تسلیم شدن آمریکا در برابر برنامه هسته‌ای ایران
به گزارش مجله فرونت‌پیج، هفته گذشته 10 نماینده دموکرات سنای آمریکا در نامه‌ای به رئیس جمهور اعلام کردند که تا پایان مهلت مذاکرات به هیچ تحریم جدیدی رای نخواهند داد. نویسنده این مقاله با اشتباه خواندن این تصمیم می‌نویسد: یکی از عواملی که می‌تواند تهران را وادار به کنار گذاشتن برنامه هسته‌ایش کند اهرم تحریم است. حال که خبری از فشارهای جدید نیست، شانس توافق هسته‌ای با ایران بشدت کاهش یافته است.
این ضربه نهایی به تلاش‌های دیپلماتیک برای حل پرونده هسته‌ای ایران بود. حقیقت این است که سابقه اوباما ظرف شش سال گذشته نشان می‌دهد وی بدون آنکه دست‌آوردی در پرونده هسته‌ای ایران داشته باشد فقط در برابر ایران دائماً عقب‌نشینی کرده است.
اوباما در وضع تحریم‌های جدید علیه ایران سابقه بدی دارد. اوباما در سال اول ریاست جمهوری‌اش وضع تحریم‌های جدید توسط کنگره را ممنوع کرد. به‌علاوه، وی در سال 2010 چین و روسیه را از رژیم تحریم‌های اعمال شده توسط شورای امنیت امنیت سازمان ملل را معاف کرد.
در سال 2013، اوباما به آرامی تحریم‌های مالی علیه ایران را کاهش داد و مانع ورود اشخاص و نهادهای ایرانی در لیست سیاه شد. و بعد از آن، بزرگترین عقب‌نشینی آمریکا در برابر ایران رخ داد. مطابق توافق‌نامه موقت هسته‌ای آمریکا بخشی از دارایی‌های بلوکه شده ایران به مبلغ 20 میلیارد دلار را آزاد کرد و به این کشور اجازه داد تا بخش‌های اصلی برنامه هسته‌ای‌اش را حفظ کند: تداوم ساخت تاسیسات آب سنگین اراک، تداوم غنی‌سازی اورانیوم با غنای 5 درصد، تداوم تحقیق و ارتقاء سانتریفیوژها و تداوم برنامه موشک‌های بالستیک.
نکته‌ای در خاورمیانه که کسی درباره‌اش حرفی نمی‌زند
به گزارش بیزینس اینسایدر، دو گروه از بازیگرانی که در صحنه جنگ داخلی سوریه حاضر هستند عبارتند از جبهه النصره که وابسته به القاعده بوده و گروه داعش که گروهی تندرو می‌باشند.
اما مطابق با تحقیقی که به تازگی در موسسه واشنگتن برای سیاست شرق نزدیک انجام شده است، گروه جهادی دیگری نیز در صحنه سوریه فعال است. به ادعای این نویسنده، ایران از جنگ داخلی سوریه برای افزایش تاثیرگذاری خود در بین جوامع شیعی در منطقه خاورمیانه و پیش‌برد اهداف راهبردی و ایدئولوژیکی خود استفاده کرده است.
نویسنده این مقاله با نادیده گرفتن واقعیت‌های صحنه داخلی سوریه ادعا می‌کند: ایران از همان ابتدا با بیان شعارهای ضدآمریکایی و فرقه‌ای به درگیری‌های سوریه رنگ و بوی ایدئولوژیکی داد. در عین حال، تهران گروه بزرگی از شیعیان عراق و لبنان را برای حمایت از حکومت بشار اسد بسیج کرد.
نویسنده با رد برخی اظهارنظرها مبنی بر اینکه سوریه به باتلاق ایران تبدیل می‌شود می‌نویسد: واقعیت این است که ایران برنده واقعی جنگ در عراق و سوریه است، پیروزی که به کمک نیروهای شبه‌نظامی این کشور حاصل شده است. تهران موفق شد جنگ داخلی در سوریه را به جنگی فرقه‌ای تبدیل کند چرا که ایران خود را موظف می‌داند به شیعیان در هر نقطه دنیا کمک کند. ایران در همان شروع درگیری‌ها در سوریه دفاع از حرم‌های مطهر در این کشور را علت حضور خود اعلام کرد.
نویسنده همچنین ادعا می‌کند: از نظر تهران، هر کسی که با حکومت بشار اسد مخالفت کند وابسته به گروه‌های تکفیری است و این تعمیم بدین معناست که مخالفان سوری و حامیان آنها با شیعیان مخالف هستند. ایران و نیروهایش تنها در سوریه فعالیت ندارند، بلکه در عراق و لبنان نیز فعالیت دارند. نیروهای قدرتمندی مثل حزب‌الله لبنان و دیگر نیروهای کوچکتر همیشه به‌عنوان بخشی از راهبرد منطقه‌ای ایران محسوب می‌شده‌اند.
