گروه سیاسی مشرق - حسن روحانی در کتاب خاطرات خود با اشاره به حضورش در پاریس و در محضر امام خمینی درباره یکی از دغدغه‌هایش برای آینده انقلاب، می‌نویسد: صبح یکشنبه (14/8/1357) از پاریس به نوفل‌لوشاتو آمدیم. حدود ساعت نه صبح خدمت امام رسیدم.
مقداری پول به‌عنوان سهم امام بود که خدمت امام تقدیم کردم و سپس خدمت ایشان مسئله‌ای را مطرح کردم که گفتن آن برای من سخت و تلخ بود و به‌سختی خودم را راضی کردم که مطرح کنم.
عرض کردم امروزه حرکت انقلاب و هدایت مردم و امید ملت ایران به جنابعالی است. نقش جنابعالی برای دوست و دشمن روشن است، ولی اگر خدای‌ناکرده برای جنابعالی حادثه‌ای پیش بیاید، وضع انقلاب و نهضت اسلامی چه می‌شود؟ «أفإن مات او قتل»[1] برای شما هم هست.
اگر صلاح می‌دانید به نحوی فردی را به‌عنوان جانشین خودتان معرفی کنید که اگر خدای‌ناکرده حادثه‌ای پیش آمد، به انقلاب لطمه جبران‌ناپذیری وارد نشود. بعد اضافه کردم، مثلاً از جنابعالی سؤال کنیم راجع به احتیاطات شما در مسائل فقهی، به چه کسی مراجعه کنیم که پاسخ جنابعالی به این سؤال می‌تواند تا حدی راهگشای مسئله باشد.
امام فرمودند: «نیازی نیست» بعد به من نگاه کردند و فرمودند: «نگران این‌گونه مسائل نباشید. اگر حادثه‌ای رخ داد، مردم خودشان می‌دانند که چه باید بکنند و چه کسی را انتخاب کنند.»[2]
[1] - «اگر (پیامبر) رحلت کرد و یا کشته شد»، سوره آل‌عمران، آیه 144
[2] - خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین دکتر حسن روحانی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ج اول، 1388، ص 472