گروهبندی این دوره از رقابتها به شرح زیر است:
گروه A: استرالیا، کره جنوبی، عمان و کویت
گروه B: ازبکستان، عربستان، چین و کره شمالی
گروه C: ایران، امارات، قطر و بحرین
گروه D: ژاپن، اردن، عراق و فلسطین
ایران به عنوان تیم اول از گروه B در مرحله مقدماتی به این دوره از رقابتها صعود کرده است. همچنین تیمهای امارات و بحرین به عنوان تیمهای اول از گروه های E و D و همچنین قطر به عنوان تیم دوم از گروه D مرحله مقدماتی همگروهیهای ایران در مرحله قهرمانی رقابتهای جام ملتهای 2015 استرالیا هستند.
در سلسله گزارشهایی به معرفی گروهی تیمهای حاضر در جام ملتهای آسیا 2015 خواهیم پرداخت. در بخش هشتم به معرفی تیم ملی چین می پردازیم:
* بخش اول معرفی 16 تیم جام ملتهای آسیا 2015: تیم ملی استرالیا
* بخش دوم معرفی 16 تیم جام ملتهای آسیا 2015: تیم ملی کره جنوبی
* بخش چهارم معرفی 16 تیم جام ملتهای آسیا 2015: تیم ملی کویت
* بخش پنجم معرفی 16 تیم جام ملتهای آسیا 2015: تیم ملی ازبکستان
* بخش ششم معرفی 16 تیم جام ملتهای آسیا 2015: تیم ملی کره شمالی
* بخش هفتم معرفی 16 تیم جام ملتهای آسیا 2015: تیم ملی عربستان
* بخش نهم معرفی 16 تیم جام ملتهای آسیا 2015: تیم ملی قطر
* بخش دهم معرفی 16 تیم جام ملتهای آسیا 2015: تیم ملی بحرین
* بخش یازدهم معرفی 16 تیم جام ملتهای آسیا 2015: تیم ملی ایران
* بخش دوازدهم معرفی 16 تیم جام ملتهای آسیا 2015: تیم ملی امارات
* بخش سیزدهم معرفی 16 تیم جام ملتهای آسیا 2015: تیم ملی ژاپن
* بخش چهاردهم معرفی 16 تیم جام ملتهای آسیا 2015: تیم ملی عراق
* بخش پانزدهم معرفی 16 تیم جام ملتهای آسیا 2015: تیم ملی اردن
* بخش شانزدهم معرفی 16 تیم جام ملتهای آسیا 2015: تیم ملی فلسطین
8
سرمربی: خوزه آنتونیو کاماچو
ستارههای احتمالی: ژنگ ژی و جائو لین
کاپیتان: ژنگ ژی
رنکینگ در فیفا (دسامبر 2014): 97 (نهم آسیا)
حضور در جام جهانی: 1 بار (2002)
حضور در جام ملتهای آسیا: 10 بار (1976، 1980، 1984، 1988، 1992، 1996، 2000، 2004، 2007 و 2011)
بهترین عنوان در جام ملتهای آسیا: نایب قهرمانی (1984 و 2004)بیشترین بازی ملی: لی ویفنگ (114 بازی)
بهترین گلزن ملی: هائو هایدونگ (37 گل)
نتیجه 5 بازی اخیر چین:
30 آذر 93: چین 1 - نیوزیلند 1
26 آذر 93: چین 0 - هندوراس 0
22 آذر 93: چین 4 - قرقیزستان 0
27 آبان 93: چین 2 - قرقیزستان 0
23 آبان 93: چین 0 - فلسطین 0
چین با نام رسمی جمهوری خلق چین، پرجمعیتترین کشور دنیا با بیش از ۱٫۳ میلیارد نفر سکنهاست. این کشور که در شرق قاره آسیا واقع شده توسط حزب کمونیست چین در قالب نظام تکحزبی اداره میشود. این حزب بر ۲۲ استان، ۵ منطقهٔ خودمختار، ۴ شهر با مدیریت مستقیم (پکن، تیانجین، شانگهای و چونگکینگ) و ۲ منطقهٔ اداری ویژهٔ بسیار خودمختار هنگ کنگ و ماکائو حکومت میکند. پایتخت کشور پکن است.