ما می‌توانیم با ایران (تقریباً) هسته‌ای زندگی کنیم
به گزارش پایگاه نشنال اینترست، با طولانی شدن روند مذاکرات با ایران، گروهی به دولت اوباما فشار می‌آورند که دیپلماسی را کنار بگذارد. تندروهای جمهوری‌خواه از اوباما می‌خواهند سیاست سازش را کنار گذاشته و به رویه مقابله مانند دولت‌های قبلی روی آورد. اما اوباما تا کنون در برابر این فشارها ایستادگی کرده است.
تندروهای داخلی و برخی کشورهای اروپایی بارها اعلام کرده‌اند که ایران با طولانی کردن روند مذاکرات در حال وقت خریدن است. اما مشخص است که ما نباید تسلیم بخش دیگری از سناریو این گروه‌ها شویم. اگر مقامات آمریکایی انتظارات منطبق بر واقعیتی از مذاکرات و توافق نهایی نداشته باشند، احتمالاً آنچه در نهایت حاصل خواهد شد نوعی شکست است.
این گزارش می نویسد: پایه و اساس رویه واقع‌گرایانه این است که ایران هرگز توانمندی هسته‌ای خود را کنار نمی‌گذارد. حکومت ایران می‌خواهد بر فناوری هسته‌ای و چرخه تولید سوخت هسته‌ای کنترل داشته باشد. باید بخاطر داشته باشیم که برنامه هسته‌ای ایران در زمان انقلاب اسلامی شروع نشد، بلکه به دوره شاه مخلوع در دهه 1970 برمی‌گردد.
نویسنده این مقاله در پایان می‌نویسد: چالشی که دیپلماسی آمریکا با آن مواجه است محدودسازی برنامه هسته‌ای این کشور مطابق با بازرسی‌ها و پادمان‌های بین‌المللی است. واشنگتن باید راهبردی دوجانبه را دنبال نماید. یک جنبه از این راهبرد این است ایران را متقاعد کنیم که اگرچه آمریکا و کشورهای عربی می‌توانند با ایران هسته‌ای کنار بیایند، اما هرگونه انحراف از این اصل می‌تواند صحنه را تغییر دهد. دوم، واشنگتن باید به‌سوی عادی‌سازی روابط با ایران حرکت کرده و به ایران بفهماند که برنامه تغییر حکومت دیگر در سیاست آمریکا جایی ندارد. به قولی دیگر، مقامات آمریکایی به ایرانی‌ها باید در عمل نشان دهند که دیگر نباید به برنامه هسته‌ای به‌عنوان اهرم بازدارندگی در برابر آمریکا نگاه کند.
تهران قراردادهای نفتی بهتری پیشنهاد می‌دهد
به گزارش روزنامه بیزینس چاپ امارات، ایران که از تحریم‌ها دچار مشکل شده است قراردادهای نفتی را در اختیار شرکت‌های اروپایی قرار داده است که به آنها اجازه می‌دهد که کنترل بیشتری بر دارایی‌های خود داشته باشند. شرایط آسان‌تر ارائه شده در قراردادهای توسعه نفتی با هدف جلب نظر سرمایه‌گذاران خارجی انجام می‌شود.
اما با وجود قیمت‌های پایین نفت و مشخص نبودن آینده مذاکرات، سرمایه‌گذاران خارجی همچنان برای ورود به میادین نفتی ایران مردد هستند. یکی از مسئولان شرکت ملی نفت ایران که خواست نامش فاش نشود گفت که مدت این قراردادهای جدید 25 ساله بوده و دارای شرایط سرمایه‌گذاری بهتری هستند.
توافق‌نامه هسته‌ای با ایران نگرانی‌هایی را به‌وجود آورده است
به گزارش روزنامه واشنگتن پست، درحالی‌که دولت اوباما در حال نهایی کردن توافق‌نامه با ایران است، مقامات آمریکایی بسیاری نگرانی خود را از این مساله ابراز داشته‌اند.
مشکلاتی که توسط بسیاری از جمله هنری کسینجر باسابقه‌ترین وزیر امور خارجه آمریکا مطرح شده‌اند عبارتند از:
- نخست، فرآیندی که با هدف حذف برنامه هسته‌ای ایران شروع شد، در نهایت به برنامه‌ای برای تحمل و محدودسازی برنامه هسته‌ای این کشور منتهی گردید.
- دوم، در جریان مذاکرات، دولت اوباما اقدامی برای ممانعت از تلاش‌های ایران برای افزایش تاثیرگذاریش در خاورمیانه انجام نداده است. به‌نظر می‌رسد اوباما با درنظر گرفتن ایران به‌عنوان یک قدرت منطقه‌ای موافق است.
- سوم، دولت اوباما نشان داده است که به‌دنبال اجرای هرگونه قرارداد منعقده با ایران بدون کسب مجوز از کنگره است.