به گزارش مشرق، هجدهمین مراسم شب شاعر عصر امروز با موضوع بزرگداشت عباس کی منش متخلص به مشفق کاشانی با حضور جمعی کثیری از اهالی شعر و ادبیات در سازمان رسانه ای اوج برگزار شد.
در ابتدای این نشست که با دبیری حسین قرایی برگزار شد، محمد رضا سنگری شاعر و پژوهشگر در سخنانی اظهار داشت: این دست نشست ها در واقع نوعی تعظیم شعائر الهی است. تعظیم برچهره هایی که آیت الهی هستند و راهی برای ما باز کرده اند و به ما فرصت پرواز داده اند. این نشست ها زمینه ساز تقوای قلوب است و دلها را گرم و ناباوری ها را که گاهی در میان خودی ها هم حس می شود، می شکنند.
سنگری در ادامه با اشاره به ویژگی های شخصی استاد مشفق کاشانی گفت: یکی از خصایص بارز و آموزنده مشفق، معناآشنایی بودن او است. ایشان واقعا عرصه گسترده معانی را خوب دریافته اند ما امروزه شاعران کم مطالعه و به تبع کم عمق زیادی داریم افرادی که ذوق شاعرانه دارند اما بیانشان عمق ندارد اما آقای مشفق مانند جویباری است که به دریای ذوق و استعداد پیوند می خورد.
وی ادامه داد: هر چه ما به خودمان عمق بدهیم شعرمان نیز ژرفا و عمق بیشتری پیدا می کند و این مسئله در آقای مشفق کاملا مشهود است. از سوی دیگر، او واژه را درست می شناسد و همه می دانیم که هیچ کس به اندازه شاعر ماموریت واژه شناسی ندارد. من به ندرت واژه ای را در شعر آقای مشفق دیده ام که در حوزه گسترده او حس نشده باشد.
این شاعر همچنین گفت: آقای مشفق در کنار این ویژگی ها، شاعری معناآگاه نیز هست. من در دیگر شاعران کمتر مانند او دیدم که چنین معنا آرا باشند که این مسئله به تایید مرحوم استاد مهرداد اوستا هم رسیده است. آقای مشفق مسافر بزرگ شعر ما است که خستگی ناپذیر کوله بارش را بر زمین ننهاده است و به راه خود ادامه می دهد.
وی در پایان سخنان خود خواستار گردآوری کتابی با موضوع خاطرات استاد مشفق و نگاه وی به دوره های تاریخی که در آن زیست کرده است، شد.
در ادامه این مراسم، یاور همدانی از دیگر شاعران حاضر در مراسم به قرائت اخوانیه ای برای مشفق کاشانی پرداخت و در ادامه عباسعلی براتی پور برای شعرخوانی دعوت شد.
براتی پور پیش از قرائت شعر خود عنوان کرد: آقای مشفق حق پدری و استادی کامل بر من دارد. من با ایشان سفرهای زیادی رفته ام و در آن سفرها خطرهای زیادی هم با همدیگر پشت سر گذاشتیم. ایشان آئینه مهر است و اگر توفیقی نصیب او شده به این خاطر است که خالصانه برای همه کار می کند.
براتی پور همچنین گفت: آقای مشفق برای من تعریف کرد که در جوانی بیمار می شود و پس از ناامیدی از معالجه به حضرت ابوالفضل (ع) متوسل می شود و ترکیب بند محتشم کاشانی را به نیت آن تضمین می کند. من این شعر را دیده ام. بسیار سنگین و فاخر و دقیق است و حتی می توان گفت چیزی از کار محتشم کم ندارد.
در ادامه مراسم پرویز بیگی حبیب آباد تدوین کننده کتاب سرگذشت یادها که شامل مجموعه مصاحبه، مقاله و تصاویری از مشفق کاشانی است برای سخنرانی دعوت شد.
بیگی با اشاره به اینکه با مشفق کاشانی از سال ۱۳۵۹ و در جلسات شعر حوزه اندیشه و حوزه اسلامی آشنا شده است گفت: اگر حضور آقای مشفق و مرحوم مهرداد اوستا و محمود شاهرخی نبود شاید آن جلسه ها شکل نمی گرفت و تداوم نمی یافت. با این حال من افتخار شاگردی مداوم در آن جلسات را در محضر ایشان داشتم. ۵ سال مانده به بازنشستگی ام طرح نوشتن این کتاب را به آقای مشفق دادم و ایشان هم پذیرفت.
وی ادامه داد: سرگذشت یادها و گفتگوهایش از اواخر سال ۸۲ آغاز شد و سه سال ادامه یافت. در این مدت، من در جلسات مداومی با آقای مشفق مصاحبه می کردند و صدای ضبط شده از ایشان بر روی نوار کاست را پیاده و پس از غلط گیری به ایشان می دادم تا بخوانند و به من برگردانند.
بیگی تصریح کرد: سعی ام این بود که در این مصاحبه ها در مورد تمامی فضاها سئوال شود و وارد فضاهای مفقوده بشوند تا نکته ای مبهم باقی نماند.
