به گزارش مشرق، به بهانه‌ی مطلع شدن از جزییات مراسم چهلم مرتضی احمدی به خانه‌اش زنگ می‌زنیم که در کمال تعجب این جملات همراه با صدای او به گوشمان می‌رسد.

پس از سه بوق پشت سرهم، صدای گرم مرتضی احمدی را می‌شنویم که همچنان با صلابت و نشاط از ما می‌خواهد تا برایش پیغام بگذاریم.

برای شنیدن این صدای گرم و دلنشین بارها و بارها به خانه‌اش زنگ می‌زنیم و در یکی از همین تماس‌ها صدایش را ضبط می‌کنیم.

با شنیدن این صدا دلمان می‌گیرد و خاطرات پدربزرگ طهرون برایمان تداعی می‌شود. هنوز چهل روز نشده است که پدربزرگ دوست داشتنی قصه‌ها از بین ما پر کشیده است.

زنده‌یاد مرتضی احمدی 30 آذر ماه امسال به علت کهولت سن و مشکلات ریوی در منزلش درگذشت.

وقتی برای جویا شدن مراسم چهلم این هنرمند فقید سراغی از بهرنگ بقایی - نوه مرتضی احمدی - می‌گیرم، می‌گوید: بنا به وصیت پدربزرگ قرار نیست مراسم چهلم برای ایشان بگیریم؛ چراکه پدربزرگ پیش از مرگش از ما خواسته بود تا هزینه مراسم چهلمش را به موسسه حمایت از کودکان اهدا کنیم که همین کار را هم خواهیم کرد.

وی سپس یادآور می‌شود که چهلمین روز درگذشت مرتضی احمدی 12 بهمن ماه است.

از نوه‌ی زنده‌یاد مرتضی احمدی درباره برقرار بودن صدای پدربزرگش روی پیغام‌گیر تلفن منزلش می‌پرسیم که می‌گوید: همچنان در منزل پدربزرگ سکونت داریم و خطی که شما با آن تماس گرفتید متعلق به اتاق پدربزرگ می‌شود که همچنان صدای خودش بر روی پیغام‌گیر برقرار است.

صدای زنده یاد مرتضی احمدی را بشنوید:




بهرنگ بقایی بار دیگر از اهالی هنر و تمام کسانی که با غم از دست دادن پدربزرگش همدردی کردند تشکر می‌کند و می گوید: گفتنی‌ها درباره پدربزرگ گفته شد. بازهم از تمام دوستان غریبه و آشنایی که با ما همدردی کردند و جای خالی پدربزرگ را برایمان پُر کردند تشکر می‌کنم و برایشان آرزوی موفقیت می‌کنم. پدربزرگ همیشه از اینکه مردم دوستش داشتند خوشحال می‌شد.

به گزارش ایسنا، زنده‌یاد مرتضی احمدی در سال ۱۳۰۳ در جنوب تهران به دنیا آمد. احمدی در شانزده‌ سالگی ورزش باستانی و فوتبال را شروع کرد و به همراه تیم فوتبال دبیرستانش در مسابقات آموزشگاه‌های تهران رتبه‌هایی به دست‌ آورد. بعدها در تیم فوتبال راه‌آهن تهران و پس از آن در باشگاه راه‌آهن بازیکن و مربی (تا سال ۱۳۲۵) شد.

او پس از چند تلاش آماتوری در تئاتر در ۱۳۲۱ با کمک عده‌ای از دوستانش «تماشاخانه ماه» را روبه‌روی باغ فردوس دایر کرد اما پس از چند هفته مجبور به ترک آنجا شد. در اوایل پاییز ۱۳۲۲ در تئاتر فرهنگ برای اولین بار پیش پرده‌خوانی کرد. زنده‌ یاد احمدی پس از مدتی همزمان با هنرپیشگی در راه‌آهن تهران به‌عنوان تعمیرکار استخدام شد.

مرتضی احمدی در سال ۱۳۲۶ گوینده فیلم‌های خارجی شد و از اعضای اولیه انجمن گویندگان و سرپرستان گفتار فیلم (تأسیس در ۱۳۴۲) بود.

او پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ بازیگری را کنار گذاشت و به مدت هفت سال به اهواز رفت اما پس از بازگشت به تهران کار بازیگری را در سریال تلویزیونی به نام «تک‌مضراب» از سر گرفت.

از سریال‌های تلویزیونی که احمدی در آنها ایفای نقش داشته است می‌توان به «سلطان صاحبقران»، «هفت شهر عشق» (۱۳۵۶)، «آئینه» و «زیر بازارچه» اشاره کرد. همچنین «آرایشگاه زیبا»، «کت‌و‌شلوار خواستگاری»، «دانی‌و‌من» و... از دیگر کارهای تلویزیونی مرتضی احمدی است.

از ماندگارترین آثار مرتضی احمدی می‌توان به کار صدایی (نوعی دوبله) وی در مجموعه «پینوکیو» اشاره کرد که در آن به جای «روباه مکار» صداپیشگی کرده است. احمدی در انیمیشن «شکرستان» هم صداپیشگی کرده است.