به گزارش مشرق، مقصر حادثه تروريستي "شارلي ابدو" کيست؟ حادثه تروريستي جديد در فرانسه، به موضوعات کهنه در غرب دامن زده است. گروه هاي تروريستي در اروپا چه کساني هستند؟ از سوي چه افراد يا گروه هايي حمايت مي شوند و با چه افراد يا گروه هايي خارج از اروپا ارتباط دارند؟ آيا آنها نماينده اسلام و مسلمانان هستند يا اين که صرفا تفکرات افراطي و خشونت گرا را نمايندگي مي کنند؟
آيا مسلمان هاي ساکن کشورهاي غربي مي توانند با ارزش هاي غربي و اصول سکولار حاکم بر اين کشورها کنار بيايند؟ آيا بروز خشونت هاي اين چنيني برآمده از ماهيت اسلام است يا اين که ريشه در واقعيت هاي ديگري در جهان کنوني دارد؟ اين ها همه پرسش هايي هستند که به يک روي سکه مي پردازند. اما پرسش هاي ديگري نيز وجود دارند از جمله اين که معمولا چه نشرياتي هدف حملات تروريستي قرار مي گيرند؟
به خانه باز مي گرديم!
کارشناسان امنيتي، از جمله کارشناسان موسسه رند وابسته به نيروي دريايي آمريکا حمله به شارلي ابدو در پاريس را متفاوت از نمونه هاي اخير ديگر در استراليا، کانادا، نيويورک و ... ارزيابي کرده اند. آن ها اين حمله را يک عمليات کاملا برنامه ريزي شده توسط افراد آموزش ديده شده مي دانند. به علاوه اين که يک عمليات شهادت طلبانه نبوده است.
به نظر مي رسد مظنون هاي اصلي عمليات تروريستي شارلي ابدو، بيش از هر گروه ديگري با القاعده يمن ارتباط داشته اند. جالب اين که درست در همان چهارشنبه اي که ۱۲ نفر در پاريس با گلوله کشته شدند، ۳۷ نفر در اثر يک بمب گذاري تروريستي توسط القاعده در يمن به قتل رسيدند. يمن و بسياري از کشورهاي ديگر خاورميانه – اين روزها به ويژه در عراق و سوريه – بزرگترين مصرف کننده هاي سلاح هايي هستند که توسط کشورهاي غربي توليد مي شوند.
فرانسه در روزهايي که از مشکلات اقتصادي فراوان رنج مي برد، به صادرات سلاح به خاورميانه بسيار متکي است. کساني که در پاريس به روي روزنامه نگارها آتش گشودند، در دانشگاه هاي جهان اسلام تربيت نشده اند. روزنامه گاردين روز گذشته آن ها را "جهادي هاي سلفي" توصيف کرده است. آن ها تربيت شده گروه هايي هستند که در چرخه تجارت اسلحه کشورهاي غربي به ويژه کشور فرانسه آموزش مي بينند. آن ها هيجان زده از رواج خشونت گرايي در کشورهاي اسلامي هستند که توسط کشورهاي غربي حمايت مي شوند. آنها بومرنگي هستند که به خانه خود بازگشته اند. اولين نمونه نيستند و آخرين نمونه نيز نخواهند بود.
دامنه آزادي بيان تا کجاست؟
در آن روي سکه مجله "شارلي ابدو" قرار دارد. نشريه طنزي است که به چاپ کاريکاتور عليه شخصيت ها و نمادهاي محترم اديان معروف است. اين نشريه از سال ۲۰۰۶ به دليل انتشار کاريکاتور روزنامه دانمارکي Jyllands-Posten مورد تهديد بوده است. نشريه شارلي ابدو در سال ۲۰۱۱ هدف بمبگذاري قرار گرفته بوده است. اين کاريکاتورها همگي به اسم "آزادي بيان" منتشر مي شوند.
در ساعات گذشته به رغم تلاش مسلمانان در اروپا و ديگر نقاط جهان براي نفي روايت جعلي سلفي ها از اسلام، مسلماني و اسلام همچنان متهم است. متهم به اين که فاقد خويشتن داري لازم در جهان مدرن کنوني است. با اين حال يک مقايسه ساده که روز گذشته سايت "ويکي ليکس" آن را کليد زد و در شبکه هاي اجتماعي باز نشر شده است، گفتني هاي زيادي دارد. نشريه شارلي ابدو در سال ۲۰۰۹ هم خبرساز شد.