مدیر انتشارات فصل پنجم در ادامه گفت: من از دهه ۳۰ تا به امروز شعری از استاد مشفق در جایی ندیدم جز اینکه نکته آموزنده در آن وجود داشته باشد. ایشان در ۹۰ سالگی کلمه را مانند موم در دست خود دارند و به سادگی غزل می سرایند از سوی دیگر جوانمردی ایشان هم همواره زبانزد خاص و عام بوده است.
محمدرضا سهرابی نژاد از شاعران انقلاب اسلامی نیز شاعر دیگری بود که در این مراسم پس از حضور بر روی سن با تاکید بر ویژگی جوانمردی استاد مشفق کاشانی شعری را خطاب به وی خواند.
هیجدهمین شب شاعر در ادامه با دعوت از محمد گلریز خواننده سرودهای انقلابی ادامه یافت.
گلریز با حضور به روی سن در سخنانی اظهار داشت: آقای مشفق با همه مسئولیت هایی که داشتند این حسن را در وجود خود همواره حفظ کرد که با ما مهربان و متواضع برخورد کند و همیشه هم با سعه صدر جواب ما را می داد. آقای مشفق در سالهای ابتدایی انقلاب که وحشت ترور حاکم بود با شجاعت سرودهای انقلابی می گفت که اجرای آنها انگیزه زیادی به جامعه می داد.
وی همچنین با اشاره به خاطره دیدار مشفق کاشانی و او به همراه جمعی از شاعران و وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی سابق با مقام معظم رهبری گفت: در آن مراسم پس از آنکه رهبر انقلاب جملاتی را خطاب به آقای مشفق بیان کردند آقای مشفق شعری را در حضور رهبر انقلاب قرائت کرد. پس از آن حضرت آقا رو به من کردند و گفتند شما این غزل را بخوان که یک مصرع از آن به صدها مقاله می ارزد.
این غزل به شرح زیر است:
گوش هوشی است اگر پنجره باز است اینجا
نغمه مرغ سحر روح نواز است اینجا
برده از هوش مرا سکر سماع ملکوت
شمع و شب را یله کن قصه دراز است اینجا
روی زیبای تو تابنده از از صبح نیاز
طاق ابروی تو محراب نماز است اینجا
چشمه معرفت از باده حیرت گذرد
قدمی پیش بنه راه فراز است اینجا
دل بود کعبه آمال تو احرام ببند
قبله قصد و صفا سعی و حجاز است اینجا
زندگی از نفس مردم آزاده ما
نافه آهوی چین غالیه ساز است اینجا
جان سرگشته ما در گرو روی کسی است
کافتابی به نهان خانه راز است اینجا
خار این بادیه، بویی ز شقایق دارد
خندة مریم گل، لعبت ناز است اینجا
در ابتدای این نشست که با دبیری حسین قرایی برگزار شد، محمد رضا سنگری شاعر و پژوهشگر در سخنانی اظهار داشت: این دست نشست ها در واقع نوعی تعظیم شعائر الهی است. تعظیم برچهره هایی که آیت الهی هستند و راهی برای ما باز کرده اند و به ما فرصت پرواز داده اند. این نشست ها زمینه ساز تقوای قلوب است و دلها را گرم و ناباوری ها را که گاهی در میان خودی ها هم حس می شود، می شکنند.
سنگری در ادامه با اشاره به ویژگی های شخصی استاد مشفق کاشانی گفت: یکی از خصایص بارز و آموزنده مشفق، معناآشنایی بودن او است. ایشان واقعا عرصه گسترده معانی را خوب دریافته اند ما امروزه شاعران کم مطالعه و به تبع کم عمق زیادی داریم افرادی که ذوق شاعرانه دارند اما بیانشان عمق ندارد اما آقای مشفق مانند جویباری است که به دریای ذوق و استعداد پیوند می خورد.
وی ادامه داد: هر چه ما به خودمان عمق بدهیم شعرمان نیز ژرفا و عمق بیشتری پیدا می کند و این مسئله در آقای مشفق کاملا مشهود است. از سوی دیگر، او واژه را درست می شناسد و همه می دانیم که هیچ کس به اندازه شاعر ماموریت واژه شناسی ندارد. من به ندرت واژه ای را در شعر آقای مشفق دیده ام که در حوزه گسترده او حس نشده باشد.
این شاعر همچنین گفت: آقای مشفق در کنار این ویژگی ها، شاعری معناآگاه نیز هست. من در دیگر شاعران کمتر مانند او دیدم که چنین معنا آرا باشند که این مسئله به تایید مرحوم استاد مهرداد اوستا هم رسیده است. آقای مشفق مسافر بزرگ شعر ما است که خستگی ناپذیر کوله بارش را بر زمین ننهاده است و به راه خود ادامه می دهد.
وی در پایان سخنان خود خواستار گردآوری کتابی با موضوع خاطرات استاد مشفق و نگاه وی به دوره های تاریخی که در آن زیست کرده است، شد.
در ادامه این مراسم، یاور همدانی از دیگر شاعران حاضر در مراسم به قرائت اخوانیه ای برای مشفق کاشانی پرداخت و در ادامه عباسعلی براتی پور برای شعرخوانی دعوت شد.
