بسم‌الله الرحمن الرحیم
آقایان سوختگان! ان‌شاءالله که موفّق و مؤید باشید. طیب‌الله انفاسکم، خیلی خوب. اگر وقت می‌بود، دلمان می‌خواست که از آقای قزوه و آقای امیری هم استفاده می‌کردیم که لااقل برایمان شعری بخوانند، لکن دیگر حالا مجال کم است متأسّفانه. من چند جمله‌ای عرض بکنم.
خیلی متشکریم از این کارهایی که شرح دادند دوستان، چه آنچه در مورد همین ادبیات دفاع مقدّس است، چه آنچه در دانشگاه اتّفاق می‌افتد. و این فضایی که آقایان تصویر کردید، تشریح کردید، این فضا یکی از نِعَم الهی است؛ این فضا را ما درست نکردیم، این فضا را خدای متعال درست کرده، دلها دست او است، هدایت دست خدا است.
اگر بنا بود که به حسب موازین عادی آدم محاسبه می‌کرد، باید عکس آنچه اتّفاق افتاده، اتّفاق می‌افتاد. ماها کم‌کاریم، کوتاهی‌های زیادی داریم؛ لکن خدای متعال کمک کرده، رحمت الهی برکت داده به هر حرکتی که از گوشه‌ای - با اخلاص - انجام می‌گیرد، و این فضا به‌وجود آمده؛ پس این نعمت خدا است؛ اگر می‌خواهید بماند و افزایش پیدا کند، باید شکر خدا را بکنید. سعی کنیم به عنوان شکر الهی، از این نعمت استفاده کنیم؛ چون یکی از اجزاء شکر این است که انسان نعمت را معطّل نگذارد، نعمت را بشناسد و بداند که از طرف خدا است و آن را به‌کار بگیرد؛ آن‌وقت این می‌شود شکر عملی و قلبی پروردگار عالم؛ و باید ان‌شاءالله این توسعه پیدا کند. و توسعه هم پیدا خواهد کرد؛ یعنی انسان نگاه می‌کند، آثار رحمت خدا را می‌بیند؛ فَانظُر اِلی ءاثارِ رَحمَتِ الله؛ آثار رحمت الهی را انسان مشاهده می‌کند در گوشه و کنار جامعه‌مان و حوادثی که در داخل کشورمان و در بیرون کشورمان اتّفاق می‌افتد.
همّت کنید ان‌شاءالله، از این استعدادها استفاده کنید، همان‌طور که گفتید جوان‌هایی بودند که یک روز جایزه‌بگیر بودند، امروز خودشان جایزه‌بده‌اند؛ یک روز مستمع بودند، امروز مستمعین زیادی دارند؛ این الحمدلله خوب است، این خودش یک حرکتی است، انسان دارد مشاهده می کند؛ من خب چندین سال است با فضای ادبیات و هنر و شعرِ انقلاب ارتباط دارم دیگر، آشنا هستم، می‌بینم، رشدْ کاملاً محسوس است. منتها هیچ قانع نشوید، هیچ مغرور نشوید، هیچ وقت فکر نکنید که از این چیزی که ما هستیم بالاتر نیست؛ نه، شعرای خیلی خوبی داریم - همین آقایانی که اینجا هستند و دیگران، شعرای خیلی خوبی‌اند - امّا خوب‌تر از اینها، هم بوده، هم ممکن است که باشد؛ ما می‌خواهیم برسند به اوج و قلّه؛ ان‌شاءالله باید تلاش کنند، همه باید تلاش کنند.
این‌جور نیست که اگر ما شعرْ خوب میگوییم، بگوییم خب دیگر ما الحمدلله رسیدیم به حدّ نصاب و تمام شد؛ نه، باید شعر را خوب‌تَرَش کنیم، ادبیات را پیش ببریم، داستان را بهتر بنویسیم؛ خب در این زمینه‌های داستان و اینها بخصوص، خیلی کمبود داریم ما که ان‌شاءالله باید همه‌ی اینها جبران بشود. ان‌شاءالله موفّق باشید.