روزنامه تلگراف انگليس در تاريخ ۲۷ ژانويه ۲۰۰۹ چنين گزارش مي دهد (۱) که "موريس سينت" (Maurice Sinet) کاريکاتوريست ۸۰ ساله (اکنون ۸۶ ساله) نشريه "شارلي ابدو" به جرم انتشار مطلبي و نقل لطيفه اي در مورد پسر نيکولا سارکوزي – نخست وزير وقت فرانسه - که از نظر مجله 'يهودي ستيزانه' بوده اخراج مي شود. اين نويسنده پس از آن به جرم برانگيختن نفرت عليه يهودي ها نيز محاکمه مي شود. حدس بزنيد توهين اين نويسنده به يهودي ها چه بوده است؟ او بعد از ازدواج پسر سارکوزي با دختري از يهوديان ثروتمند فرانسوي، مي نويسد: «اين پسر به زودي مدارج ترقي را طي خواهد کرد». اين جمله موجي از اعتراض سياستمداران فرانسوي را برمي انگيزد. سردبير مجله هوادار آزادي بيان، "شارلي ابدو" از او مي خواهد عذرخواهي کند. او نمي پذيرد و اخراج مي شود.
همين مثال به خوبي نشان مي دهد که ما با استانداردهاي دوگانه درباره "آزادي بيان" روبه رو هستيم. استانداردهايي که لطيفه اي ساده را به يهودي ستيزي تعبير مي کنند و اما از کنار توهين هاي مکرر به اعتقادات ديگران به سادگي مي گذرند. حوادث تروريستي روزهاي اخير در پاريس حاصل ۲ افراطي گري همزمان هستند. افراطي گري در بي احترامي به ارزش هاي ديگر انسان ها و افراطي گري خشونت آميز که به تروريسم منجر مي شود. اين روزها در رسانه هاي غربي در نقد خشونت به اسم اسلام سخن بسيار خواهند گفت، اما نيمه پنهان شب سخن از سياست هايي است که برخي ثروت اندوزي و برخي بي اعتنا به اخلاق، در عمل به رواج اين خشونت گرايي منجر مي شود و البته در ميانه دو افراطي گرايي آنچه بيشتر در آينده خود را به جهان نشان خواهد داد، اسلام ناب است که انقلاب اسلامي در حال ارائه آن به جهان است اسلامي که به شدت آرمان گراست اما آن را با اعتدال، عقلانيت و واقع گرايي دنبال مي کند.
پي نوشت: The telegraph: French cartoonist Sine on trial on charges of anti-Semitism over Sarkozy jibe
منبع: خراسان
آيا مسلمان هاي ساکن کشورهاي غربي مي توانند با ارزش هاي غربي و اصول سکولار حاکم بر اين کشورها کنار بيايند؟ آيا بروز خشونت هاي اين چنيني برآمده از ماهيت اسلام است يا اين که ريشه در واقعيت هاي ديگري در جهان کنوني دارد؟ اين ها همه پرسش هايي هستند که به يک روي سکه مي پردازند. اما پرسش هاي ديگري نيز وجود دارند از جمله اين که معمولا چه نشرياتي هدف حملات تروريستي قرار مي گيرند؟
به خانه باز مي گرديم!
کارشناسان امنيتي، از جمله کارشناسان موسسه رند وابسته به نيروي دريايي آمريکا حمله به شارلي ابدو در پاريس را متفاوت از نمونه هاي اخير ديگر در استراليا، کانادا، نيويورک و ... ارزيابي کرده اند. آن ها اين حمله را يک عمليات کاملا برنامه ريزي شده توسط افراد آموزش ديده شده مي دانند. به علاوه اين که يک عمليات شهادت طلبانه نبوده است.
به نظر مي رسد مظنون هاي اصلي عمليات تروريستي شارلي ابدو، بيش از هر گروه ديگري با القاعده يمن ارتباط داشته اند. جالب اين که درست در همان چهارشنبه اي که ۱۲ نفر در پاريس با گلوله کشته شدند، ۳۷ نفر در اثر يک بمب گذاري تروريستي توسط القاعده در يمن به قتل رسيدند. يمن و بسياري از کشورهاي ديگر خاورميانه – اين روزها به ويژه در عراق و سوريه – بزرگترين مصرف کننده هاي سلاح هايي هستند که توسط کشورهاي غربي توليد مي شوند.