براتی پور پیش از قرائت شعر خود عنوان کرد: آقای مشفق حق پدری و استادی کامل بر من دارد. من با ایشان سفرهای زیادی رفته ام و در آن سفرها خطرهای زیادی هم با همدیگر پشت سر گذاشتیم. ایشان آئینه مهر است و اگر توفیقی نصیب او شده به این خاطر است که خالصانه برای همه کار می کند.
براتی پور همچنین گفت: آقای مشفق برای من تعریف کرد که در جوانی بیمار می شود و پس از ناامیدی از معالجه به حضرت ابوالفضل (ع) متوسل می شود و ترکیب بند محتشم کاشانی را به نیت آن تضمین می کند. من این شعر را دیده ام. بسیار سنگین و فاخر و دقیق است و حتی می توان گفت چیزی از کار محتشم کم ندارد.
در ادامه مراسم پرویز بیگی حبیب آباد تدوین کننده کتاب سرگذشت یادها که شامل مجموعه مصاحبه، مقاله و تصاویری از مشفق کاشانی است برای سخنرانی دعوت شد.
بیگی با اشاره به اینکه با مشفق کاشانی از سال ۱۳۵۹ و در جلسات شعر حوزه اندیشه و حوزه اسلامی آشنا شده است گفت: اگر حضور آقای مشفق و مرحوم مهرداد اوستا و محمود شاهرخی نبود شاید آن جلسه ها شکل نمی گرفت و تداوم نمی یافت. با این حال من افتخار شاگردی مداوم در آن جلسات را در محضر ایشان داشتم. ۵ سال مانده به بازنشستگی ام طرح نوشتن این کتاب را به آقای مشفق دادم و ایشان هم پذیرفت.
وی ادامه داد: سرگذشت یادها و گفتگوهایش از اواخر سال ۸۲ آغاز شد و سه سال ادامه یافت. در این مدت، من در جلسات مداومی با آقای مشفق مصاحبه می کردند و صدای ضبط شده از ایشان بر روی نوار کاست را پیاده و پس از غلط گیری به ایشان می دادم تا بخوانند و به من برگردانند.
بیگی تصریح کرد: سعی ام این بود که در این مصاحبه ها در مورد تمامی فضاها سئوال شود و وارد فضاهای مفقوده بشوند تا نکته ای مبهم باقی نماند.
مدیر انتشارات فصل پنجم در ادامه گفت: من از دهه ۳۰ تا به امروز شعری از استاد مشفق در جایی ندیدم جز اینکه نکته آموزنده در آن وجود داشته باشد. ایشان در ۹۰ سالگی کلمه را مانند موم در دست خود دارند و به سادگی غزل می سرایند از سوی دیگر جوانمردی ایشان هم همواره زبانزد خاص و عام بوده است.
محمدرضا سهرابی نژاد از شاعران انقلاب اسلامی نیز شاعر دیگری بود که در این مراسم پس از حضور بر روی سن با تاکید بر ویژگی جوانمردی استاد مشفق کاشانی شعری را خطاب به وی خواند.
هیجدهمین شب شاعر در ادامه با دعوت از محمد گلریز خواننده سرودهای انقلابی ادامه یافت.
گلریز با حضور به روی سن در سخنانی اظهار داشت: آقای مشفق با همه مسئولیت هایی که داشتند این حسن را در وجود خود همواره حفظ کرد که با ما مهربان و متواضع برخورد کند و همیشه هم با سعه صدر جواب ما را می داد. آقای مشفق در سالهای ابتدایی انقلاب که وحشت ترور حاکم بود با شجاعت سرودهای انقلابی می گفت که اجرای آنها انگیزه زیادی به جامعه می داد.
وی همچنین با اشاره به خاطره دیدار مشفق کاشانی و او به همراه جمعی از شاعران و وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی سابق با مقام معظم رهبری گفت: در آن مراسم پس از آنکه رهبر انقلاب جملاتی را خطاب به آقای مشفق بیان کردند آقای مشفق شعری را در حضور رهبر انقلاب قرائت کرد. پس از آن حضرت آقا رو به من کردند و گفتند شما این غزل را بخوان که یک مصرع از آن به صدها مقاله می ارزد.
این غزل به شرح زیر است:
گوش هوشی است اگر پنجره باز است اینجا
نغمه مرغ سحر روح نواز است اینجا
برده از هوش مرا سکر سماع ملکوت
شمع و شب را یله کن قصه دراز است اینجا
روی زیبای تو تابنده از از صبح نیاز
طاق ابروی تو محراب نماز است اینجا
چشمه معرفت از باده حیرت گذرد
قدمی پیش بنه راه فراز است اینجا
دل بود کعبه آمال تو احرام ببند
قبله قصد و صفا سعی و حجاز است اینجا
زندگی از نفس مردم آزاده ما
نافه آهوی چین غالیه ساز است اینجا
جان سرگشته ما در گرو روی کسی است
کافتابی به نهان خانه راز است اینجا
خار این بادیه، بویی ز شقایق دارد
خندة مریم گل، لعبت ناز است اینجا