آمریکایی از آنها برای شکستن مقاومت زندانیان و شکنجه آنها استفاده کرده‌اند.
این موزیک‌ها گاه در شرایطی پخش می‌شده‌اند که زندانی داخل جعبه‌های بسیار کوچک با حجم اندک قرار داده می‌شدند.
غرق مصنوعی
استفاده از روش غرق مصنوعی در اکثر جزوه‌های آمریکا برای شکنجه وجود دارد و دولت این کشور هم از این روش در بازجویی از مظنونین به تروریسم در تمامی زندانهایش استفاده کرده است.
در این روش روی صورت فرد زندانی‌ای که ثابت نگاه داشته شده است، آب ریخته شده و در وی احساس غرق‌شدگی ایجاد می‌شود.
این روش شکنجه می‌تواند باعث درد شدید، آسیب به ریه‌ها، آسیب مغزی به خاطر کمبود اکسیژن و سایر آسیب‌های جسمی شود. محمد شوریه، از زندانیان لیبیایی در زندان سازمان سیا طرح زیر را برای صفحه‌ای که وی روی آن شلاق زده می‌شد و روش غرق مصنوعی برای وی اجرا می‌شد را طراحی کرده است.
قبضه توجه
درباره این روش توضیح چندانی ارائه نشده است. تنها در یکی از اسناد افشا شده وزارت دادگستری آمریکا در ماه مه 2005 درباره آن نوشته شده است:
«در این روش بازجو هر دو دستش را در اطراف یقه نگاه داشته و فرد را در حالتی محکم و سریع می‌گیرد».
سیلی به صورت
در این روش، فرد بازجو در حالی که انگشتان دستش را با بیشترین فاصله از یکدیگر نگاه داشته است به صورت متهم سیلی می‌زند. هدف از انجام این روش شکنجه بیش از آنکه درد بدنی باشد، تحقیر قربانی است.
زندانی‌های لیبی شکنجه‌شده به استفاده از این روش برای شکنجه اشاره کرده‌اند.
زندان با قرار دادن حشره در سلول
در این روش، همانطور که از نام آن برمی‌آید، فرد داخل سلولی با فضای محدود که داخل آن پر از حشره‌های مختلف است قرار داده نی‌شود. استفاده از این روش، در یکی از اسناد محرمانه آمریکا که درباره روشهای مجاز برای شکنجه فردی به نام «ابوزبیده» که به گفته دولت آمریکا از فعالان القاعده بوده است، فاش شد.
در این سند به مقامات زندان اجازه داده شده بود برای گرفتن اعتراف از ابوزبیده داخل سلول وی حشره قرار دهند.
زندانی‌های لیبی نیز گفته‌اند در اتاقک‌های کوچکی قرار داده شده‌اند که داخل آن پر از حشره بوده است.تغییر رژیم غذایی یکی از روشهای شکنجه مخالفان قذافی تغییر در رژیم غذایی آنها بوده است؛ به گفته این زندانی‌ها، غذاهای عادی از فهرست غذاهای آنها حذف شده و به جای آنها رژیم‌های غذایی مایع جایگزین می‌شده است. هدف از این روش کاهش جذب کالری توسط فرد زندانی است. روشهای دیگر تغییر در این رژیم‌ها، محروم کردن زندانی از غذا و یا دادن غذا در ساعات مختلف شبانه‌روز و به صورت پیش‌بینی ناپذیر است.