به گزارش مشرق، کریستیانو رونالدو که دوشنبه شب برای دومین سال متوالی توپ طلای فیفا را کسب کرد، از خود و لیونل مسی به خاطر مدت و شیوه در اوج نگه داشتن خود به عنوان استثناهای حال حاضر فوتبال جهان یاد کرد و همچنین از زمان احتمالی بازنشستگی‌‌اش خبر داد.

رونالدوی 29 ساله که با غلبه بر مسی و مانوئل نویر، سومین توپ طلای دوران بازیگری‌اش را کسب کرد، پس از دریافت این جایزه با سایت فیفا گفت‌وگویی انجام داد. او در پاسخ به این سؤال که آیا می‌تواند چندین سال دیگر در اوج بماند، اظهار داشت: راستش را بخواهید من فکر نمی‌کنم که سال‌های زیادی بتوانم در قله فوتبال جهان باشم. همه چیز خیلی سریع گذشت. به نظر من، سخت‌ترین چیز حفظ آمادگی و ماندن در سطحی بالاست. مایه افتخار من است که برای هشتمین سال متوالی در تیم منتخب سال قرار گرفته‌ام و جزو سه نامزد نهایی کسب توپ طلا بوده‌ام. این افتخاری است که افراد کمی موفق به انجامش شده‌اند. فکر می‌کنم که فقط من و مسی توانسته‌ایم این کار را انجام دهیم.

رونالدو ادامه داد: فکر نمی‌کنم که پیش از ما هیچکس توانسته باشد هشت سال پی‌درپی جزو سه نامزد نهایی کسب توپ طلا باشد و به همین دلیل است که من بی‌نهایت راضی هستم. سال به سال من به تلاش‌ها و سختکوشی‌ام در تیم باشگاهی‌ و ملی خود ادامه می‌دهم تا بتوانم در اوج بمانم. جایزه‌ای که گرفته‌ام تأییدی برای این موضوع است که همه چیز برای من خوب پیش می‌رود. من در حال سپری کردن دورانی استثنایی هستم.

ستاره پرتغالی کهکشانی‌ها می‌داند زمانی که کفش‌هایش را آویزان کند، از او به عنوان یک اسطوره یاد خواهد شد. البته او شک دارد که قدرت روانی و جسمی باقی ماندن در سطح اول فوتبال دنیا را برای 10 سال دیگر داشته باشد.

وی تصریح کرد: در حقیقت، من به میراثم فکر نمی‌کنم. می‌دانم به خاطر کارهایی که انجام داده‌ام و چیزهایی که برده‌ام، چه تیمی و چه فردی، نامم را در تاریخ فوتبال حک کرده‌ام. می‌دانم که در تاریخ فوتبال و در میان بزرگان این ورزش، صفحه‌ای زیبا به من اختصاص داده خواهد شد و این مرا خوشحال می‌کند. من الان 29 ساله‌ام اما احساس فوق‌العاده‌ای دارم، طوری که انگار 25 سال سن دارم. فکر می‌کنم که می‌توانم پنج سال دیگر،‌ شش سال یا شاید هم هفت سال دیگر در سطحی بالا بازی کنم. پس از آن باید دید چه می‌شود.

کاپیتان تیم ملی پرتغال عنوان کرد: اینکه من تا 40 سالگی بازی کنم امکانپذیر است اما همانطور که قبلاً گفتم، باید شرایطم را سال به سال بررسی کنم و ببینم که چقدر انگیزه دارم و آیا هنوز مانند گذشته برای تیمم مفید هستم یا خیر. شاید بتوانم تا 40 سالگی بازی کنم اما فکر می‌کنم که تا آن زمان دیگر رمقی برایم باقی نمانده باشد و به زحمت خودم را به آنجا برسانم. با این حال تا زمانی که بتوانم در سطحی قابل قبول، قابل قبول برای خودم و برای هواداران بازی کنم، می‌خواهم به کارم ادامه ‌دهم. راستش را بخواهید این چیزی نیست که اکنون به آن فکر می‌کنم.