چین چشمانداز طبیعی متنوعی دارد، از استپهای جنگلی و بیابانهایی چون گبی و تکلهمکان در ناحیهٔ خشک شمالی نزدیک به مغولستان و سیبری ِ روسیه گرفته تا جنگلهای زیرگرمسیری در سرزمینهای مرطوب جنوبی نزدیک به ویتنام، لائوس و برمه. مناطق غربی کشور ناهموار است و رشتهکوههای هیمالیا و تیان شان مرز طبیعی آن را با هند و آسیای میانه ترسیم میکنند. در مقابل، نواحی شرقی این کشور کمارتفاع است و با ساحلی به طول ۱۴٫۵۰۰ کیلومترمربع در جنوب شرقی با دریای جنوب چین و در شرق با دریای شرق چین همسایهاست که در سوی دیگرش تایوان، کره و ژاپن قرار گرفتهاند.
تمدن چین باستان یکی از کهنترین تمدنهای تاریخ است که در سواحل حاصلخیز رود زرد که در دشت شمال چین جاریست شکوفا شد. نظام سیاسی چین بیش از ۶ هزار سال مبتنی بر سلطنت مطلقهٔ موروثی بود. نخستین دودمان پادشاهی این کشور دودمان شیا در حدود ۲ هزار سال پ. م بود. اما نخستین حکومتی که چین را متحد کرد دودمان چهاین در ۲۲۱ پ. م بود. آخرین دودمان پادشاهی این کشور هم چینگ بود که در ۱۹۱۱ با تشکیل جمهوری چین به رهبری کومینتانگ حزب ملی چین، نابود شد. چین در نیمهٔ اول سدهٔ بیستم میلادی در دریایی از اختلافات و جنگهای داخلی غوطهور بود که کشور را به دو اردوگاه سیاسی عمده تقسیم کرده بود؛ کومینتانگ و حزب کمونیست چین. مخاصمات اصلی در ۱۹۴۹ با پیروزی کمونیستها در جنگ داخلی و تأسیس جمهوری خلق چین در سرزمین اصلی پایان یافت. جمهوری چین به رهبری کومینتانگ پایتخت خود را به تایپه در تایوان منتقل کرد و حکومت آن امروزه به تایوان، کینمن، ماتسو و چند جزیره دوردست دیگر محدود شدهاست. از آن هنگام جمهوری خلق چین و جمهوری چین درگیر اختلافات سیاسی شدیدی با یکدیگر در مورد حق حاکمیت و وضعیت سیاسی تایوان بودهاند.
از هنگام اجرای اصلاحات اقتصادی در چین برای پیریزی یک اقتصاد مدرن، چین یکی از سریعترین رشدهای اقتصادی دنیا را داشته است. این کشور هماکنون بزرگترین صادرکننده و دومین واردکنندهٔ بزرگ کالا است و دومین اقتصاد بزرگ دنیا بر پایهٔ تولید ناخالص داخلی را در اختیار دارد. چین عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل و سازمانهای چندجانبهای همچون سازمان تجارت جهانی، اپک، سازمان همکاری شانگهای و گروه ۲۰ است. چین به عنوان کشوری دارای سلاح هستهای از بزرگترین ارتش دائمی دنیا و دومین بودجه دفاعی بزرگ دنیا برخوردار است. چین همچنین از سوی برخی از دانشگاهیان، تحلیلگران نظامی، اقتصادی و سیاسی یک ابرقدرت بالقوه لقب گرفتهاست.
تیم ملی فوتبال چین تنها یک بار در سال ۲۰۰۲ میلادی در جام جهانی فوتبال حاضر بوده است. این تیم هر سه مسابقه خود را بدون زدن گل باخت.
