به گزارش مشرق، روزنامه الوطن درشماره روز یکشنبه خود نوشته 'زهیرماجد' نوشت: حتی خون غربی ها چیز دیگری است، دنیا به خاطر حوادث فرانسه برخاسته و نمی نشیند، اوباما محکوم کرد و مسوولان انگلیس نیز از او تقلید، تمام اروپا مرثیه خوان شده ... درست است که فرانسه نماد قاره پیر است و آرزوی هرآمریکایی سفر به پاریس ولی آیا خون فرانسوی ها ازخون ما رنگین تراست، چرا خون ما برای کسی اهمیت ندارد، چرا خون ما نامرئی و درنظر آن ها بی رنگ است و کشتن ما جایز.
از زمانی که کشورهای ما را قطعه قطعه کردند عذاب می کشیم، تشکیل رژیم قاتل صهیونیستی برعذاب ما افزود، سپس آمریکا با جنگ جهانی دوم وارد شد تا هرکه سخن از استقلال و تغییر سرنوشت خود می زند را نابود کند.
خون ما همه جا را پرکرده است، تمام تلویزیون ها خون ما را به نمایش می گذارند ولی کسی سرخی آن را جدی نمی گیرد. تمام دنیا با فرانسه اعلام همدردی کردند ولی کسی نگفت که بیچارگانی وجود دارند که اگر'لورکا' شاعر اسپانیایی سرازگور برمی داشت و آن ها را می دید هزار بار جمله مشهور خود را تکرار می کرد که 'بیایید و خون را درخیابان ببینید'. و شاید اروپا را به خاطر بی توجهی به آنچه درخاورمیانه و خون هایی که سوریه و عراق جاری است سرزنش می کرد.
زخم های غرب را کسی مرهم می گذارد و آن را تیمارمی کنند ولی از زخم عرب ها همواره باید خون بچکد. غرب اینگونه می اندیشد و اسراییل نیز هنگامی که خون عرب ها را می ریزد و تمام شبکه های تلویزیونی آن را به نمایش می گذارند، چهره خود را باهمین تفکرتطهیرمی کند.
به نوشته الوطن، اما درد آورتراین است که برخی عرب ها که برزخم های خود سکوت کردند، با زبان عربی برزخم های فرانسه نوحه خوانندند و شاید درتنهایی گریستند.
آیا در دوره ای که اروپا خود با همکاری برخی عرب ها، مروج تروریست شده، کسی بود که ضربه تروریست ها به اروپا را پیش بینی نکرده باشد. مگر اینکه بشاراسد بخواهد از این اوضاع که اروپایی ها در منطقه ایجاد کرده اند فریاد برآورد ولی گویا همه گوش ها کر شده اند.
چگونه است که خون عرب ها مباح است و خون هر غیرعربی دردنیا حرام. مگر همین اسراییل در اوج تروریسم خود درغزه درمقابل شبکه های تلویزیونی همین غربی ها، خون هزاران کودک، زن، مرد، پیر و جوان غزه را نریخت، آیا کسی دم برآورد؟
گزارشگر نویس الوطن تاکید کرد که ما از زخم خوردن فرانسه شاد نیستیم ولی از آن درد می کشیم که این ها به اصول مورد ادعای خود هم ایمان ندارند.
از زمانی که کشورهای ما را قطعه قطعه کردند عذاب می کشیم، تشکیل رژیم قاتل صهیونیستی برعذاب ما افزود، سپس آمریکا با جنگ جهانی دوم وارد شد تا هرکه سخن از استقلال و تغییر سرنوشت خود می زند را نابود کند.
خون ما همه جا را پرکرده است، تمام تلویزیون ها خون ما را به نمایش می گذارند ولی کسی سرخی آن را جدی نمی گیرد. تمام دنیا با فرانسه اعلام همدردی کردند ولی کسی نگفت که بیچارگانی وجود دارند که اگر'لورکا' شاعر اسپانیایی سرازگور برمی داشت و آن ها را می دید هزار بار جمله مشهور خود را تکرار می کرد که 'بیایید و خون را درخیابان ببینید'. و شاید اروپا را به خاطر بی توجهی به آنچه درخاورمیانه و خون هایی که سوریه و عراق جاری است سرزنش می کرد.
زخم های غرب را کسی مرهم می گذارد و آن را تیمارمی کنند ولی از زخم عرب ها همواره باید خون بچکد. غرب اینگونه می اندیشد و اسراییل نیز هنگامی که خون عرب ها را می ریزد و تمام شبکه های تلویزیونی آن را به نمایش می گذارند، چهره خود را باهمین تفکرتطهیرمی کند.
به نوشته الوطن، اما درد آورتراین است که برخی عرب ها که برزخم های خود سکوت کردند، با زبان عربی برزخم های فرانسه نوحه خوانندند و شاید درتنهایی گریستند.
آیا در دوره ای که اروپا خود با همکاری برخی عرب ها، مروج تروریست شده، کسی بود که ضربه تروریست ها به اروپا را پیش بینی نکرده باشد. مگر اینکه بشاراسد بخواهد از این اوضاع که اروپایی ها در منطقه ایجاد کرده اند فریاد برآورد ولی گویا همه گوش ها کر شده اند.
چگونه است که خون عرب ها مباح است و خون هر غیرعربی دردنیا حرام. مگر همین اسراییل در اوج تروریسم خود درغزه درمقابل شبکه های تلویزیونی همین غربی ها، خون هزاران کودک، زن، مرد، پیر و جوان غزه را نریخت، آیا کسی دم برآورد؟
گزارشگر نویس الوطن تاکید کرد که ما از زخم خوردن فرانسه شاد نیستیم ولی از آن درد می کشیم که این ها به اصول مورد ادعای خود هم ایمان ندارند.