فرانسه در روزهايي که از مشکلات اقتصادي فراوان رنج مي برد، به صادرات سلاح به خاورميانه بسيار متکي است. کساني که در پاريس به روي روزنامه نگارها آتش گشودند، در دانشگاه هاي جهان اسلام تربيت نشده اند. روزنامه گاردين روز گذشته آن ها را "جهادي هاي سلفي" توصيف کرده است. آن ها تربيت شده گروه هايي هستند که در چرخه تجارت اسلحه کشورهاي غربي به ويژه کشور فرانسه آموزش مي بينند. آن ها هيجان زده از رواج خشونت گرايي در کشورهاي اسلامي هستند که توسط کشورهاي غربي حمايت مي شوند. آنها بومرنگي هستند که به خانه خود بازگشته اند. اولين نمونه نيستند و آخرين نمونه نيز نخواهند بود.
دامنه آزادي بيان تا کجاست؟
در آن روي سکه مجله "شارلي ابدو" قرار دارد. نشريه طنزي است که به چاپ کاريکاتور عليه شخصيت ها و نمادهاي محترم اديان معروف است. اين نشريه از سال ۲۰۰۶ به دليل انتشار کاريکاتور روزنامه دانمارکي Jyllands-Posten مورد تهديد بوده است. نشريه شارلي ابدو در سال ۲۰۱۱ هدف بمبگذاري قرار گرفته بوده است. اين کاريکاتورها همگي به اسم "آزادي بيان" منتشر مي شوند.
در ساعات گذشته به رغم تلاش مسلمانان در اروپا و ديگر نقاط جهان براي نفي روايت جعلي سلفي ها از اسلام، مسلماني و اسلام همچنان متهم است. متهم به اين که فاقد خويشتن داري لازم در جهان مدرن کنوني است. با اين حال يک مقايسه ساده که روز گذشته سايت "ويکي ليکس" آن را کليد زد و در شبکه هاي اجتماعي باز نشر شده است، گفتني هاي زيادي دارد. نشريه شارلي ابدو در سال ۲۰۰۹ هم خبرساز شد.
روزنامه تلگراف انگليس در تاريخ ۲۷ ژانويه ۲۰۰۹ چنين گزارش مي دهد (۱) که "موريس سينت" (Maurice Sinet) کاريکاتوريست ۸۰ ساله (اکنون ۸۶ ساله) نشريه "شارلي ابدو" به جرم انتشار مطلبي و نقل لطيفه اي در مورد پسر نيکولا سارکوزي – نخست وزير وقت فرانسه - که از نظر مجله 'يهودي ستيزانه' بوده اخراج مي شود. اين نويسنده پس از آن به جرم برانگيختن نفرت عليه يهودي ها نيز محاکمه مي شود. حدس بزنيد توهين اين نويسنده به يهودي ها چه بوده است؟ او بعد از ازدواج پسر سارکوزي با دختري از يهوديان ثروتمند فرانسوي، مي نويسد: «اين پسر به زودي مدارج ترقي را طي خواهد کرد». اين جمله موجي از اعتراض سياستمداران فرانسوي را برمي انگيزد. سردبير مجله هوادار آزادي بيان، "شارلي ابدو" از او مي خواهد عذرخواهي کند. او نمي پذيرد و اخراج مي شود.
همين مثال به خوبي نشان مي دهد که ما با استانداردهاي دوگانه درباره "آزادي بيان" روبه رو هستيم. استانداردهايي که لطيفه اي ساده را به يهودي ستيزي تعبير مي کنند و اما از کنار توهين هاي مکرر به اعتقادات ديگران به سادگي مي گذرند. حوادث تروريستي روزهاي اخير در پاريس حاصل ۲ افراطي گري همزمان هستند. افراطي گري در بي احترامي به ارزش هاي ديگر انسان ها و افراطي گري خشونت آميز که به تروريسم منجر مي شود. اين روزها در رسانه هاي غربي در نقد خشونت به اسم اسلام سخن بسيار خواهند گفت، اما نيمه پنهان شب سخن از سياست هايي است که برخي ثروت اندوزي و برخي بي اعتنا به اخلاق، در عمل به رواج اين خشونت گرايي منجر مي شود و البته در ميانه دو افراطي گرايي آنچه بيشتر در آينده خود را به جهان نشان خواهد داد، اسلام ناب است که انقلاب اسلامي در حال ارائه آن به جهان است اسلامي که به شدت آرمان گراست اما آن را با اعتدال، عقلانيت و واقع گرايي دنبال مي کند.
پي نوشت: The telegraph: French cartoonist Sine on trial on charges of anti-Semitism over Sarkozy jibe
منبع: خراسان