نحوه صعود چین به جام ملتهای آسیا 2015
تیم ملی فوتبال چین در مرحله مقدماتی با تیمهای اندونزی، عربستان و عراق در یک گروه قرار داشت که در نهایت با کسب 2 برد، 2 تساوی و 2 شکست 8 امتیاز جمع کرد؛ این درحالی بود که تیمهای عربستان و عراق هرکدام به ترتیب با 16 و 9 امتیاز به عنوان تیمهای اول دوم به جام ملتها صعود کردند. چین از نظر AFC به عنوان تیم سوم برتر گروههای 5 گانه مقدماتی به جام ملتهای آسیا راه یافت و به قول معروف صعودی ناپلئونی داشت.
عملکرد چین را در دورههای مختلف جام ملتهای آسیا در زیر ببینید:
دوره اول (1956 - هنگ کنگ): غایب بودند.
دوره دوم (1960 - کره جنوبی): غایب بودند.
دوره سوم (1964 - رژیم صهیونیستی): غایب بودند.
دوره چهارم (1968 - ایران): غایب بودند.
دوره پنجم (1972 - تایلند): غایب بودند.
دوره ششم (1976 - ایران): چین در نخستین تجربهاش در جام ملتها نتیجه خوبی به دست آورد. چینیها در این رقابتها با مالزی و کویت همگروه بودند. چین با کسب تنها یک تساوی و با تفاضل گل بهتر نسبت به مالزی به عنوان تیم دوم از گروه 3 تیمی صعود کرد. چین در نیمه نهایی مقابل ایران، میزبان مسابقات با گلهای دقایق 100 و 119 خورشیدی و روشن شکست خورد و در دیدار رده بندی با غلبه بر عراق روی سکوی سوم ایستاد.
دوره هفتم (1980 - کویت): چینی ها در دومین حضور خود با ایران در یک گروه 5 تیمی قرار گرفتند و در نهایت به کسب 3 امتیاز چهارم شده و حذف شدند. در این گروه ایران در رده اول قرار گرفت و صعود کرد. چین در برابر ایران به تساوی 2-2 دست یافت. علیدوستی و فریبا گلزنان ایران بودند.
دوره هشتم (1984 - سنگاپور): این بار هم چین بعد از یک دوره ناکامی با توپ پر پا به مسابقات گذاشت. از قضا اینجا هم چینیها در گروه B همسایه ایران شدند. چینی ها هر چند با دو گل ناصر محمدخانی و ضیا عربشاهی به ایران باختند اما در نهایت با کسب 6 امتیاز و با تفاضل گل بهتر نسبت به ایران به عنوان تیم نخست راهی مرحله نیمه نهایی شدند. چین با پیروزی مقابل کویت فینالیست شد اما در دیدار نهایی به عربستان باخت و در حسرت قهرمانی ماند.
دوره نهم (1988 - قطر): نایب قهرمان دوره پیشین از گروه 5 تیمی بعد از عربستان به عنوان تیم دوم صعود کرد اما در این مرحله 2 بر یک مغلوب کره جنوبی شد و به رده بندی راه یافت. در رده بندی ایران که با شکست مقابل عربستان به امید ایستادن بر سکوی سوم بود چین را با درخشش احمدرضا عابدزاده در ضربات پنالتی 3-0 از پیش رو برداشت تا چشم بادامیها این بار چهارم شوند.
دوره دهم (1992 - ژاپن): چین این بار هم در گروهی قرار گرفت که عربستان در آن حضور داشت. آنها بازهم به عنوان تیم دوم به مرحله نیمه نهایی راه یافتند. چین که حالا تیمی پر سابقه در نیمه نهایی بود، به ژاپن میزبان خورد و بازی را واگذار کرد، اما در دیدار رده بندی امارات را از پیش رو برداشت و برای دومین بار روی سکوی سوم آسیا ایستاد.
دوره یازدهم (1996 - امارات): قرمزپوشان خاور دور، در گروه C با ژاپن، ازبکستان و سوریه قرار گرفتند. چینی ها این بار با چاشنی شانس دوم شدند و به مرحله بعد راه یافتند. در این گروه به جز ژاپن که 9 امتیاز ممکن را کسب کرد بقیه تیمها 3 امتیاز داشتند که در نهایت چین به لطف تفاضل گل بهتر صعود کرد. چین در مرحله یک چهارم نهایی مقابل گربه سیاه آن روزهای خود یعنی عربستان 4-3 شکست خورد و از دور رقابتها کنار رفت.
دوره دوازدهم (2000 - لبنان): کره جنوبی، کویت و اندونزی در گروه B همسایه چین بودند. چین کار سختی برای صعود در پیش نداشت و به عنوان صدرنشین گروه به یک چهارم نهایی راه یافت. چشم بادامی ها در این مرحله قطر را از پیش رو برداشتند اما در نیمه نهایی مقابل ژاپن شکست تلخی پذیرا شدند. چینی ها بازهم به رده بندی رسیدند و با شکست مقابل کره جنوبی سومی هم از دستانشان پرید.
دوره سیزدهم (2004 - چین): سرانجام میزبانی جام ملتها به چین رسید و بحرین، اندونزی و قطر تیمهایی نبودند که بتوانند جلوی صعود میزبان را بگیرند تا بدین ترتیب آنها بازهم هم خودشان را در یک چهارم نهایی ببینند. در این مرحله چین عراق را با 3 گل درهم کوبید و در مرحله نیمه نهایی به ایران خورد. نبرد پر ابهام از نظر داوری چشم بادامیها مقابل ایران 10 نفره در جریان بازی برندهای نداشت اما در ضیافت پنالتیها چین 4 بر 3 شاگردان برانکو را شکست داد و در فینال به ژاپن رسید. در بازی نهایی ژاپنیها 3 بر 1 چین را بردند و سومین قهرمانی خود را جشن گرفتند.
دوره چهاردهم (2007 - اندونزی، مالزی، تایلند و ویتنام): حضور ازبکستان نوظهور و تیم قدرتمندی مثل ایران باعث شد تا این بار چین، نایب قهرمان دوره گذشته حتی از گروهش نیز صعود نکند. چین در دیدار با ایران باز هم تساوی 2-2 را تجربه کرد. نکونام و فریدون زندی زننده گلهای ایران بودند.
دوره پانزدهم (2011 - قطر): در این دوره هم چین از گروهی که در آن کویت، قطر و ازبکستان حضور داشتند نتوانست صعود کند و با 4 امتیاز در گروه خود بالاتر از کویت سوم شد.
نام تیم |
تعداد حضور |
تعداد بازی |
برد |
تساوی |
باخت |
گل زده |
گل خورده |
بهترین عنوان |
چین |
10 |
47 |
17 |
13 | 17 | 76 |
54 | دوم (1984 و 2004) |
با توجه به روندی که ازبکستان در سالهای اخیر در پیش گرفته است از این تیم به عنوان شانس نخست صعود یاد میشود و درمورد کره شمالی، عربستان و چین نیز گفته میشود که شانس یکسانی برای صعود دارند.
نکاتی درباره چین در تاریخ جام ملتهای آسیا:
* وانگ ژیلیان نخستین گل چین در رقابتهای جام ملتهای آسیا را در سال 1976 به ثمر رسانده است.
* چین پس از چند دوره قدرت نمایی در 2 دوره اخیر حتی از گروهش هم صعود نکرده است.
* تنها آقای گل چینی جام ملتهای آسیا ژیا ژیگوان است که این عنوان را در سال 1984 با 3 گل زده و به طور مشترک با ناصر محمدخانی و شاهرخ بیانی کسب کرده است. این بازیکن بهترین بازیکن مسابقات هم لقب گرفت.